7 quick takes...

1. Maandagmorgen, en dus tijd voor een nieuwe blog. Helaas was deze week zo'n superburgerlijk weekje waarin naast de was, het koken, mijn werk en het lekkere weer vrij weinig gebeurde dus we gaan zien hoe ver we komen. Als de blog heel saai blijkt kan je niet achteraf bij mij gaan klagen want je was gewaarschuwd. 
2. Dinsdagochtend ging Hartmut heel vroeg naar het vliegveld. Nadat hij weg was konden Sophie en ik allebei niet meer slapen dus zijn we er maar uit gegaan om de zonsopgang te bekijken. Niet zo ver bij ons vandaan is Rhodes Memorial, een in gigantisch bouwerk in de stijl van een Griekse tempel. Het ligt op de flanken van de tafelberg en daarvandaan heb je een prachtig uitzicht over delen van Kaapstad. Daar reden we heen om de zon op te zien komen en een eindje te wandelen. Prachtig zoals je op de foto kan zien.
3. Toen Hartmut de volgende dag weer geland was haalden we hem op van het vliegveld en voor hij naar zijn werk ging had hij even tijd om met ons naar 'Oude Molen Village' te gaan. We zijn daar vroeger heel vaak geweest en bedachten dan vaak hoe leuk het zou zijn om kinderen daar mee naar toe te nemen. Er hangen schommels aan de bomen, kippen lopen overal los rond, er zijn een heleboel paarden en er is een enorme boomhut. Sophie vond het inderdaad erg leuk. De paarden waren leuk van een afstandje, van dichtbij waren ze wel erg groot, maar ze kroop heel enthousiast achter een haan aan die, gelukkig voor haar, veel sneller was. Hier gaan we de komende jaren zeker vaker heen.
4. Het huis is ondertussen bijna helemaal van een nieuw kleurtje voorzien. Alleen de kozijnen en de luiken moeten nog een tweede laag krijgen en dan is het klaar. Het is zo ontzettend mooi aan het worden. 
5. Volgens het weerbericht worden de komende dagen de warmste van het jaar met temperaturen die gemakkelijk boven de 35 graden uit gaan komen... veel binnen blijven dus, want in huis is het heerlijk koel. We merken wel dat de zomer hier op het einde loopt, de avonden zijn al weer wat kouder en af en toe moeten we zelfs een trui meenemen als we 's avonds weg gaan.
6. Het  'Community chest carnival' waar ik vorige week over schreef was erg leuk. Alleen de Nederlandse kraam was er helaas niet dus ik moet zelf maar snel een keer poffertjes bakken. We waren met een groep vrienden en ook Ivan, een blinde man van middelbare leeftijd was mee. Hij wilde heel graag in  een van de kermisattracties. Ik vroeg hem of hij in een enge of een makkelijke wilde, 'de allerengste' wilde hij. Dus dat deden we. Ik was nogal verbaasd, als je kan zien waar je heen gaat heb je al een sterke maag en stalen zenuwen nodig om het te overleven, maar als je blind bent is het nog helemaal anders. Ivan is een inspirerende man, en het klinkt misschien ironisch want door zijn blindheid opent hij vaak mijn ogen.
7. Zo, dat was het... een verslagje van een week waarin bij nader inzien toch wel wat dingen gebeurd zijn. Naast het feit dat ik weet dat er mensen zijn die het erg leuk vinden om de blog te lezen schrijf ik deze blog vooral als een soort dagboek voor mezelf. Anders zou ik al deze dingen over een jaar vergeten zijn maar nu kan ik even terugbladeren in mijn leven door middel van mijn blog. En de trouwe lezers zijn een stok achter de deur om ervoor te zorgen dat ik blijf schrijven...