Skip to main content
7 quick takes...
- Het is maandagmorgen, vanochtend ben ik al naar de sportschool geweest en nu zit ik aan tafel met een kopje thee, de tuindeuren staan open en de zon schijn al op volle kracht, de wasmachine draait zijn eerste was, het huis ruikt heerlijk want ik heb net muffins gebakken en..... dat is waar het idyllische plaatje stopt. Ik stink want ik heb nog niet gedoucht na het sporten, het huis is een zooi en ik moet nodig een beetje opruimen, en mijn to do lijst is te lang om op een pagina in mijn agenda te passen. (en ook dit nog; een slak heeft mijn courgetteplantjes aangevreten dus de courgettes waar ik op hoopte zullen we dit jaar niet krijgen, stom)
- Zaterdag hadden we een braai met wat vrienden en onze ijsmaker is weer tevoorschijn gehaald. Het eerste ijs van het seizoen is een feit. Pina Colada ijs stond op het menu en het was heerlijk. Toen Hartmut een paar jaar geleden in Amerika was heeft hij een ouderwetse ijsmaker meegenomen, de mix die je bevroren wilt hebben gaat in een metalen buis, die buis plaats je in een houten emmer en om de buis komen ijsklontjes en zout. Dan ga je aan een arm zwengelen die er voor zorgt dat de buis en de mixer in de buis ronddraaien en na 30 minuten heb je heerlijk ijs.
- Het was gisteren een heerlijke zomerdag en voor het eerst in weken hadden we helemaal niets in de agenda staan. We hebben dan ook heerlijk met z'n drietjes genoten van een lange wandeling op de Tafelberg. De route trakteerde ons op prachtige uitzichten over de oceaan, Lionshead en de achterkant van het plateau van de Tafelberg. De gele Protea's stonden overal in bloei en omdat het nog maar aan het begin van de zomer is was alles nog groen, over een paar weken zal dat wel anders zijn. De droge zomerwind laat weinig over van frisse groene blaadjes. Op de foto hieronder zie je hoe Sophie kennismaakt met het koude water uit een van de vele bronnen op de berg, ze vond het maar wat fascinerend.
- Gisteren was het ook 25 jaar geleden dat de muur in Berlijn viel. Dat dat een bijzondere gebeurtenis was hoef ik nu verder niet over uit te wijden, dat staat vast. Dat Berlijn voor Hartmut en mij een bijzondere stad is wisten jullie misschien niet maar dat staat ook vast. Hartmut heeft daar tijdens zijn studie een jaar gewoond en we hebben er samen heel wat rondgedwaald. Gisteren zijn we dan ook even naar het stukje van de muur gegaan dat in Kaapstad staat. Mandela heeft dat in 1996 na een staatsbezoek gekregen. Ik denk dat er tussen dat stukje geschiedenis van Duitsland en de geschiedenis van Zuid Afrika veel lijnen te trekken zijn. Toen we voor de muur stonden viel ons weer op hoe ontzettend hoog hij was, eroverheen klimmen was eigenlijk haast onmogelijk. In Zuid Afrika staat geen fysieke muur die de stad verdeeld, maar ik denk dat de sociale en economische muur tussen sommige delen van de stad net zo hoog is. Ik hoop dat die muur ook snel barsten zal vertonen zodat we hem omver kunnen halen...
- Morgen zijn Sophie en ik met z'n tweetjes. Hartmut vliegt voor zijn werk naar een windfarm in Tsitsikamma en komt pas woensdag weer terug. Het ziet er naar uit dat hij de komende weken wel vaker voor een nachtje weg zal moeten. Ach, zolang het bij nachtjes blijft is het allemaal nog te overzien. ;-)
- Een ding dat Afrikanen heel goed kunnen is het verzinnen van mooie namen voor hun kinderen. Gisteren in de 'motherroom' bij ons in de kerk zaten weer een paar prachtexemplaartjes... voor de mensen die nog inspiratie nodig hebben, wat dacht je van Lamb (lammetje) of Triumph (triomf)? (Allebei jongetjes)
- En nu natuurlijk nog een verplichte 'Sophie-Take', het gaat goed met haar. Elke dag is een feestje voor haar, vooral 's ochtends om half 6 is ze erg vrolijk. Zo vrolijk dat je er moeilijk boos om kan worden, bovendien gaat Hartmuts wekker dan ook en is het leuker om wakker te worden van een stralende baby dan van een duffe wekker.