Skip to main content
7 Quick takes...
- Ik zie op alle social media dat het vandaag 'Blue Monday' is, de maandag waarop mensen zo zat zijn van de winter, het donkere weer en het feit dat alle vakanties en feestdagen nog lang op zich zullen laten wachten dat mensen massaal depressieve gevoelens krijgen. Daar hebben wij nu helemaal geen last van,gek he?!
- Dit weekend was weer lekker vol. Een van de dingen waar ik al een tijdje naar uitgekeken had was de opening van een kunsttentoonstelling van een kunstenares uit Kaapstad. Ze maakt miniatuurschilderijen, zo groot als een munt, maar met enorm veel detail. Het afgelopen jaar heeft ze elke dag een schilderij gemaakt van iets dat met Kaapstad te maken had en daar was nu een tentoonstelling van. Het was indrukwekkend bijzonder, en helemaal leuk om Lorraine Loots ook zelf te kunnen ontmoeten, en te kunnen vragen hoe ze te werk gaat.
- Iets anders waar we heen gingen was de Kaapse Klopse. Een traditie van de kleurlingen die nog stamt uit de tijd van de slavernij. Op 2 januari waren de slaven namelijk altijd vrij en dan hielden ze een grote optocht waar ze muziek maakten en liedjes zongen. tegenwoordig zijn er 13000 mensen uit verschillende wijken en buurten die met hun 'clubs' (klopse in het Afrikaans) maanden oefenen op de liedjes, het dansen en het lopen, en die heel wat tijd en aandacht geven aan hun flamboyante kostuums. Ik heb nog nooit zo veel glitter, kleur en paillettenstof bij elkaar gezien. Dit jaar was het verplaatst naar de 17e dus wij konden ook eindelijk genieten van de lawaaierige maar feestelijke optocht.
- Op dit moment zit er naast mij een meisje dat plotseling heel zelfstandig is, de boekenkast uit te pakken. Sophie kan nu goed kruipen en dat maakt dat de wereld voor haar een stuk interessanter is. Voor mij betekent het dat ik de hele tijd moet opletten en een paar keer per dag de boeken/handdoeken/schoenen terug moet leggen.
- Dit weekend is Hartmut ook nog heel druk geweest met het bouwen van een kinderstoel voor Sophie. We hebben hem zelf ontworpen (en het ontwerp een beetje gestolen van een kinderstoel die ik voor veel te veel geld in de winkel zag staan) en hij wordt heel erg mooi. Elke keer als Hartmut een meubelstuk voor ons aan het bouwen is ben ik zo dankbaar voor zijn talenten. (Ook als hij niets bouwt hoor, maar als hij zoiets maakt is het extra duidelijk dat ik een geweldige man heb.)
- Volgende week zullen Sophie en ik die geweldige man anderhalve week moeten missen. Hartmut gaat dan voor zijn werk naar Namibiƫ (geluksvogel). Ik ben benieuwd hoe we dat gaan overleven met z'n tweetjes...
- Gisteren kwamen Hartmuts neven eten. Ze wonen ook in Kaapstad en hoewel we ze maar een paar keer per jaar zien is het toch altijd leuk dat we in ieder geval een klein beetje familie hier hebben. Het was erg gezellig en achteraf zeggen we altijd dat we het vaker moeten doen...