18 months with Doris

Liefste Doortje,

met je blonde piekhaartjes, je poppensnoetje met altijd wel een buil of schram, je minilijfje en megakarakter. Jij gaat me de spreekwoordelijke grijze haren bezorgen, daar ben ik van overtuigd. 

Als ik je te lang niet hoor houd ik mijn hart al vast van wat ik nu weer zal aantreffen. Een met een afgerolde wc-papier versierde wc? Een met tandpasta ingesmeerde vloer? Wasknijpers in een gieter vol met water? jij draait er je hand niet voor om. 

Anferhalf ben je vandaag. Zo klein en zo groot. Je wordt met de dag wijzer en lijkt per uur een nieuw woordje te leren. In de auto hoeven we de radio niet meer aan te doen want jij voorziet ons graag van wat muzikaal vermaak met je uitgebreide repertoire aan liedjes in drie talen. Van 'slaap kindje slaap' naar 'twinkle twinkle little star' via het 'Onze Vader' naar 'bi ba butzeman', reuze gezellig. Je bent sowieso een gezelligerd die het liefste zo veel mogelijk mensen om je heen hebt. Met je guitige glimlach, stralend blauwe ogen en witblonde haartjes wikkel je iedereen met gemak om je vingertje. En de weg naar jouw hart vinden is ook niet zo moeilijk, je hoeft alleen maar de bereidheid te hebben om boekjes te lezen, als mensen genoeg geduld hebben om je onverzadigbare honger naar boekjes te stillen zijn ze je allerbeste vriend.

Je bent een echte knuffelaar, wang tegen wang in de rij voor de kassa, een stevig 'drukkie' bij ieder afscheid en honderdduizend kusjes gewoon omdat je het leuk vindt.

Een echt meisje ben je ook, gek op schoenen, jurkjes en kettingen. Wat aan, om of op kan moet aan, om en op en je loopt vaak in de mooiste creaties door het huis te dansen in je "ballera" (je zelfbedachte woord voor ballerina=jurk).

Sophie (Foefe) is je grootse held, beste vriendin en ergste vijand. Tegen niemand in de wereld kijk je op zoals je tegen haar opkijkt, met niemand kan je zo goed spelen als met haar maar er is ook niemand die je vrolijke bui in boosheid kan doen omslaan zo snel als Sophie dat kan.

Door Sophie dachten we wel te weten hoe we met een koppig en eigenwijs kind moesten omgaan maar jij zet ons weer voor nieuwe uitdagingen. Als jij je iets in je hoofd gehaald hebt moet het precies zo gebeuren. Of het nu gaat om lunchen van een paars (en zeker geen groen of geel) bordje, het dragen van dat ene jurkje of het wel of niet zingen van een bepaald liedje; als het anders gaat dan jij in je hoofd had mag de hele buurt dat weten en schuw je de krokodillentranen niet. Een voorbeeldje? Toen we laatst bij tante Hester waren had ze hele lekkere Mona toetjes gekocht om na het eten lekker van te snoepen. Jij had bedacht dat je een zo'n toetje best alleen op kon eten maar toen bleek dat je maar een klein stukje kreeg werd je verschrikkelijk boos. 'Ik niet? Dan niemand niet!' leek je te denken, en voor we het door hadden sloeg jij met je hand midden in het toetje. Typisch Doortje. 

Lief meisje. Je vult mijn hart met trots, en maakt mijn leven mooier. Elke dag nodig je me weer uit om samen met jou door het leven te wandelen. 'Mamma, kom mee!', terwijl je me met een vastberaden blik aankijkt en je hand niet stopt met wenken tot ik ook echt kom. Jij leeft pas als je samen bent, en ik leef graag met je mee.

Xx

mamma