Het is weer echt zomer en dat betekend dus ook dat we weer heerlijk in de tuin aan het werk kunnen. Vorige week zijn we naar het tuincentrum geweest en ik heb weer van alles geplant en gezaaid. Hopelijk krijgen we net zo veel tomaten als vorig jaar, de plantjes zijn in ieder geval al een heel stuk gegroeid.
Sophie vindt het helemaal niet erg als we in de tuin werken want ze heeft volgens mij besloten dat bloemen en planten de allerbeste gesprekspartners zijn. Zodra ze in de buurt van een boom, een struik of zelfs maar het gras komt begint ze te brabbelen en enthousiast met haar armpjes te zwaaien. De lavendel is haar grootste favoriet en ik kon het niet laten om jullie dit filmpje te laten zien (onderaan de blog).
Een dingetje dat we een beetje vergeten waren van de Kaapse zomers is de harde wind die bijna voortdurend lijkt te waaien. Naarmate de zomer vordert, en natuurlijk afhankelijk van uit welke richting hij komt, wordt deze wind steeds warmer, maar nu is hij nog aardig koud. Gisteren hadden we alles bij elkaar gepakt om naar het strand te gaan maar toen we daar aankwamen bleek de wind veel te koud voor Sophie. Daarom besloten we om maar gewoon rond te rijden, wat met de bergen, de wijngaarden en de twee oceanen in de buurt ook helemaal geen straf is. Het strand komt nog wel, de zomer is nog lang genoeg.
Mijn eerste werkweek zit er weer op en dat ging eigenlijk best goed. Natuurlijk was het niet leuk om Sophie de hele dag bij iemand anders te laten, en de hele dag weer opletten in een vergadering, en daar ook actief aan bijdragen was even andere koek dan lieve gesprekjes met Sophie over haar duimpje, haar vieze luiers en haar speelgoed. Maar de vergaderingen gingen goed, en het was leuk om mijn hersenen weer een beetje meer te mogen gebruiken ;-) Maar natuurlijk was thuis komen om lekker weer te kunnen knuffelen met het allerliefste meisje van de hele wereld het allerleukste!
Ik dacht dat we klaar waren met verbouwen, en al het bijbehorende stof,- en schoonmaakwerk maar met Hartmut in huis is er altijd wat nieuws. Hartmut heeft alle elektrische bedrading uit ons huis opnieuw aangelegd en zaterdag kwamen de stukadoors om alle nieuwe buizen en draden weer mooi weg te werken. En dat laat natuurlijk heel wat stof achter. Maar dit was echt het allerlaatste, zegt Hartmut. Nu moeten we 'alleen nog' het huis verven, van buiten gelukkig, dus daarvan zal ik binnen wel niet veel extra poetswerk krijgen. Het was het trouwens wel waard, naast het feit dat het huis nu veel veiliger is, is de gang er ook een stuk mooier op geworden. In plaats van een enorme meterkast met middeleeuwse bedrading, hebben we nu een klein kastje dat mooi in de muur is weggewerkt.
Terwijl de stukadoors ons huis vies en de muren mooier maakten waren Hartmut en ik in de kerk. Daar gaan we de komende weken een groep leiden voor jonge ouders. Het is natuurlijk niet zo dat we alles al weten, of zelfs alles ooit zullen weten, maar er is een fantastisch programma geschreven door Embrace, waar ik het wel eens eerder over gehad heb. De essentie van het programma is dat een kind liefde, stimulatie, veiligheid en gezond eten nodig heeft om zijn of haar potentie te kunnen bereiken, en dat vooral in de eerste 1000 dagen van het leven. Tijdens de 7 weken gaan we kijken hoe je dat het beste kan geven. Een echte uitdaging want de groep heeft ouders van verschillende nationaliteiten, met verschillende talen en culturen, en ook heel veel verschillende inkomensgroepen. Wel ontzettend boeiend natuurlijk, om in zo'n diverse groep na te denken over hoe we onze kinderen het beste kunnen geven.
En nog even een link naar een goed artikel. De meeste mensen hebben geen idee van hoe groot Afrika is (ik onderschat het zelf ook vaak hoor) en ik heb al een paar vragen gehad van mensen die zich afvroegen of het bij ons nu wel veilig is, 'met Ebola enzo'. Dit artikel laat zien dat wij er hier in Kaapstad verder van af zitten als de meeste Europeanen, dus zolang Ebola voornamelijk in West Afrika blijft makken we ons geen zorgen! www.washingtonpost.com/blogs/monkey-cage/wp/2014/10/13/its-columbus-day-lets-talk-about-geography-and-ebola/
