7 quick takes...


Groetjes uit Kaapstad
  1. Ja ik weet het, het is al dinsdag. Maar de werkweek begon voor mij vandaag. En ik weet ook dat ik een week heb overgeslagen (sorry) maar vorige week maandag had ik het ook druk met leuke dingen doen. Studievrienden van Hartmut zijn voor twee weken in Zuid Afrika en die moeten we natuurlijk alle mooie dingen laten zien, vooral ook zodat we het zelf allemaal voor een laatste keer kunnen doen. Vorige week maandag had Hartmut daarom vrij genomen om met hen de wijnlanden in te gaan en dit weekend waren we een weekendje in het huis van de oom en tante van Hartmut in Betty’s Bay, een heerlijk kustdorpje ten Oosten van Kaapstad. Het was heel fijn om er even een weekend uit te zijn zodat we even niet tegen volle dozen en lege kasten aan keken.
  2. Het was ook echt een fijn weekend. We deden Sophie’s lievelingswandeling naar een waterval waar we gele pijlen moeten volgen om er te komen. Verdwalen is onmogelijk want de gele pijlen zijn elke 2 meter op stene n en bomen geschilderd maar als je 3 bent maakt dat het extra leuk. Ook zijn we naar een lokale pinguin kolonie geweest en hebben we heerlijk van het strand genoten. Gisteren zijn we bij onze oude buurvrouw op bezoek geweest die nu in hermanus woont, hebben we Hartmuts neef bezocht die net zijn eigen huis gebouwd heeft (ook in Hermanus) en hadden we op de terugweg nog even tijd om mijn neef Jan Ties te zien die toevallig een weekje in Zuid Afrika was voor zijn werk.
  3. Het is leuk als vrienden met leuke mensen trouwen en in geval van Hartmuts vrienden is dat ook zeker zo. We hadden Tugba en Renate nog nooit eerder gezien maar het klikt gelijk alsof we elkaar al jaren kennen. Het was trouwens ook heel handig dat ze mee waren dit weekend. Tugba is kapster en heeft me even van een kort koppie voorzien zodat ik met een gezonde haardoos naar Malawi kan gaan. Het was al een hele tijd geleden dat ik naar de kapper was geweest omdat een oppas regelen om iets voor mezelf te doen vaak het laatste is dat op mijn prioriteitenlijstje staat. Maar nu is dat, voorlopig dus niet meer nodig. Renate is doktersassistente en helaas hadden we die ook nodig. Sophie viel van een stoel af en toen ze omhoog kwam leek het alsof het goed mis was. Haar gezicht zat onder het bloed en ze huilde heel hard. Gelukkig bleek het mee te vallen want na een inspectie van de doktersassisente bleek dat er alleen een snee naast haar oog zat en niet in haar oog. Nu, een dag later, is het oog dik en mooi gekleurd. Sophie vindt zo’n paars-roze oog maar wat mooi en hoopt dat er ook nog glitter bij gaat komen want dan zijn al haar lievelingskleuren aanwezig.
  4. Behalve druk met inpakken en vrienden vermaken brengen we ook heel wat uurtjes door op het toilet. We zijn namelijk allemaal geveld door een hardnekkig buikvirus dat de helft van Kaapstad in zijn greep lijkt te hebben. Over het iets te maken heeft met verminderde hygiene of de kwaliteit van het drinkwater wordt door iedereen druk gespeculeerd. Fijn is het niet. Ik ben er inmiddels grotendeels bovenop maar Hartmut is net eerder uit zijn werk gekomen en ligt nu op bed. Sophie ligt naast hem te slapen want die is ook nog lang niet fit.
  5. We hebben nog een week en een dag in ons huis en de tijd vliegt voorbij.Vrijdag komen pappa en mamma uit Namibie met een grote auto en aanhanger zodat de meeste spullen naar namibie versleept kunnen worden. Daar zal alles opgeslagen worden in de kelder van mijn schoonouders. Alles wat wij de komende 2 jaar nodig denken te hebben proppen we nu in 4 koffers en de selectieprocedure is dus noodgedwongen heel streng. Niet altijd gemakkelijk hoewel ik soms ook denk dat ik me in een paar maanden zal afvragen waarom ik bepaalde dingen wel of niet heb megenomen. We zullen het zien.
  6. We hebben een nieuwe president! De stemming in het land is nogal uitgelaten en mensen hebben weer hoop na een president die steeds meer als een dictator begon aan te voelen. We zijn er blij mee en hopen dat ZA hiermee een nieuw tijdperk in kan gaan en de wonden van apartheid eindelijk kunnen gaan helen.
  7. Doris heeft sokken aangetrokken en een rugzak omgedaan en zegt dat ze naar school gaat. Ok, doei. Ik ga koken, want dat moet ook gebeuren. Pasta met een prutje van van alles wat nog in de diepvries en de voorraadkast lag. We moeten de kasten “leegeten” zodat we over een week zo weinig mogelijk spullen hebben. Dus als je deze week langs komt moet je van het eten niet al te veel verwachten. Sorry!

Het strand in 'Betty's' is een waar speelparadijs. Hier zaten ze in de bus. 



Sophie weet de weg...

Kijk maar, je volgt gewoon die gele pijlen.

En dan kom je hier... En ja, dat water is echt zo rood.

1,2,3,4,567,86454,243455.. ongeveer.

Met neef Jan Ties

Sophie met haar oogje dat ondertussen meer paars en roze is...