4,5 years with Sophie
Liefste Soof,
Je bent in de weer met papier, potloden, een schaar en een pritstift. Je knipt slierten, driehoeken en rondjes kleurt, plakt en knipt nog een beetje bij. Terwijl je vanuit niets iets maakt neurie je een liedje en mijn hart barst van trots. Je creativiteit kent weinig grenzen en je kan jezelf urenlang verliezen in een knutselwerkje. Waar net nog een wit a4tje was is nu een auto, een prinses, een vlinder of een kledingstuk voor Doris of de pop. Jij bent zelf vaak iets minder trots op je eigen kunsten want je legt de lat voor jezelf erg hoog. Waar ik trots ben op je fantasie en vindingrijkheid ben jij gefrustreerd over de dingen die niet helemaal zijn zoals je in gedachten had. Niemand is zo streng voor jou als dat kleine stemmetje in je hoofd dat jou zegt dat het niet goed genoeg is. Door je perfectionisme zit je jezelf vaak in de weg en ik ben bang dat dat een levenslange worsteling voor je gaat worden. Niet helemaal onbekend voor mij trouwens. We lijken op elkaar, jij en ik. Soms, als onze temperamentvolle karakters weer eens botsen, is het een bron van frustratie.
Maar veel vaker is het een feest van herkenning. Je vader zegt dat jij de ruwe, ongefilterde versie van mij bent en ik denk dat hij daar wel een beetje gelijk aan heeft. Je reageert op dingen zoals ik doe en ik begrijp je als geen ander.
We vinden het heerlijk om samen dingen te doen; boekjes lezen, koken, dansen op je lievelingsliedjes en dan meezingen zo hard als we kunnen. Je hele leven is een grote musical. Vaak barst je, zonder ogenschijnlijke reden, uit in een zelfbedacht lied over de situatie; compleet met langgerekte eindnoten, uitgestrekte armen en theatrale gezichtsuitsrukkingen. Iedereen is uniek maar jij bent volgens mij een beetje extra uniek. Je bent een zeldzaam exemplaar dat niet gemakkelijk in een hokje te stoppen is. Je fantasie kent geen grenzen, je enthousiasme trouwens ook niet.
De enige die je gedachtenkronkels bijna altijd kan volgen is Doris en daar heb je erg veel geluk mee want ze is vaak je enige speelkameraadje. Niet dat je veel behoefte hebt aan anderen want je speelt heel graag alleen. Ik maakte me daar een beetje zorgen over en vroeg me af of je, als je op een plek zou zijn waar je wel met andere kinderen zou kunnen spelen, wel vriendjes zou kunnen maken maar toen we vorige week bij Carolien en haar familie in Tanzania waren zag ik dat ik me daar niet echt zorgen over hoef te maken want binnen de kortste keren speelde je heerlijk met Carolien.
Vandaag eten we een halve taart omdat we je halve verjaardag vieren. En vieren dat kun je! Voor een halve verjaardag krijg je, behalve een taart en een brief, helemaal niets maar jij weet er een heel evenement van te maken. Vanmorgen was je als eerste wakker, je feestjurk (eigenlijk die van Doris maar jullie schelen niet zo veel en je hebt naar een reden gezocht om hem aan te mogen vanaf de dag dat Doris hem kreeg.) hing al klaar en je trok hem gelijk aan. Een feestje hoef ik niet voor je te organiseren want dat kan je zelf wel. 'Omdat we een bananencake gemaakt hebben dacht ik dat het leuk was om een bananenfeestje te doen. Eerst gaan we bananencake eten, daarna gaan we een banaan knutselen en daarna gaan we met mijn oplaasbanaan bananenspelletjes doen in het water. En alles moet geel zijn.' Je straalt terwijl je je goede ideeën met mij deelt. Ik ken niemand die zo intens gelukkig kan worden van kleine dingen, niemand die zo veel liefde voor het leven heeft als jij.
Je bent een gevoelig meisje. Gemakkelijk blij te maken maar ook snel verdrietig of gekwetst. Je weet graag wat je te wachten staat en tekent op drukke dagen altijd een 'landkaart' met de plannen zodat je koppie het allemaal kan bijbenen. Je wilt alles weten en vindt het lastig als wij zeggen dat je nog niet alles hoeft te weten want je bent toch al groot? Kleine slimmerd; je bent ook groot. Heel groot! Je laat me elke dag weer versteld staan van hoe groot en wijs je al bent. Maar blijf ook nog maar even klein en onschuldig. De echte wereld is niet zo mooi als de wereld in jouw hoofd en mijn hart breekt als ik denk aan de dag dat jij daarachter gaat komen. Als de wereld je pijn gaat doen, je teleur gaat stellen en je keihard gaat laten vallen. Als ik daar aan denk zou ik je het liefste voor altijd in onze jungle-bubbel blijven waar je de hele dag pirouettes danst in je tutu en liedjes zingt tot je stem schor is. Maar ik weet dat dat niet kan, dat dat niet goed is. Ik weet dat jij gemaakt bent voor iets groters en dat het onze taak is om je te helpen om weerbaar te worden zonder dat je daarbij je puurheid en eigenheid verliest zodat jij daarmee de wereld een beetje mooier kan maken.
Gisteren stond je voor de spiegel. Je draaide je hoofd een beetje naar links en dan weer naar rechts. Je lachte naar jezelf, trok je vlechten recht en keek jezelf aan: 'Ik ben mooi mam' zei je. Je bent een prachtkind en ik ben trots op je! Ik bid dat je die zelfverzekerdheid nooit gaat verliezen maar dat je je zekerheid en doel steeds meer leert vinden in de God die jou gemaakt heeft.
