7 months with Doris

Liefste Doris, 

Bijna was ik vergeten om deze brief te schrijven omdat ik me gewoon niet kan voorstellen dat er al weer een maand voorbij is, dat je al weer een maand ouder bent en dat elke dag ons verder weg brengt van 'Doris de hulpeloze baby' en dichter bij 'Doris het zelfstandige kind'. Zeven maanden ben je vandaag, en wat waren die zeven maanden met jou mooi. Je bent een goedlachse lieverd, een knuffelbaar popje maar ook een kind met een eigen mening die wij (maar vooral Sophie als ze weer eens speelgoed van je afgepakt heeft) steeds vaker te horen krijgen. 

Je wilt graag overal bij zijn en alles meemaken maar je kan je ook heel goed alleen vermaken. Als ik ergens mee bezig ben en af en toe om het hoekje kijk zit je vaak heerlijk te spelen met een paar blokjes of wat speelgoed van Sophie. Of je trekt voor de zoveelste keer alle boeken uit de boekentafel. Nu je kan kruipen moet ik je soms wel even zoeken want als je iets ziet wat je wil ga je er als een speer op af. Ik moet ook heel goed opletten want je trekt je overal aan op maar vergeet vaak dat je nog niet los kan staan waardoor je elke dag wel een paar keer hard op je bibs en soms zelfs op je hoofd valt waarna je tranen met tuiten huilt. Maar als ik je, nadat ik je getroost heb weer op de grond zet weet je niet hoe snel je je weer ergens aan op moet trekken. Je drang om te leren wint het duidelijk van de pijn van het het vallen.

Ik wil ook nog even een suggestie doen. Ik merk dat je graag nieuwe dingen leert. Weet je waar je ons echt heel erg blij mee zou maken? Als jij het verschil tussen dag en nacht gaat leren. Veel te vaak ben je om 4 uur klaarwakker en zoek je een speelkameraadje. Weet je, er is echt helemaal niemand in ons huis die daar dan zin in heeft dus misschien kun je dat verschil in de komende maand leren. ;-)

Verder heb ik geen klachten want Doris, als je lacht dan maakt mijn hart een sprongetje, als je brabbelt klinkt het voor mij als poëzie en als je je armpjes  uitstrekt en mijn gezicht naar je toetrekt om een dikke natte kus te geven dan smelt ik. En daar ben je goed in, mensen laten smelten. Met je blauwe kijkers, zo diep als de oceaan, je gulle glimlach en je open gezichtje weet je iedereen om je heen te vertederen. Doris mijn popje, ik vind je zo lief, ik vind je zo mooi. Ik ben zo vol verwachting over wat jou in deze wereld allemaal te wachten staat. Jij gaat mensen gelukkig maken door de wereld een beetje mooier te kleuren. Nu doe je dat elke dag al voor ons en daar zijn wij dankbaar voor.

Liefs mamma

Kleine dromer

Met opa

Een nachtelijke speelsessie

Mijn popje

Ondeugd ;-)