7 quick takes

27 March

7 quick takes

Dappere Doris

Hoera! We zijn weer compleet. Na twee weken in Sydney te zijn geweest kwam Hartmut vrijdag laat thuis. Sophie (die uiteraard waker was gebleven want ze was veel te opgewonden om te slapen) kon niet stoppen met stralen toen ze hem eindelijk zag en Doris moest even weer wennen. Ze was blij om hem te zien maar wilde toch liever niet door hem vastgehouden worden. Ondertussen heeft hij haar vertrouwen weer gewonnen en is pappa weer de liefste.
Het weekend was goed. Heel goed zelfs, want we waren met zijn vieren. Zaterdagochtend gingen we surfen, en naar een lokale markt bij een kerk waar een vrouw heerlijke zelfgemaakte Nederlandse speculaasjes verkocht, lekker! De rest van de dag stond vooral in het teken van boodschappen doen en koken omdat we gisteren een lunch organiseerden voor nieuwe mensen uit de kerk. Ik had (heel Nederlands) nasi goring met sate stokjes gemaakt en hoewel niemand het eerder geetenhad viel dat erg goed in de smaak. Voor het toetje had ik een enorme taart gemaakt. (zie foto) Ik zie op kookblogs vaak van die nooie taarten voorbij komen die ik heel graag zou willen maken, maar ik wil niet de hele week taart eten dus meestal doe ik het niet. Maar er zouden aardig wat mensen komen, een perfecte reden om eens helemaal uit te pakken met mijn cake. Ik vond het leuk om te doen, dat de mensen het lekker vonden was een fijne bijkomstigheid.
Dinsdag was een feestdag in Zuid Afrika dus ik had, voor ik wist dat Hartmut weg zou zijn, een heel leuk uitje naar een roofvogel-rehabilitatie-park geboekt. Sophie vind uilen heel erg leuk dus ondanks dat Hartmut niet mee kon ben ik toch maar gegaan, in plaats van hem nam ik een vriendin en haar peuter mee (die in haar hele leven alleen nog maar een hond, een kat, een koe en wat voorbij vliegende vogeltjes gezien had). De meiden vonden het alledrie fantastisch, Sophie was enorm dapper en wilde graag een uil vasthouden. Dit leek me niet zo'n strak plan (uilen zijn best zwaar, en Sophie's armpje is niet zo sterk en lang) maar de uilenmeneer kwam met het brilliante idee om wat eten op Sophie haar hoofd te leggen waardoor de uil zo op haar hoed kwam zitten. Sophie straalde... achteraf zei ze dat het wel een beetje zwaar was. Doris vond vooral de baardagamen heel erg leuk en wilde ze steeds aaien. Ik weet niet zo goed waar mijn meiden die dierenliefde vandaan hebben want bij hen moet ik altijd net doen alsof ik heel dapper ben.
Zometeen heb ik een hele interessante vergadering/workshop. Ik ga deel uitmaken van een werk en advies groep die richtlijnen hoopt te gaan maken voor baby-huidzorg in Zuid Afrika. Dergelijke richtlijnen zijn er niet en mensen krijgen heel wat tegenstrijdige tips te horen van 'deskundigen' waarvan sommige adviezen zelfs heel schadelijk kunnen zijn. Ik ben benieuwd wat we vanmiddag allemaal te horen krijgen en hoe we het aan gaan pakken maar het is een leuke uitdaging.
Een andere leuke uitdaging is dat ik gastblogger ben geworden voor een heel leuk online opvoed-platform. Ik deed al veel van hun fotografie maar nu ben ik dus ook begonnen met schrijven. De eerste blog die ik voor ze schreef werd vorige week gepubliceerd en was er eendie me na aan het hart lag. Je kan hem hier lezen. (pedagoog-ik.nl/ik-kijk-met-nieuwe-ogen/)
Nu Hartmut terug is is de maand al bijna voorbij. Ik kan me niet voorstellend at het eerste kwartaal van het jaar al weer achter ons is maar erg vind ik het niet want de komende paar maanden staan er allemaal leuke dingen op het programma. In April hopen we naar namibie te gaan, in Mei is Nederland aan de beurt en in Juni is Sophie jarig (daar heeft ze het elke dag wel een paar keer over) en komt 'tante' Imke op bezoek.
Sophie is boekjes aan het voorlezen aan zichzelf en haar dekentje en Doris is aan het kleuren. Ik ga een kop thee zetten en me met de meiden bemoeien. Rooibosthee met honing en een schijfje citroen want ik heb heel erge keelpijn. Ik hoop dat het helpt want als moeder heb ik natuurlijk geen tijd om ziek te worden ;-)