7 quick takes


  1. Goeiemorgen! Ik merk op social media dat de wereld een beetje stil lijkt te staan in Nederland vanwege de zomervakantie (en geheel begrijpelijk, als je vrij bent en het lekker weer is moet je ook niet achter de laptop of met je telefoon gaan zitten) dus misschien schrijf ik deze blog helemaal alleen voor mezelf, maar dat is dan maar zo.
  2. We hebben een aardig rustig weekend achter de rug. We hadden voor de verandering niet zo veel gepland en dat was maar goed ook want de meiden waren allebei niet helemaal fit en hebben allebei een keer moeten overgeven. Daarna leken ze wel snel weer op te knappen maar erg leuk was het natuurlijk niet. Ze zijn nog steeds een beetje bleek en slapjes. Niet ziek genoeg om in bed te blijven, en dat willen ze ook niet, maar ook niet helemaal op topkracht. 
  3. Wat wel erg leuk was dit weekend was om Hartmut les te zien geven. Hij deed dat bij een adventure over duurzame energie waar de kinderen eerst leerden over electriciteit en waar het vandaan komt om daarna een lamp op zonneenergie te versieren die ze mee mochten nemen naar huis. Het was erg leuk om hem te zien praten over waar hij zo gepassioneerd over is op een niveau dat zelfs Sophie gedeeltelijk kon begrijpen. Die man van mij heeft ongekende talenten ;-)
  4. Het is eindelijk echt een beetje koud geworden en Doris heeft nu geleerd dat je dan een jas aantrekt. Dit vindt ze zo leuk dat ze dat binnen ook wil. Dus als ze uit bed komt gaat gelijk de jas aan en daar loopt ze het liefste de hele dag in rond.
  5. Vorige week mocht ik twee blogs schrijven voor http://www.pedagoog-ik.nl over vliegen met kinderen. Toen ik even keek of ze al online stonden vroeg Sophie wat ik aan het doen was. Ik zei dat ik een verhaaltje had geschreven voor een website die mensen helpt om een betere pappa en mamma te zijn. Soohie:'ja dat kan jij wel goed want jij bent de allerbeste mamma van de hele wereld'. Meestal is haar mening over mij erg anders, en Hartmut is sowieso altijd de favoriete ouder dus deze schrijf ik even op zodat ik als ik het later teruglees een mooi vertekend beeld heb. 
  6. Gisteren gingen we op bezoek bij iemand in de townships. Ik schrijf niet zo vaak over zulke dingen , omdat ik het heel lastig vind om te schrijven over situaties van armoede en onrecht zonder mensen als slachtoffer of 'zielig' neer te zetten of om een ramptoerist te zijn. Maar ik ben ervan overtuigd dat ik niet voor niets een redelijk groot platform gekregen heb op social media om een verhaal te vertellen, om mensen aan het denken te zetten en misschien uit te dagen tot actie. Gisteren schreef ik dus wel iets op instagram, en dat kan je ook hieronder lezen. 
  7. Ik ga weer wat anders doen. We gaan zo naar een muziekklas en dat vinden de meiden meestal erg leuk dus we kijken er naar uit. Maar eerst nog even de was ophangen! (En hopen dat er niet weer aan de knop gedraaid is zoals vorige week het geval was. Een van de meiden had de knop tijdens het wassen naar 90 graden gedraaid en dat vond mijn wasgoed natuurlijk niet zo leuk. Oeps!)

When you look at my feed, you might get the idea that Cape Town is a beautiful city. And you are right, Cape Town is absolutely breath taking. But the Cape Town we live in, the one with stunning beaches, great mountains, amazing food markets and countless fun and inspiring activities for kids is not the Cape Town that most Capetonians get to enjoy. For way too many people Cape Town is about inadequate housing, survival, gangsters and a daily fight against crime. It is a world filled with too much drugs and alcohol, too many guns and too many problems. And not enough present fathers, not enough jobs, no good schools, not enough toilets and ultimately not enough hope. Today we visited our friend Nelly, and seeing my girls stand there, surrounded by the shacks, the dirt and the dusty roads made me realise how unfair the world can be. It could have been our street, our house, our life. It is the life of the majority of the people in our city. I never want to stop talking about injustice, I never want to stop fighting to make the world a more fair place and I never want to stop teaching our girls that the privilege that they are born in gives them a responsibility in the world.
A post shared by Anneke (@annekejagau) on

Was ik maar zo lenig.

Sophie bij een tentoonstelling over Aziatische poppen.

De meiden bij diezelfde tentoonstelling.

Ze zegt dat ze later met hem gaat trouwen.

We maakten gebruik van een stralende winterdag.

Sophie maakte kunst en ik ben trots.

Email Post