Echte mannen...
Terug op de werkvloer, terug naar de schokkende verhalen. Zuid Afrika is het land met de meest gerapporteerde verkrachtingen ter wereld. Niet bepaald een statistisch feitje om trots op te zijn. Gisteren praatte ik met een van de verpleegkundigen in het ziekenhuis die leiding geeft aan het ‘rape centre’(hulpverleningscentrum bij verkrachtingen) in het ziekenhuis, een van de 4 centra in Kaapstad. Ze vertelde me dat het er zo ontzettend druk was en dat ze het eigenlijk niet meer aan kunnen. 240 vrouwen per maand, terwijl ze daar eigenlijk maar het topje van de ijsberg te zien krijgen. Naar schatting wordt slechts 10 % van de verkrachtingen bij de politie aangegeven, de rest van de vrouwen (en soms mannen) schamen zich te erg, willen het niet aangeven omdat het om een familielid gaat of denken dat ze niet geloofd gaan worden omdat veel mensen nog altijd zeggen dat ‘het slachtoffer het er met flirterig gedrag wel naar gemaakt zal hebben’. Niet aangeven betekend ook dat er geen medische nazorg is en dat er geen HIV en zwangerschapstest gedaan wordt. En dat zie ik vaak terug in de praktijk. Meiden die hun verkrachting psychologisch ontkenden tot een dikke buik dat voor hen onmogelijk maakt. En dan is de verkrachting vaak al zo lang geleden dat het meisje geen andere keus heeft dan te bevallen van een kind van de man die ze het meeste haat.
Onderzoek heeft alarmerende cijfers naar voren gebracht. In Zuid Afrika geeft 1 op de 3 vrouwen aan te zijn verkracht en 1 op de 4 mannen zegt wel eens iemand te hebben verkracht. Wat voor hulp moet daar gegeven worden? Zwaardere straffen? Meer politieagenten om de daders op te sporen? Minder vrijheid voor meiden? De overheid is op dit moment bezig met een campagne tegen huishoudelijk geweld en geweld tegen vrouwen en kinderen. Het is moeilijk om te weten wat de juiste aanpak is. Mbuyiselo Botha, van het Zuid Afrikaanse Mannen Forum zegt ‘Ik denk dat het niet per se een cultureel probleem is. Ik denk dat het veel te maken heeft met hoe we als mannen grootgebracht zijn. ‘ En daar ligt het probleem. Veel jongens groeien op zonder vaders, zonder ooms, zonder volwassen mannen in hun leven. Het ontbreekt ze aan goede rolmodellen en bij gebrek aan beter spiegelen de jongens zich aan de gangsters en R&B sterren die het meest mannelijk lijken. En in dat wereldje lijkt het haast vanzelfsprekend dat geweld en seks een belangrijke plaats hebben in het leven van een echte man.
Dus, bij dezen een uitnodiging aan het adres van alle mannen die willen werken aan een beter Zuid Afrika; wees een rol model in het leven van een Zuid Afrikaanse jongen. Laat hem zien hoe je stoer kunt zijn zonder te vloeken en geweld te gebruiken, leer hem dat meisjes nee bedoelen als ze nee zeggen en laat hem weten, laat hem voelen dat hij veel te waardevol is om met zijn leven en dat van anderen te spelen!
Anneke
