7 quick takes...

1. Het is een stormachtige maandagmorgen. Ik zit aan mijn ontbijt (warme havermoutpap) en Sophie zit naast me in de kinderstoel te spelen en af en toe maakt ze duidelijk dat ze ook een hapje wil. We hebben veel op het programma staan vandaag dus het zal een snelle blog worden zodat ik dat puntje vast van mijn to-do lijst kan strepen.
2. Vorige week zijn we, zoals ik schreef iedere ochtend naar de lokale kliniek gegaan om te vertellen over ons moederprogramma. De moeders reageerden positief en een heel aantal zeiden dat ze zouden komen. Om 9 uur vanmorgen begint het programma dus ik ben heel  erg benieuwd. Ik hoop dat de regen geen roet in het eten gaat gooien want om met nat en koud weer je bed uit te komen om in een tochtige trein of taxi te stappen is niet altijd even gemakkelijk. 
3. We hebben een fijn weekend gehad. Het was nat en stormachtig maar zaterdagmiddag brak de zon even door en konden we even naar het strand on wat energie kwijt te kunnen en om even een frisse  neus te halen. Altijd een succes.
4. Mijn zwangere buik begint echt te groeien. Volgens mij is het overduidelijk wat er aan de hand is maar dat dat niet voor iedereen zo gemakkelijk te zien is bleek wel uit een gesprekje met een kennis. Zij: 'Na Sophie was je echt weer mooi slank, maar nu ben je echt wel dik geworden'. (Afrikanen nemen zich geen blad voor de mond als het gaat om gewicht, soms erg pijnlijk.) Ik:'Ja, als er een baby aan het groeien is gebeuren zulke dingen.' Zij: 'Haha, dat zou je wel willen he, maar serieus, hoe komt dit.' Het duurde een hele tijd voor ik haar aan het verstand kon brengen dat ik echt zwanger was en niet gewoon teveel taart had gegeten...
5. Met Sophie gaat het ook goed al leek het wel alsof ze de afgelopen week zichzelf als doel had gegeven om ervoor te zorgen dat wij zo weinig mogelijk slaap kregen. Een paar dagen echter elkaar was ze tussen 3 en 4 uur klaarwakker en wilde ze met geen mogelijkheid weer gaan slapen. Overdag was ze supervrolijk en 's avonds was ze ook niet eerder moe dus ik snapte er helemaal niets van. Gelukkig gaat het nu weer beter en hebben we de afgelopen nachten weer normaal kunnen slapen en begon ons kleine wekkertje pas tussen 5 en 6 lawaai te maken.
6. Nu het weer koud is en de dagen kort zijn is het volgens ons echt weer spelletjesweer. Helaas zit het spelen van bordspelletjes niet echt in de cultuur hier. We waren dan ook blij toen we uitgenodigd waren voor een spelletjesavond om de verjaardag van een vriend te vieren. Grappig genoeg was er ook maar een Zuid Afrikaan die meedeed, de andere uitgenodigde Zuid Afrikanen waren bang thuis gebleven. ;-) We speelden twee nieuwe spelletjes die we nog nooit eerder gespeeld hadden; 'Ticket to Ride' en 'Dixit' de eerste kwam gelijk op ons verlanglijstje. Dixit vond ik ook erg leuk, maar mijn letterlijk denkende ingenieur vond het spel waarbij het om creatief en abstract denken gaat een ware marteling. 
7. Sophie is sinds de laatste week ook ineens een zelfverzekerde loper. Een beetje te zelfverzekerd als je het mij vraagt want ze denkt nu dat ze overal kan lopen, ook bijvoorbeeld van de trap af enzo. Met als resultaat een hoofd vol builen en blauwe plekken. Niet dat dat haar zelfvertrouwen minder maakt hoor. Na een knuffel en een paar tranen staat ze gewoon weer op en loopt ze weer op de trappen af... dus deuren dicht en heel goed opletten!