Skip to main content
7 quick takes...
- Ik heb een nieuw visum! Het is gelukkige allemaal heel snel gegaan en wonder boven wonder heb ik in plaats van de normale twee jaar ineens drie jaar gekregen. Perfect!
- Zaterdagochtend moest ik heel vroeg uit bed (kwart over 5) omdat ik een vriendin had beloofd dat ik met haar fietsclub mee zou gaan wielrennen. Dat opstaan was even pijnlijk maar de zonsopgang over het water van de Valsbaai was absoluut de moeite waard! De omgeving rond Kaapstad is zo verschrikkelijk mooi…
- In hele maand Februari ben ik bezig met een onderzoek waarbij ik verloskundigen interview over hun werk en hun kennis. Ik vind het interviewen echt heel erg leuk en leer ook veel van de verhalen die ze me vertellen. Het is wel choquerend hoe slecht ze gemiddeld scoren op een kennistoets waar ze getest worden op hun basiskennis mbt het meten van de hartslag van een ongeboren kindje. Gemiddeld 54% terwijl 80% toch gemakkelijk haalbaar zou moeten kunnen zijn voor mensen die dit dagelijks doen. Het bewijst in ieder geval dat onderwijs een groot verbeterpunt is en dat is nu juist een van de dingen die we wilden onderzoeken met de studie.
- We hebben weer een superdegelijk e Zaterdag gehad waarin we gordijnen hebben opgehangen, we (voor de honderdste keer) naar de bouwmarkt geweest zijn waar Hartmut uren kan rondkijken, we naar het tuincentrum geweest zijn en waar we in de tuin gewerkt hebben. We worden echt wel burgerlijk.
- Het huis begint steeds meer te lijken op de plek die we voor ogen hebben. De gordijnen hangen nu en zaterdag is het hout besteld voor een grote boekenkast die Hartmut wil gaan maken. Volgende week hebben we een ‘housewarming’ waarbij we veel vrienden hebben uitgenodigd voor een braai, heerlijk om daar nu plek voor te hebben.
- Abigail is terug uit Zimbabwe en gisteren hebben we haar weer gezien. Ze was naar Zimbabwe om een paspoort te regelen en het was verschrikkelijk om te horen hoe corrupt dat land is. Aan ieder loketje (en om een paspoort te krijgen moet je langs heel wat loketjes) wordt moeilijk gedaan over hele kleine dingetjes die bij de letter van de wet eigenlijk helemaal niet verkeerd zijn. Ze houden pas op met zeuren als je ze een beetje geld geeft. Een paar voorbeeldjes, bij het maken van de pasfoto moest ze ineens haar haar laten afknippen, anders mocht ze niet op de foto. Of ze moest gewoon wat geld geven. Bij een ander loket deden ze net alsof ze in een andere plaats geboren was dan dat ze eigenlijk geboren was, ze ‘vonden’ plotseling de juiste papieren toen ze wat geld gaf. Verschrikkelijk…
- Vorige week vrijdag hoorde ik ineens dat ik volgende week of de week erna naar Uganda moet voor mijn werk. Deze week weet ik meer. Een paar jaar geleden, toen ik een studentje in Belgie was met heimwee naar Oost-Afrika had ik nooit kunnen denken en durven hopen dat ik werk zou krijgen waarmee ik precies datgeen te doen krijg wat ik het liefste doe! Verloskundigen in ontwikkelingslanden helpen om hun werk beter te kunnen doen..