7 quick takes...

1. Goeiemorgen! Het voelt alsof ik gisteren mijn vorige 'quick takes' schreef, ik heb het gevoel dat de tijd een spelletje met me aan het spelen is, zo snel vliegen de weken voorbij. Het grootste verschil met vorige week is dat de lucht weer stralend blauw is, het zonnetje lekker straalt en niets erop lijkt te wijzen dat de herfst in aantocht is. (ik negeer gewoon de herfstkleuren van de blaadjes.)
2. TWD waarover ik vorige week een blog schreef was een groot succes. Als groep hadden we twee tafels vol koekjes en cakejes gebakken en die hebben we bijna allemaal verkocht. We hebben meer dan 6000 rand opgehaald (ook met dank aan de gulle giften van Duitse, Nederlandse en Vlaamse vrienden) en als kerk is er in totaal tot nu toe 450000 rand (bijna 35000 euro) opgehaald en het geld komt nog steeds binnen lopen. Geweldig he? Dat gaat allemaal rechtstreeks naar projecten om onderwijs en programma's tegen werkloosheid te verbeteren!
3. Sophie was gisteren negen maanden, daar schreef ik ook een blog over. Ze is een beetje hangerig de laatste dagen en ze slaapt ook slecht.  Ik hoop dat het haar tandjes zijn maar het is natuurlijk altijd een beetje gokken. Nu zit ze heel lief op de vloer met een houten puzzel te spelen, ze heeft nog niet door hoe ze de stukjes er in moet steken maar vindt het wel ontzettend leuk om ze er allemaal uit te halen. Het weer terug steken zal vanzelf wel komen. 
4. Na een paar weken achter elkaar drukke zondagen gehad te hebben vanwege allerlei activiteiten hadden we gisteren een heerlijke zondagmiddag lekker voor onszelf. Samen lekker eten, buiten genieten van het fijne weer en alle tijd voor elkaar... Af en toe is dat zo goed, we hebben genoten!
5. Dat was ook wel belangrijk want Hartmut heeft het ontzettend druk op zijn werk. Er zijn een paar grote deadlines deze week en vandaag is hij om half 6 al vertrokken naar zijn werk, ik verwacht hem ook niet vroeg terug. Ik hoop dat het allemaal lukt zodat we volgende week rustig kunnen genieten van het bezoek van mijn schoonfamilie.
6. Ik heb al wel vaker geschreven over loadshedding, de oplossing die Zuid Afrika gevonden heeft voor het stroomtekort. We verdelen de stroom en een paar keer per week is er een geplande stroomstoring van een uur of twee. Lastig, maar je kan er prima mee leven. Zaterdag ontdekten we weer dat het veel lastiger is als je het niet weet. Een paar weken lang hadden we namelijk gewoon stroom gehad maar toen we Zaterdagavond thuis kwamen was het ineens. Alle plannen die we hadden konden ineens niet doorgaan. Dan maar kaarsjes aan en lezen. Sophie vond het reuze interessant zoals je op de foto kan zien.
7. Sophie is intussen bij me komen staan en is met een boekje in mn been aan het duwen, haar manier om te zeggen dat ik het boekje moet voorlezen. Het is haar lievelingsboekje, met flapjes waar dieren achter verstopt zitten, en per dag met ik het minimaal 50 keer voorlezen, als het afgelopen is gaat ze net zo lang huilen tot ik weer vooraan begin. Ik vind het boekje niet zo leuk.. maar dat kan ook komen omdat ik het in mijn slaap kan opzeggen.