Mooi en romantisch?!
Ik ben een week in Uyoma geweest, een stukje Kenia waar de tijd heeft stil gestaan. Waar water nog gewoon uit het meer komt en niet uit de kraan, waar de dag ophoudt als de zon onder is omdat het dan donker is en waar telefoons hun intrede nog moeten doen.
Ik ben helemaal tot rust gekomen. Slapen onder de sterrenhemel, wakker worden met het gekwetter van de vogels, en vers gevangen vis eten, gebakken op een vuurtje...
Mooi en romatisch...
Maar stel je eens voor dat je daar altijd woont.
Het leven is hard, AIDS is overal, voor meisjes is er geen geld om naar school te gaan dus rest hen niets dan jong te trouwen en kinderen krijgen, veel kinderen. Maar geld om hen te kleden, geld om eten te kopen is er niet. De afgelopen dagen was er maar een vraag belangrijk, ‘wanneer komt de regen?’. Hoewel Uyoma aan het meer ligt is het er erg droog. Groen gras er niet meer te vinden en de graatmagere koeien worden geslacht, voor ze uit zichzelf dood gaan. Veel boeren hadden al gezaaid, in afwachting van de regen die normaal al aan het begin van de maand komt. Door de droogte is de oogst nu bij voorbaat al mislukt en geld voor nieuw zaad is er niet. Bovendien ligt de generatie die zou moeten werken ziek op bed vanwege AIDS. Het zijn de kinderen, de oude vrouwen, de mannen die heel hun leven al gezwoegd hebben die het werk moeten doen.
Mooi en romantisch he?!
Ik ben ook terug geweest naar Sarah Obama, de grootmoeder van Obama. Het leven van de arme vrouw is volledig veranderd nu Obama president is. Van gewone vrouw tot toeristische attractie. Constante politiebewaking, hoge hekken om haar huis en voortdurend mensen die in haar tuin kamperen. Zelf leek ze wel te genieten van alle aandacht, maar ze vertelde ook dat ze soms eens gewoon alleen wilde zijn, gewoon werken op het land, haar kippen voeren en kletsen met haar vriendinnen. Ik kan het me voorstellen.
Ik ga zo eten, en even genieten van het relatief snelle internet.
Liefs Anneke
Ik ben helemaal tot rust gekomen. Slapen onder de sterrenhemel, wakker worden met het gekwetter van de vogels, en vers gevangen vis eten, gebakken op een vuurtje...
Mooi en romatisch...
Maar stel je eens voor dat je daar altijd woont.
Het leven is hard, AIDS is overal, voor meisjes is er geen geld om naar school te gaan dus rest hen niets dan jong te trouwen en kinderen krijgen, veel kinderen. Maar geld om hen te kleden, geld om eten te kopen is er niet. De afgelopen dagen was er maar een vraag belangrijk, ‘wanneer komt de regen?’. Hoewel Uyoma aan het meer ligt is het er erg droog. Groen gras er niet meer te vinden en de graatmagere koeien worden geslacht, voor ze uit zichzelf dood gaan. Veel boeren hadden al gezaaid, in afwachting van de regen die normaal al aan het begin van de maand komt. Door de droogte is de oogst nu bij voorbaat al mislukt en geld voor nieuw zaad is er niet. Bovendien ligt de generatie die zou moeten werken ziek op bed vanwege AIDS. Het zijn de kinderen, de oude vrouwen, de mannen die heel hun leven al gezwoegd hebben die het werk moeten doen.
Mooi en romantisch he?!
Ik ben ook terug geweest naar Sarah Obama, de grootmoeder van Obama. Het leven van de arme vrouw is volledig veranderd nu Obama president is. Van gewone vrouw tot toeristische attractie. Constante politiebewaking, hoge hekken om haar huis en voortdurend mensen die in haar tuin kamperen. Zelf leek ze wel te genieten van alle aandacht, maar ze vertelde ook dat ze soms eens gewoon alleen wilde zijn, gewoon werken op het land, haar kippen voeren en kletsen met haar vriendinnen. Ik kan het me voorstellen.
Ik ga zo eten, en even genieten van het relatief snelle internet.
Liefs Anneke