Skip to main content
7 quick takes...
- Hartmut en ik
vinden het erg belangrijk om onze buren te kennen en daarom zijn we bezig met
het organiseren van een straatfeest komend weekend. We hadden een paar weken
geleden uitnodigingen bij iedereen in de bus gedaan maar we hadden slechts een
reactie gekregen. We werden dus een beetje bang en zijn dit weekend de deuren
maar eens langs gegaan. Het was al erg leuk om zo veel nieuwe mensen te leren
kennen maar nog veel leuker was dat iedereen erg enthousiast was over het
feestje en dat de meeste mensen van plan zijn om te komen. Ik kijk er naar uit!
- Zaterdag begon
met een teamactiviteit van Hartmuts werk. Het was een wijnproeverij... om 11
uur ’s ochtends... Zoiets overkomt je denk ik alleen in Kaapstad. Laatst zei ik
gekscherend tegen iemand dat hij mn halve huis zou krijgen als het hem zou
lukken om in de tijd dat hij hier was (iets meer dan een maand) bij alle
wijnboerderijen in een straal van 100 km een proeverij te doen. Ik kan dat
gemakkelijk aanbieden want er zijn meer dan 600 wijnproducerende boerderijen in
de omgeving van Kaapstad en bijna allemaal bieden ze proeverijen aan. Ik weet
niet of de wijnen bij de proeverij lekker waren (Hartmut was niet zo
enthousiast, maar door hier te wonen word je ook wel een beetje en wijnsnob)
maar het uitzicht was fantastisch en de picknick die erop volgde was erg goed
verzorgd. Een goed begin van ons weekend!
- Dit weekend zijn
we ook naar een Kirstenbosch zomeravondconcert geweest. Het is een van de beste
dingen die de Kaapse zomer te bieden heeft. De hele zomer lang spelen bekende
en minder bekende acts op een podium in Kirstenbosch gardens, als je het mij
vraagt (en internationale tuin-jury's zijn het met me eens) een van de mooiste
botanische tuinen ter wereld. Wij gingen naar een optreden van het Cape
Philharmonic Orchestra. Wegdromen bij prachtige klassieke muziek, terwijl je
op je picknickkleedje geniet van je meegebrachte ciabatta en kaasjes en
wegdroomd bij uitzichten over de Tafelberg.
- Onze baby vind
klassieke muziek blijkbaar ook heel erg mooi. Terwijl het concert een prachtig
stuk van Liszt speelde trappelde de baby zo fanatiek dat het vanaf de
buitenkant goed te zien was. Zo goed dat de mevrouw die naast me zat begon te
lachen omdat ze ze het ook zag. Nu al de aandacht trekken,d at gaat nog wat
worden ;-)
- Van de foto die
bij deze blog staat heb ik al een heleboel versies, elke keer is de buik een
beetje dikker. We proberen er wekelijks een te maken maar dat lukt niet altijd.
Gisteren keek ik naar de oudere foto’s en ik moest om mezelf lachen. Dacht ik
echt dat ik een dikke buik had toen ik 18 weken zwanger was? En vond ik echt
dat je wat kon zien bij 12 weken. Nu vind ik mijn buik heel erg dik maar ik
denk dat ik nog ga schrikken als ik na 40 weken terugkijk naar deze foto. We
zullen zien...
- We hebben
eindelijk internet aan huis! Leuk hoor! We zijn eigenlijk nog te weinig thuis
geweest om er echt van te kunnen genieten
maar onze drie Nederlandse gasten vinden het heerlijk. Altijd als ze
thuis zijn wordt er wel een vriendin/oma/vader/huisgenoot geskyped en ik heb
via de webcam al een aantal mensen ‘leren kennen’. Maar.... skypeverzoekjes
zijn vanaf nu dus welkom. Ik kan je rondleiden in ons huis, een kookshowtje
geven of je kan zelf op de webcam zien dat ik iedere week een beetje meer op
een nijlpaardje lijk (Hartmuts woorden).
- Als laatste een linknaar een indrukwekkende fotoserie, gemaakt door Terence, een vriend van ons.
Toen we hem leerden kennen woonde hij zelf in een daklozenopvang maar door hard
te werken en niet op te geven gaat het met hem steeds beter. In de
portrettenserie zie je de gezichten van de mensen op de straat en kun je hun
verhaal lezen. Veel van de geportretteerde mensen ‘wonen’ bij mij in de buurt en
het zien van de foto’s en het lezen van de verhalen zette me aan het denken.
Zie ik ze als mijn gelijken?