Een brief voor de baby...
Lief klein kindje,
Het is hoog tijd dat ik je een brief schrijf. We zijn al bijna halverwege de zwangerschap en het gaat allemaal zo snel. Heel anders dan bij je zus, toen had ik veel minder te doen en veel meer tijd om als een typisch zwangere met mijn hand over mijn buik te wrijven en te mijmeren over de toekomst. Nu rent je grote zus, die ervoor zorgt dat ik een beetje een beter idee heb wat die toekomst in zou kunnen houden, de hele tijd rond en zorgt er voor dat ik nooit de tijd krijg om eens rustig te zitten om aan jou te schrijven. En zoals ik schreef, het voelt net alsof het veel sneller gaat. de weken vliegen voorbij.
Dat het zo snel gaat is niet zo erg, ik kan niet wachten om je te leren kennen. Wie ben je? Lijk je op je grote zus? Heb je bij de bevalling ook zo'n koppie vol mooie donkere haartjes? Ga je ook als een kleine stuiterbal door ons huis rennen? Of heb je een heel ander karakter? Zal alles wat we tot nu toe over het ouderschap geleerd hebben voor jou overbodig zijn omdat jij met een heel andere gebruiksaanwijzing komt? Het maakt niet uit, je bent welkom zoals je bent en we houden nu al van je! Om deze zwangerschap ook niet te vergeten heb ik een paar dingen opgeschreven voor later.
Wat ik leuk vind: Dat ik me stukken beter voel in vergelijking met de eerste zwangerschap. Oefening baart kunst ;-) En voor mijn Zimbabwaanse vrienden genoeg reden om vast te stellen dat je een jongentje bent want 'die maken het de moeder niet zo moeilijk.'
Wat ik mis: Tijd om rustig na te denken over het feit dat ik zwanger ben en dat jij over ongeveer 5 maanden hier zal zijn. Tijdens de eerste zwangerschap wist ik precies hoe groot de baby was en wat ze allemaal kon. Nu ben ik vaak in de war met de weken en tegen de tijd dat ik opgezocht heb wat een baby kan op 18 weken zwangerschap heeft Sophie weer aandacht nodig.
Waar ik naar uitkijk: De babytijd.. nu ik weet hoe snel het voorbij vliegt heb ik me voorgenomen om er nog bewuster van te genieten. Voor ik het weet zal jij samen met je grote zus rondrennen om ons huis op de kop te zetten.
Waar ik op hoop: Dat de rest van de zwangerschap net zo voorspoedig gaat als de eerste maanden (liefst met een beetje minder misselijkheid, maar dat is gelukkig al voor een heel stuk verdwenen.)
Wat ik moet doen: Een afspraak maken bij de verloskundige. Ik heb heel braaf mijn echo's gehad, luister altijd naar je hartje en omdat ik zelf verloskundige ben weet ik wat ik wel en niet moet doen.. maar toch, ik ben bijna halverwege en het wordt toch wel eens tijd om bij haar langs te gaan. Ze weet wel dat ik zwanger ben hoor, en ze had zelf ook niet zo veel haast me te zien.
Waar ik dankbaar voor ben: Dat het allemaal zo goed gaat. Ik word er vaak stil van. Wat ben jij een wonder!
Waar ik van droom: Het moment dat jij en Sophie elkaar voor het eerst zien. Ik weet niet hoeveel Sophie ervan gaat snappen, maar we oefenen nu vast met een babypop zodat Sophie tegen de tijd dat jij er bent hopelijk door heeft dat je liever niet hebt dat ze je aan je benen achter zich aan sleept en dat kusjes heel voorzichtig moeten.
Waar ik van droom: Het moment dat jij en Sophie elkaar voor het eerst zien. Ik weet niet hoeveel Sophie ervan gaat snappen, maar we oefenen nu vast met een babypop zodat Sophie tegen de tijd dat jij er bent hopelijk door heeft dat je liever niet hebt dat ze je aan je benen achter zich aan sleept en dat kusjes heel voorzichtig moeten.
Liefs van je moeder...
