7 quick takes...

21 August

7 quick takes...

Bijna bovenop de berg! Dan wil Doris natuurlijk ook niet meer in de rugzak maar liever zelf klimmen.

Goeiemiddag. Ik zit en heb eindelijk tijd voor een blogje. Sophie zit tegenover me te kleien (ze doet niet meer altidj een dutje en ze was zo lekker aan het spelen.) en Doris ligt te slapen. het eten voor vanavond is al grotendeels af en de meeste was is al weer opgevouwen. Goed begin van de week!
Zaterdagochtend zaten we aan het ontbijt en bedachten we dat we zin hadden in wat leuks en actiefs doen. Nu is dat in Kaapstad niet zo moeilijk want er zijn genoeg bergen en stranden om iets te doen. We pakten snel wat snacks en alles wat we nodig hebben in de bergen en gingen naar Silvermine. Daarvandaan kun je wandelen naar een hele mooie grot (Elephants Eye) waar we nog nooit geweest waren. Het was niet een heel zware klim maar wel een enorm mooie met prachtige uitzichten en schitterende natuur. Sophie is het hele eind naar boven zelf gelopen en ik ben echt trots op haar! Ze had een trui aan waar met grote letters "Tough Cookie" op staat en dat was wel heel toepasselijk. Haar benen zaten aan het einde onder de schrammen en blauwe plekken, waar wij 1 stap deden moesten haar korte beentjes er 3 doen en toch ging ze door.
Gisteren hadden we een adventure waar een van de vaders van de kinderen in de aandacht stond. Hij is op zijn 20e door een ongeluk bijna geheel verlamd geraakt en zit daarom in een rolstoel. We lazen een prentenboek over een kindje die een moeder had die in een rolstoel zat en daarna mochten de kinderen alles vragen wat ze wilden weten. (Hoe eet je? Kan je ook sporten? Hoe werkt je rolstoel? Kan je je benen voelen?) Ook gaf hij een paar tips mee aan ons als ouders, hoe wij onze kinderen kunnen helpen om mensen met een handicap gewoon te behandelen. Erg interessant en volgens mij ook enorm belangrijk.
Als het goed is gaat het de hele week regenen! Hoera! Want hoewel de winter, en daarmee de regentijd op z'n einde loopt zijn de dammen nog lang niet vol. Sterker nog, ze zijn nog leger dan voor de winter begon. Als ik er veel over nadenk word ik echt bang, want we zijn allemaal zo afhankelijk van water. We besparen al zo veel mogelijk. Nog maar 1 keer in de week douche ik, zodat ik dan mijn haren kan wassen. De meiden gaan hooguit 2 keer per week in bad, in een laagje van 5 cm water. Kleren worden een beetje langer doorgedragen en de ramen worden nooit meer gewassen. Erg fijn is het niet, maar een leven zonder schoon drinkwater is nog veel erger.
Als we de meiden naar bed brengen gaan ze meestal in bed nog even lekker lezen en vaak spelen ze ook nog even met poppen en knuffels. Helemaal geen probleem want zo leren ze om zelf aan te voelen wanneer ze echt moe zijn en kunnen ze goed zelf in slaap vallen. Maar dat fijne ritme is om zeep geholpen doordat Doris wat nieuws kan en dat is helemaal niet handig. Ze klimt sinds een week zelf uit haar ledikantje dus als je haar naar bed brengt klimt ze er net zo snel weer uit om te gaan spelen. Vannacht had ik haar in het campingbedje gedaan. Dat is een beetje hoger dus ik dacht dat ze dan zou blijven liggen. Helaas had ze het truckje om daar uit te komen in een paar seconden gevonden dus dat was geen oplossing. Nu moet ik bij haar blijven zitten tot ze gaat slapen om te voorkomen dat ze gaat "ontsnappen".
Vanmorgen gingen we met een groep moeders een leuke wandeling maken langs een beekje. Het zou al gaan regenen dus iedereen had laarsjes en regenpakken aan maar in plaats van regen brak het zonnetje door en het duurde niet lang voordat alle kinderen kletsnat in het water aan het spelen waren. Sophie vond zwemmen zelfs wel een goed idee. Gelukkig heb ik altijd reservekleren mee want die kwamen vandaag goed van pas!
Ondertussen is het al weer bijna avond. De meiden zijn nu samen aan het kleien, Hartmut is aan het koken en ik heb even tijd om de blog af te schrijven en om een beetje te werken. Fijne avond! (En voor iedereen die deze week weer het gewone leven op moet pakken... succes!)