Het huis van de weduwe...

Ik wil je graag voorstellen aan Grace, een prachtige, goedlachse vrouw die deel uitmaakt van de Luo stam in Kenia. Ze is gek op haar puppy en ze blijft in leven door op haar ‘shamba’ (akker) groenten te verbouwen. Ze woont en werkt samen met haar ‘co-wife’ haar mans tweede vrouw. Haar man is een paar maanden geleden overleden aan de gevolgen van HIV-aids. Hoewel hij positief getest was ontkende hij dat hij de verwoestende ziekte had en iedere poging om er voor te zorgen dan hij behandeling zocht werd door hem genegeerd. Toen hij uiteindelijk zo ziek werd dat hij wel moest toegeven dat hij hulp nodig had is hij onderweg naar het ziekenhuis overleden. De familie kwam bij Grace en zagen gelijk het probleem. Haar man was helemaal niet aan Aids overleden, er was een veel groter probleem. aids wordt ontkend door veel mensen in de Luo stam, het is een ziekte die de Westerse wereld bedacht heeft omdat ze de vloek die aan de grond van de aids-verschijnselen liggen niet begrijpen. Het probleem was namelijk dat de positie van de deur in het huis van Grace niet goed was. Grace was de eerste vrouw van haar man en daarom moet de deur van haar huis uitkijken op de ingang van het erf. Het huis van de tweede vrouw moet dan links van haar huis gebouwd worden, uitkijkend op het pad dat leidt naar het huis van de eerste vrouw. Als er een derde vrouw is moet haar huis recht tegenover het huis van de tweede vrouw gebouwd worden. Dit is heel belangrijk, als het niet gebeurt worden de geesten boos en krijgt de familie te maken met ziekte, mislukte oogsten en een slechte naam. Er was al wel eens gepraat over het verplaatsen van de deur zodat hij wel goed stond maar nu de geesten, door een sterfgeval, duidelijk hadden laten merken dat ze echt boos waren moesten er drastischer maatregelen genomen worden. Het huis van Grace, dat onlangs verbouwd was en een nieuw waterdicht dak gekregen had zodat ze een goede plek had om te wonen, werd zonder pardon met de grond gelijk gemaakt. Grace kon alleen maar machteloos toekijken. Toen Grace erover klaagde werd haar de mond gesnoerd met de opmerking dat er een nieuw huis voor haar gebouwd zou worden. Op de foto zie je Grace voor haar nieuwe onderkomen gemaakt van modder en takken dat de naam ‘huis’ niet eens waard is. Door de gaten in de muur en boven bij het dak komen regen en zon zo naar binnen. Tijdens de talrijke tropische regenbuien worden al Grace’s bezittingen kleddernat en duurt het tijden voor ze weer op een droog matras kan slapen. Geld voor iets groters of beters was er niet. De familie zegt dat het nu beter is en dat de geesten  haar met rust zullen laten omdat haar huis nu goed staat maar Grace voelt zich depressief en machteloos. Zij gelooft in God, en weet dat haar geluk en Zijn houding ten opzichte van haar niet afhangen van hoe haar huis staat. Maar ze is de enige in de familie die dit echt begrijpt. De meesten zeggen dat ze christen zijn maar hun leven laat zien dat ze leven in angst voor de geesten waardoor ze zich vooral erg vasthouden aan de oude tradities.

Afrika is een prachtig, fascinerend en mooi continent met fantastische mensen en een vaak inspirerende cultuur.  De samenleving is hecht en tradities zijn sterk. Helaas zo sterk dat ze soms verwoestend zijn en mensen arm houden, zoals je ziet bij Grace. Veel christenen die voor de eerste keer naar Afrika komen zijn onder de indruk van hoe gelovig mensen zijn. Ze gaan trouw naar de kerk, zeggen ‘God is goed’ en ‘Amen’ op elke christelijke opmerking en bidden met een passie waar je jaloers op kan worden. Maar als je een gesprek aangaat blijkt vaak dat het meer religie dan een diepgeworteld geloof is. De christelijke traditie is in de loop der jaren steeds meer verweven geraakt met de plaatselijke gebruiken en de God van de bijbel is slechts een extra god die tevreden gehouden moet worden. Afrika heeft mensen nodig die bereid zijn om te luisteren naar wat de mensen echt geloven voor ze het evangelie brengen. Mensen die niet conclusies trekken uit uitbundig halleluja-geroep maar die de cultuur (willen leren) begrijpen om dan beetje bij beetje de wirwar van religie, tradities en bijbels geloof te ontrafelen zodat mensen kunnen leren leven in de vrijheid en zekerheid die alleen God kan geven.