7 quick takes

1. Deze week lijkt een aaneenschakeling te zijn geweest van mooie gebeurtenissen die te klein voelen om over te schrijven maar groots zijn in het leven van ons gezin. Omdat ik vooral blog zodat ik het later zelf terug kan lezen ( de wetenschap dat anderen meeleen me helpt om trouw te schrijven) ga ik toch een poging wagen om dat kleine geluk onder woorden te brengen.
2. Met Doris gaat het ontzettend goed. Ze was in 4 dagen tijd 300 gram aangekomen.Heerlijk. Nu weet ik dat de borstvoeding niet alleen voor m’n gevoel goed op gang is maar dat m’n kleine meisje er ook echt van groeit. Sophie groeide de eerste weken helemaal niet en dat maakte me best wel onzeker, daarom genieten we hier des te meer van.
3. Sophie is een ontzettend lieve grote zus. Ze maakt er bijna nooit een probleem van als ik Doris even moet voeden en ze dus minder aandacht krijgt, als mensen op bezoek komen en Doris slaapt dan ‘ssssht’ Sophie met haar vinger voor haar mond omdat we de baby niet wakker mogen maken (zelf houdt ze zich daar trouwens niet altijd aan.) Doris krijgt veel kusjes, knuffels en speelgoed en als Sophie het dekentje van Doris ergens ziet liggen komt ze het altijd brengen zodat Doris kan slapen.
4. Vrijdagavond gingen we naar markt in Muizenberg om daar een hapje te eten. Het was lekker weer dus eerst gingen we even naar het strand. Opeens hoorden we een soort misthoorn en werd het een klein eindje van waar wij waren ontzettend druk. Uit nieuwsgierigheid liepen we er heen. Toen we dichtebij kwamen zagen we een grote groep vissers enorme netten uit de zee trekken, het was een groot gespartel van vissen. Een school ‘yellowtail’ was in de baai geweest en dat betekende een grote bonus voor de vissersgezinnen. Twee grote pick ups waren het strand opgereden en iedereen hielp mee om de vissen in de auto’s te laden. Sophie was nogal onder de indruk van wat ze zag en wilde steeds ‘tijken’ (kijken). Als je haar nu vraagt over wat ze gezien heeft op het strand verteld ze je ‘vis, broembroem, slaap’. (Sophies interpretatie van wat er gebeurde was dus dat de vissen in de auto gingen slapen.)
5. Jullie hoeven het allemaal niet te geloven, maar ik ben ervan overtuigt dat Doris kan lachen. En nee, dan heb ik het niet over zo’n onbewust glimlachje in haar slaap maar over een echte bewuste lach,
6. Ik ben zo dankbaar over hoe goed ik me voel. Het is dat we een schattig klein meisje in huis hebben maar anders zou ik haast vergeten dat het nog geen twee weken geleden is dat ik ben bevallen. Dit weekend hebben we dus ook al twee heerlijke hikes kunnen maken zodat Doris kennis kon maken met de bergen. Heerlijk om samen buiten te zijn. Sophie in de draagrugzak en Doris in de draagdoek, zo gaan we samen heel wat van Kaapstad zien!
7. We genieten ook nog ontzettend van het feit dat mijn moeder hier nog is. Vooral Sophie is niet bij haar weg te slaan en wil het liefste alles samen met oma doen. Het is zo mooi om te zie hoe sterk hun band is. We zullen haar missen als ze komende zondag weer op het vliegtuig terug naar Nederland stapt.