Nog eventjes....

Lief kleintje,
Nu komt de dag dat we je eindelijk in onze armen kunnen houden wel heel dichtbij. Wanneer dat precies zal zijn weten we natuurlijk niet. Heb jij de Duitse genen die ervoor gaan zorgen dat je precies op de verwachte tijd zal aankomen? Of ben je ons kleine Afrikaantje dat komt wanneer het komt. Hoe dan ook, wij zijn klaar voor ons grote nieuwe avontuur samen met jou!

Wat ik leuk vind: Dat het aftellen nu echt begonnen is en dat je een beetje ingedaald bent waardoor ik weer een heel stuk gemakkelijker adem kan halen.
Wat ik mis: ’s Ochtends mijn klerenkast open doen en er zomaar iets uit kunnen trekken omdat alles goed past. Ik heb nog nooit zo vaak vertwijfeld voor de kast gestaan als de laatste weken, om dan toch maar weer bij hetzelfde stapeltje kleren uit te komen dat ik voor mijn gevoel elke dag al aan heb.
Waar ik naar uitkijk: De bevalling. Gek he? Ik heb het al zo vaak gezien dat ik het nu wel eens zelf wil meemaken. Ik weet natuurlijk wel dat het pijn gaat doen, dat het een pijn is waar ik me nu nog helemaal niks kan voorstellen. Maar toch... ik ben er nog niet zenuwachtig voor en kijk er vooral naar uit.
Waar ik op hoop: Dat we een zo natuurlijk mogelijke bevalling gaan hebben zonder complicaties. Als er een keizersnede moet gebeuren omdat jij of ik anders in de problemen komen is dat zo en zal ik heel dankbaar zijn voor het feit dat het bestaat, maar ik hoop op een gewone, natuurlijke bevalling waarbij je vader, de verloskundige en ik het samen kunnen doen zonder dat er een heel team van artsen nodig zal zijn.
Wat ik moet doen: Uitrusten (daartoe dwingt mijn lichaam me nu ook wel), slapen (dat zeggen alle mensen om ons heen) en genieten van het feit dat ik nu nog heel gemakkelijk met mensen kan afspreken en nog lekker flexibel ben.  

Waar ik dankbaar voor ben: Dat alles klaar lijkt te zijn voor jouw komst en dat ik naar omstandigheden nog ontzettend fit en gezond ben (behalve dat ik nu een beetje verkouden ben, maar ik hoop dat fruit, en thee met honing en citroen daar verandering in gaat brengen.)
Waar ik van droom: Hoe ons leven gaat veranderen in de komende weken. En dat we ons nu nog maar zo weinig van die verandering kunnen voorstellen. Ik weet dat het mooi, zwaar, moeilijk en overweldigend zal zijn, en dat allemaal tegelijkertijd. Zo spannend. Dat zijn mijn dromen overdag, aan mijn dromen ’s nachts is geen touw vast te knopen, ik ben al bevallen van aapjes, drielingen en een clown, en als mijn dromen niet over bevallingen gaan zijn ze zo mogelijk nog vreemder.