7 quick takes...

1. Maandagmorgen, Sophie is lekker aan het spelen en zingt zo hard als ze kan zelfbedachte sinterklaasliedjes. Doris ligt op bed, de wasmachine staat aan en ik eet mijn ontbijtje. Niet de kom havermout die ik normaal eet want de magnetron is kapot en ik had geen zin om havermout in een pan te maken (want ik zou hem vergeten, de pap laten aanbranden, het huis zou gaan stinken en dat zou geen goed begin van deze dag zijn.) Dus een broodje pindakaas en een nieuwe blog.
2. Jullie denken misschien dat Sinterklaas alleen op het Noorderlijk halfrond komt maar hij is ook hier gesignaleerd. We hebben pepernoten gebakken, pietenmutsen gemaakt en het sinterklaasjournaal gekeken. De sinterklaascd staat de hele dag aan (bedankt tante Ineke!) en als hij niet aan staat speelt het nog door in mijn hoofd want de liedjes zijn enorm aanstekelijk. Zo leuk dat Sophie nu alles meekrijgt, de opwinding bij het schoenzetten was enorm. Sinterklaas en het paard kregen niet alleen een wortel en een tekening, maar ook een tomaat, een boterham met kaas en koekjesvormen.. Je weet maar nooit! 
3. Deze week zijn we voor mijn werk een paar klinieken langs geweest om met de verpleegkundigen te praten over hoe we ze het beste kunnen helpen. Altijd weer inspirerend maar ook shockerend om te horen wat ze doen en waar ze mee te maken krijgen. Een van de verpleegkundigen was niet in haar kliniek maar op een polio-vaccinatie ronde in een sloppenwijkje in een plattelandsdorpje. Geen stromend water, geen elektriciteit, huisjes van golfplaten, karton en landbouwplastic. En heel veel kinderen, overal kinderen. Mijn hart breekt als ik zie hoe al die kinderen daar op moeten groeien. Vooral als ik dan naar mijn eigen meiden kijk die alles hebben wat ze zich kunnen wensen. Het is wel goed als ik af en toe zo diep geraakt wordt, vooral met de Decembermaand die er nu aan komt. Al het lekkere eten, alle cadeautjes, alle leuke dingen. Je gaat het allemaal zo vanzelfsprekend vinden en je hebt er toch ook recht op, je hebt er hard voor gewerkt?! Maar blijkbaar zit de wereld zo niet in elkaar, de moeders in dat wijkje werken volgens mij veel harder dan dat ik doe, maar aan het einde van de dag hebben ze geen bord vol eten, en December komt niet met rijkelijk gevulde feesttafels en mooie cadeaus. De wereld is niet eerlijk , en door daar mee geconfronteerd te worden heb ik weer frisse motivatie om mijn verantwoordelijkheid te nemen om het een beetje eerlijker te maken. 
4. Het weekend was rustig en fijn. Zaterdag speelde Hartmut een wedstrijd en de meiden waren zijn grootste fans. Verder hebben we dag vooral in en rond het huis doorgebracht. Gisteren hadden we eerst kerk en daarna een lunch met alle leiders. Aan het einde van de middag zijn we nog even gaan wandelen met de hond in een prachtig park dat haast een beetje sprookjesachtig is. Overal zijn boomhutten verstopt, auto's, vliegtuigen en treinen gehakt uit omgevallen bomen en achter elke bocht vind je weer een nieuwe verassing. Heerlijk!
5. De verkiezingen... wat zal ik er nog over zeggen. Er is al veel over geschreven en inhoudelijk zal ik er verder niet op ingaan. We waren uitgenodigd bij vrienden om vanaf 5 uur 's ochtends te zien hoe Hillary zou gaan winnen terwijl we genoten van een heerlijk Amerikaans ontbijt. Tenminste, dat was het plan, want niemand van mijn feministische democraten-vrienden had ooit verwacht dat de uitslag ook wel eens anders zou kunnen zijn. In ongeloof keken we naar  het TV scherm en zonder blijdschap kleurden we, als er weer een staat met de uitslag kwam, staten rood terwijl het steeds duidelijker werd dat de uitslag niet zou worden wat we verwacht en gehoopt hadden. Gelukkig genoten alle kinderen wel, want zeg nou zelf, uit bed gehaald worden om New York crumble cake eten in je pyjama en om te spelen met allemaal andere kinderen is fantastisch. Sophie:'Wanneer is het weer verkiezing? Dit is een heel leuk feestje!'
6. Voor de rest was het een leuke week, de meiden stonden oogf in oog met een paar enorme leeuwen tijdens een Adventure (Doris wilde: 'Aai, aai', dat vond ik niet zo'n goed idee.), het pinguin ziekenhuis waar ik vorige week over schreef was fantastisch. De meiden keken hun ogen uit en Sophie kan nu waggelen zoals een pinguin (heel nuttig om dat te kunnen!) en we zijn lekker veel thuis geweest waar we knutselen, schoonmaken (terwijl de meiden rommel maken) en honderduizend boekjes lezen. 
7. Nu staat er een redelijk rustige week op het programma. We hebben een paar leuke adventures, we moeten nog wat klinieken bezoeken en we hebben een aantal vergaderingen. Morgen gaan we op een avontuur naar een vlinderpark en daar kijken we naar uit. Vooral Sophie natuurlijk, die gek is op alles wat met rupsen (rupsje nooitgenoeg) en vlinders te maken heeft. Fijne week!

De zusjes en de pinguins.

Sophie is enthousiast tijdens het verkiezingsfeestje!

Het feestje dat geen feestje was. 

Arme Doris had een oogontsteking. Ze keek gisteren zo lodderig uit haar ogen. Maar ze leek er geen last van te hebben gelukkig.