7 quick takes

1. Zo, de eerste week zonder Hartmut hebben Sophie en ik zonder al te veel kleerscheuren overleefd. We vinden elkaar nog steeds lief, het huis is helemaal niet zo'n hele grote puinzooi en we hebben samen een heleboel leuke dingen gedaan. Nu nog twee nachtjes slapen en dan komt Hartmut weer terug. Ondanks het feit dat we het met zn tweetjes best leuk hebben kunnen we daar niet op wachten!
2. Vandaag ben ik best een beetje jaloers op Hartmut. Hij brengt namelijk de hele dag door in een helikopter om vanuit de lucht hoogspanningskabels te inspecteren. Die hoogspanningskabels vind ik niet bijster interessant natuurlijk, maar het vliegen in een helikopter lijkt me geweldig. 
3. Zaterdag ging ik samen met Sophie en de 5-jarige Raphael naar Imhoff farm. Een boerderij met een restaurant, winkeltjes, een grote speeltuin en een hele leuke kinderboerderij. We genoten alledrie. Sophie was absoluut niet bang voor de dieren en vond het alleen maar leuk. Terwijl we in het konijnenverblijf zaten spotte Sophie een worteltje waaraan drie konijntjes aan het knagen waren. Sophie vindt worteltjes erg lekker en aarzelde dan ook geen moment, ze pakte het worteltje zo van de verbaasde konijntjes af en wilde het in haar mond steken. Dat gaat nog wat worden...
4. Dit weekend was het ook tijd voor het beste concert van het jaar op de beste locatie. Het Cape Philharmonic Orchestra in Kirstenbosch Gardens. Een gigantisch grasveld met 6000 picknickende mensen, de zon die onder gaat achter de majestueuze bergen, de klanken van ontzettend goed gespeelde klassieke muziek... moet ik nog meer zeggen? Onder de blog is een filmpje zodat jullie mee kunnen genieten en kunnen beslissen dat jullie hier volgend jaar ook bij willen zijn.
5. Sophie genoot ook heel erg van het concert. Tijdens de rustigere stukken zat ze met haar hoofdje schuin te luisteren en mee te zingen (op haar manier, dat hoor je op de video). En tijdens de vrolijkere, meer opzwepende muziek zat ze geen seconde stil maar stuiterde ze vrolijk op en neer. Bijzonder. Vorig jaar was ik natuurlijk nog zwanger toen we bij hetzelfde concert waren en toen had de muziek ook al zo'n effect op Sophie. (http://capturingdailydelights.blogspot.com)
6. In de avonden ben ik ondertussen bezig met knutselen (wat klinkt dat lekker truttig) voor de bruiloft van Hester. Dat komt nu echt lekker dichtbij (gisteren nog drie maanden). We kunnen niet wachten om naar Nederland te gaan om Hester en Robert te zien trouwen.
7. Als je naar zo'n concert gaat valt het op dat er bijna alleen maar blanke mensen zijn. Terwijl de meerderheid van de bevolking natuurlijk van Afrikaanse origine is. En dan vraag ik me wel eens af, is dat erg? Is het beter als het publiek meer gevarieerd zou zijn?  Heeft het feit dat er bijna alleen maar blanke mensen zijn te maken met het wel of niet hebben van geld? Of heeft het misschien te maken met smaak, en ergens geld voor over hebben? Terwijl we zaten te wachten tot het concert begon hadden we het hier over. In een maatschappij die herstellende is van apartheid is de afwezigheid van kleur iets wat gelijk opvalt. En het is een reden voor mensen om ergens wel of juist niet heen te gaan. Ik denk niet dat het erg is, ik denk dat genieten van klassieke muziek alles te maken heeft met opvoeding en gewenning, niet iedereen hoeft het mooi te vinden. Ik wordt knettergek als ik meer dan twee Afrikaanse popliedjes achter elkaar hoor en zou dus niet snel naar een concert gaan, en je zet ook maar weinig bejaarden op een trance-feest.