That was Different!

Het plan was om de 5 kilometer-race die ik elke zaterdagochtend ren op klompen te lopen, Sophie zou ook meelopen, we waren al hard aan het oefenen. Sophie heeft namelijk al klompen. De klompen  die ik aan zou moeten waren geregeld en zouden deze kant op komen. En dat allemaal voor het goede doel. Ik zou mensen vragen om me te sponsoren zodat ik heel veel geld kon ophalen voor Common Good*. 

Elk jaar organiseert Common Good een actiedag waarin iedereen wordt uitgedaagd om iets anders dan anders te doen om daarmee geld op te halen voor het werk dat Common Good doet. De themakleur is geel, dus de klompenloop was perfect.

Goed idee he?!

Totdat ineens bleek dat de klompen nog gewoon in Nederland waren. Dat de persoon die ze mee zou nemen ze gewoon was vergeten. En ik kwam daar achter op een moment dat er nog maar heel weinig tijd was om ze op een andere manier hier te krijgen. Ik was boos, teleurgesteld en al mijn motivatie was in een klap verdwenen. Hoe kon ik nu nog geld ophalen? Hoe kon iemand zomaar vergeten wat ik nodig had? Waarom ging het nou niet gewoon zoals ik gepland had?

Toen ging ik denken. De mensen die de doelgroep zijn van Common Good hebben in hun leven heel vaak met teleurstellingen te maken. Door de omstandigheden waarin ze leven, door armoede en door overmacht gaat het leven vaker niet dan wel zoals ze hopen en plannen. Ze voelen zich vaak vergeten, alleen gelaten, achtergesteld.
Ze zien andere mensen om zich heen die wel werk hebben, die wel naar school konden of kunnen gaan, die wel genoeg geld hebben om voor hun kinderen te zorgen. Maar in hun eigen leven gaat er altijd iets mis, krijgen ze nooit net dat duwtje in de rug dat ze nodig hebben om verder te komen. Om moedeloos van te worden... 

Daarom biedt Common Good trainingen aan, helpen ze mensen met Engelse lessen en computervaardigheid. Daarom gaan ze naar scholen om kinderen met leerproblemen te helpen om beter te leren lezen en rekenen. Daarom organiseren ze projecten voor vaders en moeders om ze te helpen om een betere ouder te zijn. Kleine duwtjes in de rug om duizenden mensen in Kaapstad hoop te geven. Luister hier bijvoorbeeld naar het verhaal van Asanda, die een training van Network (een onderdeel van Common Good) volgde. 

We gaan zaterdag nog altijd die 5 kilometer lopen, en hopen dat mensen ons nog altijd willen sponsoren. Niet omdat ik wel of niet op klompen loop, daarvan zal de wereld niet beter worden, maar om een steentje bij te dragen aan het geven van hoop en transformatie in een stad waar dat zo nodig is!

Als je financieel wil bijdragen  (jaaa, natuurlijk wil je dat, ik kan na dit klompenincident toch niet al mijn hoop Nederland verliezen?) kan je dat doen via deze link (thatwasdifferent.net/activity/the-yellow-parkrun/) (met creditcard)
Omdat je niet jong genoeg kan leren om je in te zetten voor het welzijn van de mensen om je heen is Sophie ook een activist. Zij zal ook meegaan en haar gele klompen aan doen (zo lang ze het leuk vindt) je kan haar sponsoren via deze link. (De sponsorloop van Sophie)

Als het via de link niet lukt of als je geen creditvard hebt kan je ook geld overmaken naar mijn Nederlandse rekening, dan zorg ik dat het op de goede plek komt. 

Mijn rekeningnummer is tnv  A Sikkema
NL65RABO0367421208 bij de Rabobank in Hattem. 

Alvast heel erg bedankt dat je mij, maar vooral alle mensen die gebruik maken van de vele projecten een beetje hoop wil geven!

Groetjes Anneke

*Common Good is een NGO van onze kerk die de rechtvaardigheid waar Jezus ons toe roept handen en voeten geeft door zich in te zetten tegen werkloosheid en voor de verbetering van onderwijs, voor de allerjongsten tot de alleroudsten. 
Als je meer wil weten over wat Common good doet kun je kijken op hun website (commongood.org.za/)