10 months with Sophie
terwijl ik deze brief schrijf zit je naast me in de kinderstoel die pappa voor je gebouwd heeft te eten. Quiche met spinazie en feta. Niet echt eten voor een baby, maar je geniet er wel van. Als mensen je zien eten moeten ze altijd lachen. Je bent een kleine ukkepuk maar je kan ontzettend veel eten. Je wilt ook eigenlijk niet geholpen worden dus meestal geven we je gewoon wat wij eten en help je jezelf. Je lust bijna alles en het is erg gezellig om bij je aan tafel te zitten.Je moet wel eerst een goed laagje in je buik hebben, tot die tijd heb je geen zin in sociaal doen en is al je aandacht bij het eten. We merken dat je genoeg gehad hebt als je wat nog over is met ons wilt delen. Lekker sociaal hoor, we krijgen gewoon je afdankertjes.
De laatste weken lijkt je ontwikkeling geen babystapjes meer te maken maar ren je elke dag met grote sprongen verder. (nog niet letterlijk, maar het lijkt er op dat dat niet meer lang zal duren) Als ik 'klap eens in je handjes' zing doe jij met veel enthousiasme de gebaren mee, als de wasmachine piept omdat hij klaar is kruip jij er zo snel je kan naartoe omdat je me wilt helpen met de was in de mand doen en ophangen. Je hebt nu ook door hoe je van een trap af moet en gisteren was ik je ineens kwijt. De buitendeur stond open en je had besloot dat buiten spelen (waarvoor je eerst een flinke trede naar beneden moet klimmen) veel leuker was dan binnen spelen.
Deze maand (overmorgen om precies te zijn) ga je weer een grote reis maken. Met het vliegtuig naar Nederland om samen met ons heel veel familie te zien en natuurlijk vooral om naar de bruiloft van oom Robert en tante Hester te gaan. Het is al meer dan een half jaar geleden dat ze je allemaal gezien hebben. In die tijd ben je veranderd van een klein schattig popje in een ontzettend gezellig lief maar ook koppig meisje. Ik maak me niet teveel zorgen over of je alle mensen om je heen wel leuk gaat vinden, we merken steeds vaker dat je aandacht geweldig vindt en dat je nu al expres een beetje gek gaat doen om reacties uit te lokken, dat gaat nog wat worden met jou...
Ons kleine lieve meisje, dat veel te snel groot aan het worden is, ik denk altijd dat mijn liefde voor jou zijn toppunt bereikt heeft maar elke maand weer blijkt dat dat niet zo was. Ik ben zo trots op je en ik hou zo veel van je! Ik heb het gevoel dat ik je steeds beter leer kennen, omdat je, met alle nieuwe dingen die je leert, steeds beter kan laten zien wie je bent. En dat meisje dat we leren kennen bevalt me wel. Je enthousiasme, je eigenwijsheid, je grapjes... ons leven met jou is een groot avontuur waar we ontzettend van genieten en als we kijken naar hoe je karakter zich aan het ontwikkelen is zal dat avontuur alleen maar grootser en leuker worden!
Liefs van je moeder.
