Brief aan mijn baby...

Dag lief kleintje,

Hoe is het met je? Terwijl ik deze brief aan je schrijf ben je druk aan het bewegen, dus volgens mij heb je het wel naar je zin. Dat vind ik zo fascinerend, je bent zo dichtbij, in mijn buik. Waar ik ga, ga jij ook. De zuurstof die ik inadem gebruik jij ook. Het eten wat ik eet maakt ook jouw lichaam groter en sterker, geeft ook jou energie om te bewegen. Maar tegelijkertijd ben je nog zo ver weg. Zo onbekend.

Ik weet niet of je een jongetje of een meisje gaat zijn, en dat is een gek idee. Eigenlijk zeg ik het verkeerd, je gaat helemaal niets zijn, je bent namelijk al een jongetje of een meisje, je geslacht is gewoon nog een verassing voor ons. Soms denk ik dat je een meisje bent, dan droom ik over jurkjes, paardenstaartjes en samen knutselen. Op andere momenten denk ik dat je een jongetje bent en dan droom ik weg bij de gedachte dat jij samen met je vader gaat bouwen en voetballen. Wie je bent maakt me eigenlijk niet uit, we houden nu al van je en dat je precies in onze kleine familie zal passen staat nu al vast. 

Ik hoop dat je op je vader gaat lijken. Hoewel, als je een kleine krullenbol met de lach van je vader bent zal het moeilijk worden om streng voor je te zijn.

Het duurt nog lang totdat het Juni zal zijn, maar mijn steeds veranderende lichaam maakt je aanwezigheid iedere dag een beetje meer duidelijk. En elk teken van leven van jou maakt dat ik meer van je ga houden.

Ik kijk uit naar de dag dat je vader, en alle andere mensen die een rol gaan spelen in je leven, je kunnen vasthouden en bewonderen, maar tot die tijd koester ik de momenten die wij met zn tweetjes hebben.

Tijdens al het dromen en fantaseren over ons nieuwe leven met jou word ik wel eens bang. Bang dat ik niet genoeg zal zijn voor jou, bang dat ik niet weet hoe ik een moeder moet zijn. Maar als die onzekerheid soms teveel wordt weet ik ook dat ik niet de eerste ben die deze spannende weg zal bewandelen, miljoenen moeders voor mij hebben dit ook gedaan. En wat nog veel belangrijker is, is de wetenschap dat God ons kracht zal geven om het goed te doen. Alles wat ik nu kan doen is bidden, dat je veilig en gezond zal blijven groeien in mijn buik totdat je groot genoeg bent. En bidden dat wij, als je eenmaal geboren bent de wijsheid zullen krijgen om je te helpen op de weg die God in gedachten had voor jou toen hij je schiep. Ik hoop dat je God zult leren kennen als je hemelse Vader, en dat je leven een getuigenis mag zijn van Zijn liefde.  Het is veel gevraagd, maar voor God is niets teveel!

Liefs van je moeder