7 quick takes...


  1. Hartmut en ik vinden het erg belangrijk om onze buren te kennen en daarom zijn we bezig met het organiseren van een straatfeest komend weekend. We hadden een paar weken geleden uitnodigingen bij iedereen in de bus gedaan maar we hadden slechts een reactie gekregen. We werden dus een beetje bang en zijn dit weekend de deuren maar eens langs gegaan. Het was al erg leuk om zo veel nieuwe mensen te leren kennen maar nog veel leuker was dat iedereen erg enthousiast was over het feestje en dat de meeste mensen van plan zijn om te komen. Ik kijk er naar uit!
  2. Zaterdag begon met een teamactiviteit van Hartmuts werk. Het was een wijnproeverij... om 11 uur ’s ochtends... Zoiets overkomt je denk ik alleen in Kaapstad. Laatst zei ik gekscherend tegen iemand dat hij mn halve huis zou krijgen als het hem zou lukken om in de tijd dat hij hier was (iets meer dan een maand) bij alle wijnboerderijen in een straal van 100 km een proeverij te doen. Ik kan dat gemakkelijk aanbieden want er zijn meer dan 600 wijnproducerende boerderijen in de omgeving van Kaapstad en bijna allemaal bieden ze proeverijen aan. Ik weet niet of de wijnen bij de proeverij lekker waren (Hartmut was niet zo enthousiast, maar door hier te wonen word je ook wel een beetje en wijnsnob) maar het uitzicht was fantastisch en de picknick die erop volgde was erg goed verzorgd. Een goed begin van ons weekend!
  3. Dit weekend zijn we ook naar een Kirstenbosch zomeravondconcert geweest. Het is een van de beste dingen die de Kaapse zomer te bieden heeft. De hele zomer lang spelen bekende en minder bekende acts op een podium in Kirstenbosch gardens, als je het mij vraagt (en internationale tuin-jury's zijn het met me eens) een van de mooiste botanische tuinen ter wereld. Wij gingen naar een optreden van het Cape Philharmonic Orchestra. Wegdromen bij prachtige klassieke muziek, terwijl je op je picknickkleedje geniet van je meegebrachte ciabatta en kaasjes en wegdroomd bij uitzichten over de Tafelberg.
  4. Onze baby vind klassieke muziek blijkbaar ook heel erg mooi. Terwijl het concert een prachtig stuk van Liszt speelde trappelde de baby zo fanatiek dat het vanaf de buitenkant goed te zien was. Zo goed dat de mevrouw die naast me zat begon te lachen omdat ze ze het ook zag. Nu al de aandacht trekken,d at gaat nog wat worden ;-)
  5. Van de foto die bij deze blog staat heb ik al een heleboel versies, elke keer is de buik een beetje dikker. We proberen er wekelijks een te maken maar dat lukt niet altijd. Gisteren keek ik naar de oudere foto’s en ik moest om mezelf lachen. Dacht ik echt dat ik een dikke buik had toen ik 18 weken zwanger was? En vond ik echt dat je wat kon zien bij 12 weken. Nu vind ik mijn buik heel erg dik maar ik denk dat ik nog ga schrikken als ik na 40 weken terugkijk naar deze foto. We zullen zien...
  6. We hebben eindelijk internet aan huis! Leuk hoor! We zijn eigenlijk nog te weinig thuis geweest om er echt van te kunnen genieten  maar onze drie Nederlandse gasten vinden het heerlijk. Altijd als ze thuis zijn wordt er wel een vriendin/oma/vader/huisgenoot geskyped en ik heb via de webcam al een aantal mensen ‘leren kennen’. Maar.... skypeverzoekjes zijn vanaf nu dus welkom. Ik kan je rondleiden in ons huis, een kookshowtje geven of je kan zelf op de webcam zien dat ik iedere week een beetje meer op een nijlpaardje lijk (Hartmuts woorden).
  7. Als laatste een linknaar een indrukwekkende fotoserie, gemaakt door Terence, een vriend van ons. Toen we hem leerden kennen woonde hij zelf in een daklozenopvang maar door hard te werken en niet op te geven gaat het met hem steeds beter. In de portrettenserie zie je de gezichten van de mensen op de straat en kun je hun verhaal lezen. Veel van de geportretteerde mensen ‘wonen’ bij mij in de buurt en het zien van de foto’s en het lezen van de verhalen zette me aan het denken. Zie ik ze als mijn gelijken?