8 months with Sophie
Lieve Sophie,
je bent een gek kind. Dat zeggen je vader en ik heel vaak tegen elkaar. Bij jou moet alles vaak, veel en groot. Eindeloos op en neer springen, al het eten dat op je bord ligt tegelijk in je mond en als ik je een paar druiven of bessen geef weet je al precies welke de grootste is en die pak je als eerste. Hoe groter hoe beter. Maar je bent ook eindeloos geduldig, als we je een boekje voorlezen bijvoorbeeld, of als je speelt met je kralenspiraal. Je laat je niet voor de gek houden. Je lievelingsboekje is 'Mama kwijt' en als de moeder teruggevonden wordt moet je altijd lachen. Ik dacht dat het misschien kwam door mijn manier bij voorlezen dus ik 'las'' het stukje over de teruggevonden moeder terwijl ik je een ander boekje voorlas. Je keek me aan alsof ik gek geworden was en wilde zeggen 'maar mamma, dat hoort daar toch helemaal niet?'.
Je kruipt de hele kamer door en hebt ook al ontdekt hoe je bij de trapjes die tussen de slaapkamers en de woonkamer inzitten omhoog kan klimmen. Met die nieuw verworven mobiliteit begint ook voor ons een nieuwe fase. Ineens moeten we streng zijn omdat je dingen doet die je niet mag doen. Je weet al heel goed wat we bedoelen als we 'nee' zeggen, je trek dan vaak je allerzieligste pruillip. Wat is het dan moeilijk om consequent te blijven, ik hoop dat je die pruillip heel snel af gaat leren (maar dat zal wel niet).
Wat houden we veel van ons gekke kleine meisje. Van de gretigheid waarmee je de wereld in je opneemt, van je blije koppie als je iets ziet wat je leuk of lekker vindt en van je nieuwsgierige karakter. Als ik je uit bed haal en ik krijg een dikke, natte kus dan smelt mijn hart. Als je iets nieuws doet en dan trots naar ons kijkt om te zien of wij het ook gezien hebben springen de tranen me soms in de ogen. Lief meisje, je gaat zo snel, het lijkt wel alsof je alles tegelijk wil kunnen, dat hoeft toch helemaal niet? Van ons mag je nog best even dat kleine baby'tje blijven dat ons bij alles nodig heeft. Maar langzaam of snel, ondeugend of lief, je bent wie je bent en we houden van je, precies zoals je bent.
Liefs van je moeder.
je bent een gek kind. Dat zeggen je vader en ik heel vaak tegen elkaar. Bij jou moet alles vaak, veel en groot. Eindeloos op en neer springen, al het eten dat op je bord ligt tegelijk in je mond en als ik je een paar druiven of bessen geef weet je al precies welke de grootste is en die pak je als eerste. Hoe groter hoe beter. Maar je bent ook eindeloos geduldig, als we je een boekje voorlezen bijvoorbeeld, of als je speelt met je kralenspiraal. Je laat je niet voor de gek houden. Je lievelingsboekje is 'Mama kwijt' en als de moeder teruggevonden wordt moet je altijd lachen. Ik dacht dat het misschien kwam door mijn manier bij voorlezen dus ik 'las'' het stukje over de teruggevonden moeder terwijl ik je een ander boekje voorlas. Je keek me aan alsof ik gek geworden was en wilde zeggen 'maar mamma, dat hoort daar toch helemaal niet?'.
Je kruipt de hele kamer door en hebt ook al ontdekt hoe je bij de trapjes die tussen de slaapkamers en de woonkamer inzitten omhoog kan klimmen. Met die nieuw verworven mobiliteit begint ook voor ons een nieuwe fase. Ineens moeten we streng zijn omdat je dingen doet die je niet mag doen. Je weet al heel goed wat we bedoelen als we 'nee' zeggen, je trek dan vaak je allerzieligste pruillip. Wat is het dan moeilijk om consequent te blijven, ik hoop dat je die pruillip heel snel af gaat leren (maar dat zal wel niet).
Wat houden we veel van ons gekke kleine meisje. Van de gretigheid waarmee je de wereld in je opneemt, van je blije koppie als je iets ziet wat je leuk of lekker vindt en van je nieuwsgierige karakter. Als ik je uit bed haal en ik krijg een dikke, natte kus dan smelt mijn hart. Als je iets nieuws doet en dan trots naar ons kijkt om te zien of wij het ook gezien hebben springen de tranen me soms in de ogen. Lief meisje, je gaat zo snel, het lijkt wel alsof je alles tegelijk wil kunnen, dat hoeft toch helemaal niet? Van ons mag je nog best even dat kleine baby'tje blijven dat ons bij alles nodig heeft. Maar langzaam of snel, ondeugend of lief, je bent wie je bent en we houden van je, precies zoals je bent.
Liefs van je moeder.