7 quick takes

1. Goeiemorgen! Het is een druilerige maandagmorgen en ik zie nog niets van het door de weermannen beloofde ophouden van de regen. Jammer want ik heb een wasje gedraaid dat opgehangen moet worden. Ik had een heel mooi droogrek dat ook handig binnen of onder de carport kon staan maar sinds vorige week is het helaas niet meer in ons bezit. Iemand vond het nodig om over ons hek te klimmen om mijn droogrek en het kruiwagentje van Sophie mee te nemen. Balen!
2. Morgen is een vrije dag, het is Youth day. We hebben nog niet echt plannen, we wilden eigenlijk de bergen in maar het lijkt erop dat het weer ons zal tegenhouden. Ach, een dagje lekker thuis aanrommelen is ook niet erg. Hartmut is een water en zandtafel voor Sophie aan het bouwen en nu de kruiwagen gestolen is heeft hij al weer plannen om een nieuwe te maken dus hij zal zichzelf wel bezig kunnen houden. Ik ben vast wat aan het bakken voor de verjaardag van Sophie die we zondag vieren (ik vind het heel knap van mezelf dat ik zo georganiseerd bezig ben ;-)). Ik moet wel want zaterdag zijn we de hele dag weg.
3. Ik weet nu al dat de cake voor haar verjaardag een succes gaat worden. Het is in de vorm van een eend en ik had dit weekend even een 'oefencake' gebakken omdat ik nog nooit eerder een cake gemaakt had in een afgesloten bakblik. Op een onbewaakt moment zag ik Sophie de cake ineens knuffelen en kusjes geven (ze had gelukkig niet door dat hij eetbaar was). Voor de rest wil ik het allemaal niet teveel en te groots doen. Er komen nog genoeg verjaardagen die Sophie zich wel zal herinneren dus ik gebruik alle leuke ideeën liever voor dan.  
4. Deze week gaan mijn gedachten de hele tijd terug naar een jaar geleden toen we zo ongeduldig op Sophie aan het wachten waren. Elke dag werd ik wakker met de gedachte: 'Zou het vandaag?'.. Gelukkig wist ik toen niet dat ik nog een week moest wachten. Wat ik ook heel bijzonder vind is dat ik nu weer zwanger ben, weliswaar nog niet zo ver, maar ik voel weer de hele dag door kleine schopjes en mijn steeds strakker zittende kleren maken dat ik de baby niet kan ontkennen (niet dat ik dat wil!). 
5. Vrijdag moest Hartmut al vroeg in de middag voor zijn werk in de binnenstad zijn en daarna was hij vrij. het was heerlijk nazomerweer en Sophie en ik zijn ook naar de stad gegaan. We komen er niet zo heel erg vaak meer en elke keer vraag ik me af waarom niet. We wandelden door companies gardens, een prachtige tuin die in de 17e eeuw Jan van Riebeek en zijn mannen van de Oostindische Companie al van eten voorzag. Tegenwoordig is het grootste gedeelte een botanische tuin met de meest tamme eekhoorntjes die ik ooit gezien heb. Sophie genoot en rende de hele tijd achter de eekhoorntjes aan die dan op het laatste moment voor haar wegsprongen. 
6. Met Sophie gaat het, behalve het feit dat ze een beetje verkouden is, prima. Wat niet zo handig is aan die verkoudheid is dat ze heeft ontdekt hoe ze haar neus moet snuiten, en dat doet ze nu steeds in haar mouwen.. yak. 
7. Deze maand hebben we mijn vliegticket om in September naar de bruiloft van mijn broertje te kunnen vliegen gekocht. We wilden liever niet aan ons spaargeld zitten en probeerden zoveel mogelijk gewoon van de lopende rekening te betalen. Hierdoor is deze nu bijna leeg en mijn loon komt over een week pas. Ineens stond ik vanmorgen in de winkel te doen wat voor zoveel van mijn landgenoten dagelijkse kost is. Ik telde de bedragen in mijn karretje bij elkaar op, moest te dure dingen wegleggen en ik moest een goede planning maken van wat we deze week gaan eten en wat ik voor Sophies feestje nog moet kopen. Het was goed om herinnerd te worden aan hoe lastig het is als je moet leven met minder. Om te zien wat voor keuzes je moet maken en om me opnieuw te realiseren hoe moeilijk het is om gezond te eten als je een klein budget hebt. En dan nog...  ik mag helemaal niet zeuren, in tegenstelling tot de meeste van mijn landgenoten heb ik volle voorraadkasten en een diepvries vol vlees en kan ik elke dag een maaltijd op tafel zetten uit die kast als ik wil (maarja, je wilt ook verse groenten, fruit en melk he?!). En dat ik nu even minder te besteden heb komt doordat ik een mooie verre reis ga maken, iets waar de meeste van mijn landgenoten alleen maar van dromen. En eigenlijk hebben we helemaal niet minder te besteden, het geld dat we hebben staat gewoon op rekeningen waar we niet aan willen komen en dat is onze eigen keuze. Maar toch... het is een goede oefening in zuinig leven en het opent mijn ogen een beetje meer voor de dagelijkse realiteit van zo veel mensen om me heen. Misschien moet ik dit elke maand een weekje doen.