7 quick takes...
 |
| Oma en Sophie maakten ecobricks waarvoor ze stukken plastic in een fles moeten drukken. Later kunnen deze bricks gebruikt worden voor het bouwen van een huisje. |
- Goeiemorgen! Ik zit op mijn bed en kijk door het grote raam van ons tijdelijke huis naar buiten. De ochtendzon speelt met de bladeren van de reusachtige eikenboom die achterin de tuin staat en op haar takken zitten eekhoorntjes elkaar achterna. De meiden noemen het het 'tackle-huis' omdat het zo'n mooi groot grasveld heft waar je elkaar lekker op kan tackelen. We zijn zo dankbaar dat we hier onze laatste dagen in Kaapstad door mogen brengen. Het is een fijn huis in een mooie buurt, dichtbij vrienden en een paar van onze lievelingsplekjes. Het is ook fijn dat we zo goed als alles ingepakt hebben en de meeste van onze spullen al veilig opgeslagen zijn in Namibie zodat we nu wat meer tijd hebben voor het afscheid nemen van mensen en plekjes.
- We hebben een intensief en emotioneel weekje achter de rug. Verhuizen, afscheid nemen van opa en oma, ons afscheidsfeestje... het is niet gemakkelijk en soms vragen we ons af waarom we ons ditzelf aan doen. Gisteren, op de afscheidspicknick keek ik eens om me heen. Er waren meer dan 80 mensen en waar ik ook keek zag mooie,lieve, inspirerende vrienden die allemaal van betekenis zijn geweest in ons leven hier. Zo bijzonder hoe veel fijne vriendschappen we hebben kunnen opbouwen. Ik ben dankbaar voor het internet omdat het zal helpen om in contact te blijven met deze mensen. Ik ben vaak genoeg verhuisd om te weten dat sommige vriendschappen zullen verwateren maar weet ook dat er vriendschappen tussen zitten die voor het leven zijn!
- Ik had grootse plannen voor het afscheidsfeestje. Ik zou taarten bakken, activiteiten bedenken en we zouden speeches houden. Ik zou een herinneringsboek maken, versieringen ophangen en voor iedereen een persoonlijke brief hebben. Van dat hele lijstje heb ik uiteindelijk precies 0 dingen gedaan want de tijd was te kort en mijn energie te weinig. En toch was het fijn, toch zullen we het feestje onthouden. Iedereen had lekkere dingen meegenomen, kinderen klommen in bomen en speelden cricket, mensen die elkaar nog niet kenden leerden elkaar kennen en overal zag ik blije mensen. Een goed lesje loslaten voor perfectionistische Anneke.
- Het was leuk en fijn om mijn ouders voor een paar dagen bij ons te hebben, mamma/oma kon mee naar een adventure waar we leerden over eco-bricks, gemaakt van plastic flessen en plastic zakken, er werden heel wat boekjes voorgelezen en uiteraard ook heel wat gepoetst. Fijn! Ze hadden bij thuiskomst in Namibie ook nog goed nieuws; hun aanvraag voor een werkvisum voor Namibie is goedgekeurd en ze mogen nu tot Augustus volgend jaar blijven om daar te werken. We zijn blij met hen.
- Nu het huis leeg is hebben we tijd voor leuke dingen. Zaterdag zijn we naar 'World of Birds' geweest waar Hartmut en Sophie heel graag nog eens heen wilden. Je kan daar, zoals de naam al doet vermoeden, heel veel vogels zien. Maar het echte hoogtepunt zijn de aapjes die zo bij je op schoot of op je hoofd springen. Sophie vond het heel leuk (maar wel een beetje spannend toen een aapje ene elastiekje uit haar haar probeerde te stelen, logisch.). Doris zei achteraf dat ze het heel erg leuk vond en erg dapper was maar op het moment dat er een aap bij haar op schoot sprong vond ze het niet zo'n groot succes. van afstand en achter glas vond ze ze wel erg 'schatterig' en moest ze erg om ze lachen.
- Doris komt net naar me toe. "Jij is mijn allerliefste mamma maar Sophie is niet mijn allerliefste Sophie." Ik: 'Hoe komt dat?'. Doris: 'Sophie heeft mij drietig gemaak. Ik heeft Sophie geslaat en nu is ik boos.' Ze slaat haar armen over elkaar heen en trekt een pruillip om haar punt kracht bij te zetten. Dan loopt ze weer weg. 'Sophie hebt kraaltjes. Ik gaan met Sophie spelen.' Ok, doei!
- En nog even een liedje van Sophie. Ik wilde haar even filmen om te vragen wat ze aan het doen was en had verwacht dat ze zou beginnen over de klei waar ze mee aan het spelen was. In plaats daar van komt ze met dit zelfbedachte liedje over de dieren die in de nacht slapen en de boten die het water knuffelen want het water is hun bed. Ik kan zo van haar en haar gedachtenspinsels genieten.www.youtube.com/watch-Sophie-Zingt
Er moest natuurlijk een isjje gegeten worden bij onze favo ijswinkel.
Onze tijdelijke veranda.
Ons afscheidsfeestje
