3 months with Doris
 |
Jouw wereld is een verzameling van lieve glimlachjes, lome dutjes, vieze luiers en mijn hart dat soms uit elkaar lijkt te barsten omdat het zo vol met liefde voor jou is. In jouw wereld lijkt de tijd stil te staan en voelt het alsof het altijd zomer is. In jouw wereld picknicken we elke dag en liggen we buiten op het kleed of in de hangmat naar de blaadjes te staren. Die blaadjes beginnen nu langzaam van kleur te veranderen en herinneren me er aan dat de tijd verstrijkt, dat de seizoenen voorbij gaan en dat jij elke dag een beetje ouder wordt. Van mij mag de tijd wel even stil blijven staan, ik wil best een beetje langer leven in deze trage warme zomerdag met een lieve kleine baby en haar grote zus.
We raken maar niet op je uitgekeken. We zijn dankbaar en vol verwondering dat jij bij ons hoort. Je fijne gezichtje, je lieve ogen en je tevreden karakter zorgen ervoor dat mijn hart elke keer dat ik aan je denk een sprongetje maak en als ik over je praat straal ik vol trots. Je bent al echt geen klein hulpeloos baby'tje meer, je even alleen op de bank laten liggen is er niet meer bij. Van je buik op je rug rollen doe je zonder problemen en je bent ook al hard aan het oefenen om het ook andersom te kunnen. Als ik je op een speelkleed leg en even niet kijk vind ik je nooit terug waar ik je gelaten heb. Terwijl je op je rug ligt zet je je af met je sterke beentjes en zo schuif je vooruit. Je wil de wereld om je heen duidelijk graag verkennen en met die zelfontwikkelde kruiptechniek heb je al heel wat meters gemaakt.
Je zus gaat het allemaal niet snel genoeg, die staat vaak naast je en zegt 'kom Dodo, same spele, kom mee'. Jij glimlacht dan heel lief naar haar want je hebt nog helemaal niet door dat ze het reuze frustrerend vind dat je nog niet mee kan komen. En als je dan niet komt gaat ze maar weer naast je liggen en je knuffelen, je toedekken met een dekentje of 'kiekeboe' met je spelen, iets waar zij voorlopig meer lol aan heeft dan jij, maar je bent een geduldig 'slachtoffer'.
Ik las net de brief die ik voor Sophie schreef toen ze drie maanden was. Ik schreef: 'Gisteren hadden je vader en ik het erover dat we, als we een baby op maat hadden kunnen laten maken, precies volgens onze wensen, we jou besteld hadden. Je past perfect in ons kleine gezinnetje en we houden van je, precies zoals je bent!'. Dat gesprek had ook over jou kunnen gaan. Je bent, in al je eigenheid, een perfecte aanvulling op ons gezin, ik zou niets aan je willen veranderen en hoewel ik aan de ene kant de tijd wel zou willen stoppen kan ik ook niet wachten om te zien wie je zult zijn over 3 maanden, een jaar, 10 jaar. Ondertussen beloof ik je dat ik mijn best ga doen om een zo goed mogelijke moeder te zijn. Ik wil je een thuis geven waar je jezelf kan zijn, waar je je veilig, geborgen en geliefd voelt zodat je de moed en het zelfvertrouwen hebt om je vleugels uit te slaan, om jezelf te ontwikkelen. Lieve Doris, Dodo, mijn popje, mijn lieffie.. jij kleurt onze wereld mooier en ik weet zeker dat je ook de wereld van heel veel anderen een beetje mooier zal gaan maken.
Liefs mamma
