7 quick takes

14 August

7 quick takes

Genieten met oma

Goeiemorgen! Eerst even mijn excuses voor vorige week. Ik was op een mini vakantie aan zee met mijn schoonouders, vergat spontaan dat het maandag was en sloeg zo maar even een blogje over. Niet het einde van de wereld. Maar deze week ben ik er weer om de hele wereld op de hoogte te houden van alle doodgewone dingen die we gedaan hebben.
Mijn schoonouders kwamen vorige week vrijdag aan en bleven tot woensdag. Hartmut had die dagen ook vrij genomen en het was heerlijk om tijd voor elkaar te hebben en allemaal leuke dingen te doen. We waren 2 dagen in Betty's Bay, een plaatsje aan zee, niet zo ver van Kaapstad waar we braaiden, op het strand speelden en naar een waterval wandelden. We namen "opa en oma" mee op een paar adventures van Adventure Clubs zodat ze konden zien wat voor leuke dingen we allemaal doen en gingen lekker uit eten. We genoten, vooral de meiden vonden het geweldig en wilden het liefste dat ze altijd zouden blijven.
Helaas kan dat niet en toen ze eenmaal vertrokken waren hadden de dames een flinke kater waar ze nog steeds een beetje van aan het herstellen zijn. Ik was dan ook blij dat Hartmuts werkweek maar twee dagen duurde want combineer verdrietige meisjes met regenachtig weer waardoor we niet naar buiten konden en je kan je voorstellen dat het niet vreselijk gezellig was.
Wat wel voor heel veel opwinding zorgde was de geboorte van ons nichtje Mae Lieve. Mijn broertje en zijn vrouw zijn vader en moeder geworden en we zijn zo verschrikkelijk trots op ze! Sophie moet nog wel een beetje wennen aan de naam dus maake ze er maar een gedichtje over (zoals ze zelf zei). "Lieve "mee" lieve, ga je mee? Of ga je liever niet mee?" We zouden haar natuurlijk graag in het echt bewonderen maar dat kan nog wel een paar jaar duren, daarom hebben we zelf maar een feestje gemaakt met een verjaardagstaart voor de 0ste verjaardag van Mae.
Het is relatief gemakkelijk om in Kaapstad te wonen en oogkleppen op te zetten voor alle armoede,onrecht en natigheid in de stad. Dit proberen we bewust te voorkomen maar soms gebeuren er dingen die je letterlijk weer wakker schudden om je met grote ogen in de verschrikkelijke realiteit te laten kijken. Een jongen van Hartmuts voetbalteam en zijn verloofde kwamen bij ons eten. Hij is een ex drugsverslaafde en gangster en gebruikt nu zijn levensverhaal om te voorkomen dat jongeren gangster worden of om ze uit het wereldje te helpen als ze er in zitten. Ze vertelden ins schrijnende verhalen over een zinloze burgeroorlog die zich slechts een paar kilometer van ons huis afspeelt. Iedereen is er in betrokken, als gangster of als slachtoffer, maar als je in die wijk woont ken je het geluid van gierende kogels, het gehuil van een gezin dat een kind is kwijtgeraakt en ken je elk hoekje en steegje in de wijk omdat je je er moest verstoppen omdat de gangs ineens weer begonnen te vechten terwijl jij even boodschappen ging doen of bij je tante op bezoek ging. Verschrikkelijk om te horen en nog veel moeilijker als je er middenin zit. Het lijkt zo uitzichtloos, hoe langer de oorlog woedt, hoe meer drugs er in het spel komt en hoe jonger de 'soldaten' beginnen met vechten. Bidden jullie voor de kinderen die opgroeien in die wijken?
Ik zou ook willen vragen voor gebed voor mijn ouders. Al lange tijd zijn ze bezig met de voorbereidingen om twee jaar lang in Namibie voor een ngo te gaan werken. Alles is rond en ze zijn klaar om te vertrekken... Alleen hebben ze nig geen werkvergunning en aangezien 'Afrika' nogal onvoorspelbaar is als het om zulke dingen gaat is gebed om een wonder hard nodig. Hun verhalen kun je volgen op http://tochweerafrika.blogspot.co.za
Ik ga me bezig houden met de meiden en het avondeten. We hebben vanavond een vergadering bij ons thuis en ik mag/moet het eten verzorgen. gelukkig is het winter, en laat de ultieme wintermaaltijd nou heel gemakkelijk te maken zijn. Dus zometeen pruttelen er twee pannen soep op het fornuis en ben ikeen gelukkig mens.
Fijne week!