7 quick takes...

"Sophie" vs "schildpad". Sophie won. Op het nippertje...

Goiemorgen! Doris slaapt, Sophie speelt en ik eet mijn ontbijt dus even tijd voor een snel blogje. We gaan zo weg en voor die tijd wil ik, zoals elke maandagmorgen, nog aardig wat dingetjes afwerken. Ik heb mijn ronde langs alle klinieken (voor Johnson en Johnson) weer bijna afgewerkt. Zometeen de laatste twee bezoekjes en dan is het klaar. Dan kunnen we ook gelijk even langs de winkel om de magnetron op te halen. Hij was stuk maar we kregen bericht dat hij weer gemaakt is dus dat komt goed uit. 'S ochtends havermout in een pannetje koken geeft toch een beetje meer werk (en afwas) dan gewoon een bakje klaarmaken in de magnetron.
Het weekend was fijn en natuurlijk weer veel te snel voorbij. Zaterdagochtend begon met een hardlooprondje waarna ik thuis lekker aan kon schuiven aan een rijkelijk gedekte ontbijttafel (Hartmut zijn specialiteit is ontbijt maken). Darana gingen we naar een reptielenshow voor Adventure Clubs en aan het einde van de dag deed ik een fotoshoot voor een familie uit de kerk. Zondag begon uiteraard in de kerk en tijdens de lunch hadden we Hartmuts collegas ('Pappa zijn vriendjes' volgens Sophie uitgenodigd voor een braai. Gezellig!
Ik had vorige week alle klinieken willen bezoeken maar bij het laatste bezoek ging het een beetje mis. De vrouw die ik moest bezoeken werkte eigenlijk niet in een kliniek maar deed vooral huisbezoeken in de township en had daarom liever dat ik haar thuis bezocht. Ik zei dat dat geen probleem was maar had toen nog geen rekening gehouden met het feit dat straten in townships officeel wel namen hebben maar dat niemand die kent en straatnaambordjes vaker wel dan niet zoek zijn. We reden de township in en de straatjes werden smaller en smaller, koeien liepen over de weg, overal waren marktkraampjes waar mensen tweedehands kleren, schapenkoppen of bier verkochten en er was een gezellige drukte. En toen, middenin die drukte, viel mijn telefoon (met navigatiesysteem) uit. Geen paniek, ik zou de weg naar 'Sankie Street" wel even vragen. Iedereen wilde me helpen en om de beurt wezen mensen me verschillende kanten op. Na een paar rondjes, twee bijna-aanrijdingen met een koe en een Sophie die steeds harder begon te vragen of ze ook zo'n stukje vlees mocht (nee meisje, ik wil je echt multiculti opvoeden maar je een zwartgeroosterde schapenkop laten eten gaat me een beetje ver.) hebben we het maar opgegeven. Sankie straat leek niet te bestaan, de mevrouw die ik moest bezoeken pakte haar telefoon niet meer op toen ik haar met een geleende telefoon probeerde te bellen en om als blanke vrouw met twee kinderen in de auto door de township te dwalen is nu niet direct het meest veilige wat je kan bedenken. We hebben het dus maar opgegeven en gaan vandaag poging twee doen en heel duidelijke afspraken maken over waar we elkaar ontmoeten.
Aan het begin van het jaar, voordat mijn baantje voor Adventure Clubs op mijn pad kwam, heb ik lopen spelen met het idee om me wat serieuzer met fotografie bezig te gaan houden. Een website, visitekaartje, loge.. je weet het wel. Toen kwam Adventure Clubs en heb ik dat idee van de baan geschoven maar de laatste tijd blijkt dat er ook zonder marketing steeds vaker mensen met verzoekjes komen. Dinsdag heb ik een zwangerschapsshoot gedaan voor mensen uit de kerk, ik schreef al over de shoot van zaterdag en de komende week heb ik 18 minishoots voor baby's en peuters uit soort babygym klasje. Leuk en spannend. We zien wel waar het me gaat brengen!
Sophie heeft me laten weten wanneer ze eindelijk op een potje gaat plassen. 'Als ik de bijbel ga lezen en bidden mamma!'. Ik: 'huh?'. Sophie: 'Ja van dat liedje, 'lees je bijbel bid elke dag' want als je dat doet ga je groeien en als je groot bent kan je op een potje plassen!'
Met Doris gaat het ook prima. Ik kan bijna niet geloven dat ze over twee weken gewoon al een jaar is. Een heel jaar met ons mooie, lieve meisje! Ze loopt, het liefst heel hard en het liefst zo ver mogelijk van ons weg, 'kletst' de hele dag en overschat haar kunnen bij alles wat haar nogal eens in benarde situaties brengt.
Goed, ik ga me klaarmaken. Ik loop nog rond in mijn ochtendjas (schandalig he?!) terwijl het daar eigenlijk al veel te warm voor is. We hebben een drukke week voor de boeg. Ik ben een paar avonden weg voor vergaderingen en een babyshower, we hebben een paar leuke avonturen op het programma staan en tussendoor moeten we natuurlijk ook nog dutjes doen, schoonmaken en eten koken. Fijne week!

Ps: nog even een Sophie quote ik niet wil vergeten en daarom hier maar even opschrijf. Ik heb kerstballen gekocht en die liggen op tafel. Sophie: "Dat is voor kerst he mamma? Ik ga even in mijn kerstboek kijken hoe we die balletjes moeten doen." Ze haalt haar boek met het kerstverhaal op en begint te bladeren. 'Ik zie echt nergens niets van die balletjes in mijn boek mamma. Ik denk dat jij verkeerd bent. Die balletjes zijn niet voor kerst maar voor wat anders, misschien voor Sinterklaas ofzo.'