7 quick takes...

1. Het was vanochtend een vroege morgen. Deze keer niet door wekkertje Sophie maar doordat Hartmuts wekker om 4 uur ging zodat hij een vroege vlucht richting Port Elizabeth kon halen. Hij is daar de hele week voor z'n werk en Sophie en ik zullen het met z'n tweetjes moeten zien te rooien. De eerste was zit er al in, ik ga zo luiers spoelen om de tweede ook snel te kunnen draaien en daarna maar even de zooi van het weekend opruimen.
2. Terwijl ik dit schrijf krijg ik een berichtje van Hartmut dat hij veilig geland is. Op het verkeerde vliegveld. De piloot had 2 pogingen tot landen gedaan maar blijkbaar was het zo mistig dat besloten moest worden om door te vliegen naar het volgende vliegveld. Nu is het even afwachten tot de mist weggetrokken is en dan kan hij als het goed is terugvliegen naar waar hij moet zijn. 
3. Die mist zal wel snel optrekken want de weersvoorspellingen voor deze week lijken perfect. Bijna elke dag temperaturen boven de 20 graden. Om het wat dragelijker te maken dat Hartmut er niet is zullen we denk ik lekker veel uitstapjes naar het strand en het park maken. Werken kan in de avonden ook wel.
4. Mijn ziekenhuiscontrole vorige week ging goed. De baby doet het prima, ik heb alleen een lage bloeddruk maar ben verder ook helemaal goedgekeurd en als dingen blijven zoals ze nu zijn mag ik gewoon thuis bevallen. Heel veel reden tot dankbaarheid!
5. Gisteren was het tien jaar geleden dat ik voor het eerst in het vliegtuig stapte richting Kenia. Wat is er in die tien jaar veel veranderd, wat ben ik blij dat ik toen niet wist wat er allemaal op mijn pad zou komen (als iemand het mij had kunnen vertellen zou ik diegene niet geloofd hebben denk ik.).  Het lijkt zo kort geleden, ik kan me al die gevoelens die ik toen had nog levendig voor de geest halen. Ik ben blij en dankbaar voor alles dat ik mocht meemaken en kijk gespannen uit naar wat de toekomst ons nog brengen zal. Dat we niet voor altijd in Kaapstad blijven wonen staat wel vast. Dat we uiteindelijk over een paar jaar naar Namibië verhuizen is het plan, maar onze droom is dat we voor die tijd nog ergens in Afrika een tussenstation hebben. We zullen zien en leven in vertrouwen.  
6. Ondertussen begin ik me langzaam voor te bereiden op onze reis naar Nederland. Ik heb een nieuwe telefoon (hoera, heel veel opslagruimte!) en ben vast wat filmpjes en apps aan het verzamelen om Sophie bezig te houden tijdens de lange vlucht. Ik liet haar een app zien en tot mijn grote schrik snapte ze na een keer wat ze moest doen en hoe ze moest swipen. Worden kinderen tegenwoordig geboren met een extra gen zodat ze gelijk weten hoe je met telefoons, tablets en computers om moet gaan? 
7. Ik moet mijn kleine klauteraapje even uit een potentieel gevaarlijke positie bevrijden. Ze heeft allemaal speelgoed bovenop elkaar gestapeld en probeert daarmee bovenop een kast te klimmen. Ontzettend leuk volgens haar, iets minder geslaagd naar mijn mening. Fijne week allemaal!