Skip to main content
7 quick takes...
- Goeiemorgen, welkom in onze tijdzone. Ik hoop dat het voor alle mensen die dit weekend van winter naar zomertijd gesprongen zijn niet al te veel moeite hadden om uit hun bed te komen vanmorgen. Ik ben er altijd wel blij mee, want hoewel een uurtje tijdsverschil niet veel is is het altijd fijner om in dezelfde tijd als de Nederlanders te leven.
- Zonet stond de schilder ineens voor de deur, ik was helemaal vergeten dat hij zou komen. Ik zeg altijd wel dat ik denk dat we helemaal klaar zijn rond het huis maar het dak moest nog gebeuren. We hebben hier geen dakpannen maar golfplaten. Dat hebben bijna alle oude huizen hier. En die moeten een keer in de paar jaar een nieuw laagje verf krijgen omdat ze anders gaan roesten. Ik zal maar niet zeggen dat we daarna helemaal klaar zijn want Hartmut heeft vast al weer een ander klusje bedacht.
- Hartmut heeft weer een erg drukke week deze week, en omdat het maar een korte is (goede vrijdag is een vrije dag) zal hij extra hard moeten werken. Vroege morgens en late avonden. We zullen het er maar voor over hebben want donderdagavond landen zijn zus en ouders om samen met ons een heerlijk lang paasweekend te hebben.
- Vorige week had Hartmut ook hard gewerkt dus vrijdagmiddag kwam hij een beetje vroeger thuis. Hij nam ons mee naar Chart Farm, een rozentuin niet zo ver bij ons vandaan waar je met emmer en schaar de tuin in mag om je eigen rozen te plukken. Het is een grote boerderij en er zijn ook wijngaarden. Op dit moment zijn de druiven klaar en ook die konden we plukken. We moesten natuurlijk eerst uitgebreid testen welke het lekkerste waren, maar die in de zon gerijpte druiven zijn allemaal zo lekker en zoet!
- Het weekend was behoorlijk ontspannen, wat heerlijk was. Gistermiddag wilden we gaan bergbeklimmen maar hoewel de branden rond Kaapstad allemaal bestreden zijn was het vuur toch de oorzaak van het feit dat we niet zo ver en hoog konden gaan als we wilden. Overal was het nog afgezet omdat het kennelijk nog gevaarlijk terrein is. Het is nog steeds bevreemdend, de zwartgeblakerde struiken en bomen, en de grond die bedekt is met grijze as. Maar overal zag je, heel mooi, nieuwe kleine groente plantjes hun kopje door het as drukken als teken van nieuw leven.. prachtig.
- Sophie zit ondertussen lekker druifjes te eten. Ze heeft haar werk' (Lees: alle haar boeken uit de kast halen en door de hele kamer verspreiden) er weer op zitten en kan nu uitrusten tot ik de boeken weer in de kast heb gezet en ze weer opnieuw kan beginnen. Zo blijven we allebei bezig, superhandig!
- Vorige week had ik een ontmoeting die me nog steeds niet lekker zit. Ik weet niet zo goed waarom. Ik kwam thuis en terwijl ik Sophie uit de auto haalde riep een vrouw om mijn hulp. Ik draaide me om en zag een vrouw in oude kleren die zei dat ze honger had. Ook vroeg ze of ik kleren of schoen had. Ze had een hele andere maat dan ik dus het zou sowieso niet werken en ik zei ook dat we onlangs een inbraak gehad hadden waar een heleboel schoenen gestolen waren. Ik had ook niet veel eten in huis dat ik haar kon geven. Dat was geen leugen want ik zou die middag boodschappen doen en de dingen die ik wel had kon je niet gelijk eten, ik kan die vrouw moeilijk een zag ongekookte pasta of linzen geven. Ik ging naar binnen, haalde wat brood en een appel op en gaf het aan haar. Ze pakte het aan met een blik van minachting en begon met uit te schelden met scheldwoorden die ik hier lever niet herhaal. Dat ik te gierig was om haar wat te geven was precies de reden waarom mensen bij ons kwamen inbreken en mensen zoals ons waren niets waard maar dat zouden we later wel merken. Luid scheldend rende ze de straat door terwijl ze mij vertwijfeld achter liet. Was ik te gierig? Of maakte ze haar probleem mijn probleem? Had ik het anders moeten oplossen? En hoe doe je dat in een land waar je leert dat je mensen niet kan vertrouwen omdat veel doen alsof ze bedelaars zijn terwijl ze eigenlijk criminele ideeën hebben. Veel om over na te denken en antwoorden heb ik niet.