7 quick takes...

Zomeravonden in het park.

1. Het is weer maandagmorgen, ik ben een stapel pannenkoeken aan het bakken terwijl Doris ligt te dutten en Sophie aan het spelen is. De pannenkoeken zijn voor vanavond, Hartmut moet voetballen om 6 uur enwij gaan kijken en ondertussen picknicken. Nu denken jullie natuurlijk:'Pannenkoeken? Wat uiterst onverantwoord!'. Maar geen nood, in het weekend maken we altijd groentesap en van de pulp die overmakat maak ik dan pannekoeken. Rueze gezond, met volkorenmeel enzo. 
2. (12 uur later) Ok, dat was dus niet zo'n goed idee. Een take schrijven duurt langer dan een pannenkoek bakken en ik was er maar net op tijd bij. Omdat we niet zo van aangebrande pannenkoeken houden besloot ik de blog maar even te laten voor wat het was en tegen e tijd dat ik klaar was was de tijd voorbijgevlogen en moest ik andere dingen doen.
3. De afgelopen week was een stuk rustiger dan de voorgaande weken omdat veel van mijn werk langzaam maar zeker afgerond wordt. Ik had nog een rapport waar ik al weken niet aan toe kwam maar Donderdagavond heb ik Hartmut alleen gelaten met de meiden om het eindelijk af te maken. Ik heb een avond lang gewerkt in een coffee bar bij ons in de buurt en toen de avond voorbij was kon ik mijn rapport verzenden. Weer iets wat ik weg kon strepen en zo komen we langzaam maar zeker steeds meer in vakantiemodus.
4. Een van de leukste dingen die we deze week gedaan hebben was een 'Surf Adventure'. Een surf les die er eigenlijk vooral om ging dat kinderen de zee leren kennen en niet in paniek raken van de golven, want paniek maakt het juist gevaarlijk. Kinderen en ouders kregen een wetsuit aan (de Atlantische oceaan is verschrikkelijk koud) en na wat peddel lesjes op het land gingen we de zee in om te spetteren, te leren over de golven en vooral om gewend te raken aan het water. Daarna was het tijd om een beetje dieper te gaan om een paar echte golven te 'pakken'. Sophie genoot. Het was '4 spannend en 20 leuk' volgens haar. 
5. Een paar weken geleden moest Hartmut voor een presentatie naar Johannesburg waarna besloten zou worden of hij genoeg ervaring had om 'professional Engineer' te zijn. De presentatie en het bijbehorende interview verliepen dramatisch vanwege een erg ongeinteresseerde werkgroep die zich van tevoren niet ingelezen hadden en Hartmut aanvielen op dingen die niet relevant waren. Het was dus erg spannend of het zou lukken maar gelukkig kregen we deze week goed nieuws. Hij was geslaagd en mag vanaf nu zijn handtekening onder projecten zetten. We zijn trots op hem! (Sophie niet, toen ik uitlegde waarom we blij waren zei ze: 'ik ben niet trots op pappa, hij kanniet eens een glas maken als ik dat laat vallen.')
6. Zaterdag hielpen we mee bij een kledingbank voor daklozen. Het was ontnuchterend en zette me aan het denken. Zakken vol met kleren waren gedoneerd en ik hielp mee met sorteren en dingen zoeken als mensen specifieke vragen hadden. Een moeder met een meisje van 5 zocht naar kleren voor haar dochtertje. We hadden niet veel in haar maat maar ze pakte dankbaar aan wat min of meer zou passen. Een vrouw had net een baan gekregen en moest 'nette kleren' hebben. De nette jurk werd de jurk die bovenop de stapel lag omdat het de enige jurk was die ze zo snel zag en ze bang was dat hij weggegraaid zou worden door iemand anders als ze nog verder ging zoeken. Een meisje van mijn leeftijd die ik wel een beetje ken omdat ze niet zo ver bij ons vandaan 'woont' en ik vaak een paartje met haar maak liet me blij zien dat ze een schone onderbroek gevonden had, en het was nog een mooie ook! Ik denk aan mijn eigen klerenkast, en aan die van de meiden en ik voel me dankbaar, boos, schuldig en verdrietig tegelijk. De wereld is zo oneerlijk!
7. Het is ondertussen Maandagavond, ik wil nog even snel wat foto's nabewerken die ik tijdens een adventure vandaag gemaakt heb en dan een rustig (degelijk) kopje thee drinken met Hartmut. Fijne week!

Knuffels voor vriendinnetje Abigail

Sophie bakt 'Mince pies'. Een traditineel Brits kerstkoekje.

Ondertussen geniet Doris van een koekje.

Zo veel koekjes wil ze!

Sophie vond een rups en toen moest haar 'rupsje nooitgenoeg boek' erbij komen. 'Kijk rupsje, zo groot ben je als je later groot bent. En dan moet je een kokon maken, en dan ben je een vlinden en een vlinder is heel prachtig!'