Brief aan mijn baby...


Dag lief kleintje,

Eigenlijk zeg ik dat verkeerd. We hebben je gisteren weer op de echo kunnen bekijken en je bent helemaal niet zo klein. Het lijkt zelfs alsof je een behoorlijk lange baby bent. Die genen moet je dan van je opa gekregen hebben want van je vader en je moeder heb je het zeker niet. Een echo is elke keer weer zo bijzonder. Eerlijk is eerlijk, een heel duidelijk beeld is het niet maar stukje bij beetje kunnen we ontwaren wie je bent. En dat je gezond bent, voor nu het allerbelangrijkste. Je vier kloppende hartkamers, je mondje dat op en neer gaat en lijkt te slikken, je trappelende voetjes... het zijn allemaal kleine beloften voor onze toekomst met jou.

Als ik aan je denk ben ik vooral heel nieuwsgierig naar hoe je gaat zijn. Nog meer dan bij je zus, en waarschijnlijk juist door de ervaringen met je zus, ben ik me bewust van de eigenheid van ieder klein mensje dat al zo jong zo duidelijk naar voren komt. Ik kan niet wachten om die grote ontdekkingsreis door jouw karakter te beginnen. Om samen op avontuur te gaan en te ontdekken wie je bent, wat je leuk vindt, hoe je een plekje gaat vinden in ons gezin en hoe wij jou het beste kunnen helpen om uit te groeien tot de persoon die de Maker in gedachten had toen hij je schiep.

Ik moet zeggen dat je het me niet erg moeilijk maakt tijdens de zwangerschap. Ik voel me prima, heb genoeg energie en de buik zit nog niet in de weg. Het enige waar ik over zou kunnen klagen is mijn zere rug aan het eind van de dag maar daarvoor geven we Sophie, die ik nog veel moet dragen, de schuld. Zij zal jou nog vaak genoeg proberen om de schuld van dingen op jou te schuiven. Als je, eenmaal buiten de buik, net zo gemakkelijk bent staat ons een fijne tijd te wachten.

Maar wees maar niet bang, ook als je besluit om minder gewillig te zijn ben je gewoon welkom. Je mag zijn wie je bent en we beloven nu al dat we altijd zullen proberen je unieke persoonlijkheid te respecteren en stimuleren. (Maar het zou wel fijn zijn als je net als ons van lekker eten en de buitenlucht houdt.)

Liefs van je moeder.

ps: de foto is oud, maar deze brief ontstond in mijn hoofd toen ik wakker geworden was nadat je grote zus een knuffel nodig had en jouw getrappel me daarna wakker hield. Sorry