7 quick takes...



  1. Ineens is het huis weer leeg.  Mijn ouders hebben vanochtend hun huurauto opgehaald en hadden de tassen al klaar staan zodat ze gelijk konden vertrekken op hun roadtrip. Twee weken lang trekken door Zuid Afrika en genieten van al het moois dat er te zien is. Ik ben stiekem wel een beetje jaloers!
  2. Vanavond zullen Sophie en ik voor het eerst helemaal alleen zijn. Hartmut vliegt namelijk voor zijn werk naar Johannesburg. Gelukkig blijft hij maar een nachtje weg en komt hij morgenavond al weer thuis. Ik ben blij dat hij niet nog langer weg blijft, dan zou de overgang van vol naar leeg huis wel heel erg groot zijn. 
  3. 'Opa en Oma'  vonden het afscheid van Sophie vanmorgen wel een beetje lastig, gelukkig is deze keer maar voor een paar dagen. Komend weekend gaat Sophie namelijk voor het eerst op vakantie. We gaan samen met mijn ouders, een weekend in een huisje in de bergen in Ceres,zo'n 1,5 uur van Kaapstad. Heerlijk genieten! Volgens het weerbericht krijgen we zomerse temperaturen dus ik kijk er naar uit. 
  4. Met Sophie gaat het overigens heel erg goed. De laatste week heeft ze zich ontwikkeld tot een vrolijke lachebek die je, als je een klein beetje je best doet, beloond met een gulle glimlach. Heerlijk! Ze heeft overduidelijk een sterk karaktertje en laat ons goed merken wat ze wel en niet wil. De draagzak is nog altijd haar favoriete plek maar als we ergens zijn hangt ze er het liefste half uit  om alles te kunnen zien.
  5. Elke vrijdagmorgen leidt Nobelprijswinnaar Desmond Tutu een morgengebed in St. George's Cathedral in Kaapstad. Ik wilde er al een tijdje heen maar omdat ik altijd werkte op vrijdag kwam het er niet van. Nu heb ik er wel tijd voor en omdat mijn ouders er waren had ik een extra goede reden. We moesten er vroeg voor opstaan maar het was absoluut de moeite waard. Desmond Tutu is een van de warmste en meest oprechte mensen die ik ooit ontmoet heb. Hij nam uitgebreid de tijd om alle mensen die er voor het eerst waren te begroeten en te leren kennen. Het was overduidelijk dat hij gek was op baby's want Sophie kreeg alle aandacht van hem. Erg bijzonder om mee te maken.
  6. Een ander heel bijzonder moment voor ons dit weekend was gisteren in de kerk. Met mijn ouders, een paar vrienden en onze kerkelijke gemeente als getuigen mochten we Sophie opdragen en beloven dat we haar zullen opvoeden zoals God dat van ons vraagt. We geloven dat we Sophie slechts 'te leen' hebben, ze is onze dochter, maar bovenal God's dochter, geschapen met een plan en een doel. We vroegen God om leiding, wijsheid en kracht om haar goed op te voeden. Het is spannend, en we zullen fouten maken, maar we weten ook dat er genade is. En het feit dat God ons heeft uitgezocht om Sophies ouders te zijn geeft moed. 
  7. Als je in Kaapstad woont moet je haast wel van de bergen houden, en is het haast jammer als je er niet regelmatig op uit gaat om te ontdekken wat de bergen te bieden hebben. Na 5 weken was het dus ook hoog tijd om Sophie voor te stellen aan de bergen en gisteren heeft ze haar eerste bergwandeling gemaakt. Uiteraard heeft ze zich laten dragen, goed voor haar en goed voor mij. Want een berg beklimmen met een baby in de draagdoek is een behoorlijke inspanning waardoor ik lekker aan mijn conditie kon werken. Hartmut, mijn vader en een paar vrienden zijn helemaal naar boven gegaan om een grot te verkennen. Mijn moeder, Sophie en ik zijn halverwege de berg gebleven omdat het te stijl werd en omdat Sophie honger had. We vonden een mooi plekje tussen de rotsen en de struiken waar ik Sophie kon voeden. Heerlijk, uitzicht over de bergen en de zee, met als achtergrondgeluid de golven en de vogels...