7 quick takes...

Doris bakt red velvet cake

1. Goeiemorgen! Een beetje later dan normaal heb ik even een rustig momentje waarop ik een snel blogje kan typen. Doris ligt te slapen en Sophie is knetterhard aan het meezingen met een cd met Duitse kinderliedjes... gezellig!
2. We hebben het vanmorgen een beetje rustig aan gedaan omdat we gisteravond pas laat thuiskwamen van een bruiloft. Behalve een tripje naar de supermarkt (die 200 meter lopen is)  staat er vandaag dus ook weinig op de planning. Heerlijk! We gaan wel koken natuurlijk. Op dagen dat ik de hele dag thuis ben maak ik lekker uitgebreid eten. Vandaag een van onze lievelingsgerechten (http://www.feastingathome.com/chicken-biryani-with-cilantro-yogurt-sauce/) het koken op zich duurt maar twee uur maar het is lekker als het de hele dag staat zodat de smaken helemaal in kunnen trekken. Dit recept is trouwens goed voor twee keer eten. Dus een avond eten, en de rest gaat de diepvries in voor een andere keer. 
3. Verder wil ik alleen een beetje opruimen en sorteren. Voor de vastentijd wil ik 'vasten van spullen'. 40 dagen lang elke dag een zak vol met spullen weggooien, weggeven of op 'marktplaats' zetten. Ruimte in ons huis en daarmee ruimte in mijn hoofd. Het is beschamend hoeveel spullen een mens verzameld wat dan uiteindelijk alleen maar in de weg ligt. Een tijdje geleden las ik een quote van een opruimgoeroe die zei dat je alles wat je geen vreugde brengt weg moet doen. Een beetje extreem wel, en dingen als de strijkplank en de WC borstel brengen me geen vreugde maar zijn best handig, maar wel een goede regel om in mijn achterhoofd te houden als ik te lang vasthou aan kleren en spullen die ik nooit gebruik.
4. En dan nog even over die bruiloft. We waren uitgenodigd op de bruiloft van een neef van vrienden van ons die we nog nooit eerder ontmoet hadden. Huh? Ja, dat gebeurd dus op Afrikaans bruiloften. Wij hadden onze uitnodiging trouwens ook aan mijn camera te danken omdat ze graag wilden dat ik foto's nam, maar andere vrienden die het bruidspaar ook niet kenden, waren ook uitgenodigd. Toen het avondfeest begon zei de vader van de bruidegom een beetje bezorgd tegen ons dat hij zich afvroeg of er wel genoeg eten was omdat je nooit weet hoeveel mensen er op komen dagen. De zaal was al vol en er stond inderdaad nog een lange rij voor de deur. Die mensen mochten op rijen plastic stoelen achterin de zaal plaatsnemen en hopen dat er op het einde nog wat eten over was. Wij zaten, heel genant, aan de allervoorste tafel met de directe familie van de bruid en bruidegom terwijl onze vriend die ons uitgenodigd had een heel eind verder naar achteren in de zaal zat. Ik kan nog veel meer kunnen schrijven over de trouwerij die uren later dan afgesproken begon, de prachtige dansen, de uitbundige Afrikaanse kleren en de meiden die zich gedurende het hele spektakel voorbeeldig gedroegen maar dat zou een blog op zich zijn en ik moet me zo aan mijn biryani wagen. 
5. Dit weekend was ik voor het eerst in mijn leven trots op een rekening. Ik heb al vaak geschreven over de droogte en het feit dat we zo veel mogelijk water moeten besparen. Daar doen we hard ons best voor en de rekening van deze maand was 0 rand! Het is niet zo dat we helemaal geen water gebruikt hebben maar elk huishouden krijgt 4000 liter per maand gratis om er voor te zorgen dat zelfs de allerarmsten toegang hebben tot schoon water. Wij waren onder die 4000 liter gebleven en hoefden dus niets te betalen 
6. We zijn deze week superdruk maar zullen ook proberen om veel tijd met elkaar door te brengen omdat Hartmut volgend weekend naar Australie vliegt en de meiden en ik het twee weken zonder mannelijke aanwezigheid zullen moeten redden. Hij gaat natuurlijk wel vaker weg maar dit voelt wel anders, het is zo ver, en het tijdsverschil zal communicatie ook lastiger maken. 
7. Ik ga ophouden. doris is wakker geworden en ligt aan de borst even bij te tanken. We moeten even naar de winkel en volgens Sophie hoef  ik geen boodschappenlijstje meer te maken want dat heeft zij al gedaan. We zullen zien hoe ver we komen met haar peutergekrabbel (maar dat mag ik vooral niet zeggen want er staat toch echt 'melk' en 'eitjes'.)
   Doei!

Op zoek naar zeesterren.

Sophie en Zack, een adventureclubs vriendje. 

Zo veel liefde voor dit meisje.  (maar ook: wat kijkt ze altijd ondeugend!)

Sophie ging voor het eerst naar de kapper. 

Kijken hoe de vissers de netten binnen halen. 

Eentje van de bruiloft. Aan het einde van de ceremonie zat er helemaal niemand meer op de stoelen maar stonden ze allemaal om het bruidspaar heen. 

Duimelijntje