Liefs Mamma
Je bent in de weer met papier, potloden, een schaar en een pritstift. Je knipt slierten, driehoeken en rondjes kleurt, plakt en knipt nog een beetje bij. Terwijl je vanuit niets iets maakt neurie je een liedje en mijn hart barst van trots. Je creativiteit kent weinig grenzen en je kan jezelf urenlang verliezen in een knutselwerkje. Waar net nog een wit a4tje was is nu een auto, een prinses, een vlinder of een kledingstuk voor Doris of de pop. Jij bent zelf vaak iets minder trots op je eigen kunsten want je legt de lat voor jezelf erg hoog. Waar ik trots ben op je fantasie en vindingrijkheid ben jij gefrustreerd over de dingen die niet helemaal zijn zoals je in gedachten had. Niemand is zo streng voor jou als dat kleine stemmetje in je hoofd dat jou zegt dat het niet goed genoeg is. Door je perfectionisme zit je jezelf vaak in de weg en ik ben bang dat dat een levenslange worsteling voor je gaat worden. Niet helemaal onbekend voor mij trouwens. We lijken op elkaar, jij en ik. Soms, als onze temperamentvolle karakters weer eens botsen, is het een bron van frustratie.
Maar veel vaker is het een feest van herkenning. Je vader zegt dat jij de ruwe, ongefilterde versie van mij bent en ik denk dat hij daar wel een beetje gelijk aan heeft. Je reageert op dingen zoals ik doe en ik begrijp je als geen ander.
We vinden het heerlijk om samen dingen te doen; boekjes lezen, koken, dansen op je lievelingsliedjes en dan meezingen zo hard als we kunnen. Je hele leven is een grote musical. Vaak barst je, zonder ogenschijnlijke reden, uit in een zelfbedacht lied over de situatie; compleet met langgerekte eindnoten, uitgestrekte armen en theatrale gezichtsuitsrukkingen. Iedereen is uniek maar jij bent volgens mij een beetje extra uniek. Je bent een zeldzaam exemplaar dat niet gemakkelijk in een hokje te stoppen is. Je fantasie kent geen grenzen, je enthousiasme trouwens ook niet.
De enige die je gedachtenkronkels bijna altijd kan volgen is Doris en daar heb je erg veel geluk mee want ze is vaak je enige speelkameraadje. Niet dat je veel behoefte hebt aan anderen want je speelt heel graag alleen. Ik maakte me daar een beetje zorgen over en vroeg me af of je, als je op een plek zou zijn waar je wel met andere kinderen zou kunnen spelen, wel vriendjes zou kunnen maken maar toen we vorige week bij Carolien en haar familie in Tanzania waren zag ik dat ik me daar niet echt zorgen over hoef te maken want binnen de kortste keren speelde je heerlijk met Carolien.
Vandaag eten we een halve taart omdat we je halve verjaardag vieren. En vieren dat kun je! Voor een halve verjaardag krijg je, behalve een taart en een brief, helemaal niets maar jij weet er een heel evenement van te maken. Vanmorgen was je als eerste wakker, je feestjurk (eigenlijk die van Doris maar jullie schelen niet zo veel en je hebt naar een reden gezocht om hem aan te mogen vanaf de dag dat Doris hem kreeg.) hing al klaar en je trok hem gelijk aan. Een feestje hoef ik niet voor je te organiseren want dat kan je zelf wel. 'Omdat we een bananencake gemaakt hebben dacht ik dat het leuk was om een bananenfeestje te doen. Eerst gaan we bananencake eten, daarna gaan we een banaan knutselen en daarna gaan we met mijn oplaasbanaan bananenspelletjes doen in het water. En alles moet geel zijn.' Je straalt terwijl je je goede ideeën met mij deelt. Ik ken niemand die zo intens gelukkig kan worden van kleine dingen, niemand die zo veel liefde voor het leven heeft als jij.
Je bent een gevoelig meisje. Gemakkelijk blij te maken maar ook snel verdrietig of gekwetst. Je weet graag wat je te wachten staat en tekent op drukke dagen altijd een 'landkaart' met de plannen zodat je koppie het allemaal kan bijbenen. Je wilt alles weten en vindt het lastig als wij zeggen dat je nog niet alles hoeft te weten want je bent toch al groot? Kleine slimmerd; je bent ook groot. Heel groot! Je laat me elke dag weer versteld staan van hoe groot en wijs je al bent. Maar blijf ook nog maar even klein en onschuldig. De echte wereld is niet zo mooi als de wereld in jouw hoofd en mijn hart breekt als ik denk aan de dag dat jij daarachter gaat komen. Als de wereld je pijn gaat doen, je teleur gaat stellen en je keihard gaat laten vallen. Als ik daar aan denk zou ik je het liefste voor altijd in onze jungle-bubbel blijven waar je de hele dag pirouettes danst in je tutu en liedjes zingt tot je stem schor is. Maar ik weet dat dat niet kan, dat dat niet goed is. Ik weet dat jij gemaakt bent voor iets groters en dat het onze taak is om je te helpen om weerbaar te worden zonder dat je daarbij je puurheid en eigenheid verliest zodat jij daarmee de wereld een beetje mooier kan maken.
Gisteren stond je voor de spiegel. Je draaide je hoofd een beetje naar links en dan weer naar rechts. Je lachte naar jezelf, trok je vlechten recht en keek jezelf aan: 'Ik ben mooi mam' zei je. Je bent een prachtkind en ik ben trots op je! Ik bid dat je die zelfverzekerdheid nooit gaat verliezen maar dat je je zekerheid en doel steeds meer leert vinden in de God die jou gemaakt heeft.
Liefs Mamma
