Skip to main content
7 quick takes...
- Ik zit achter mijn
computer en probeer 7 quick takes te verzinnen. Een beetje lastig want mijn
hoofd denkt vooral: 'Baby!!!'. Deze week ben ik 40 weken zwanger en het kan dus
elk moment gebeuren. Het kan natuurlijk ook nog een tijdje duren, maar binnen
een week of twee (en dat is helemaal niet zo lang) zullen we eindelijk echt ons
kleintje kunnen bewonderen en knuffelen.
- De foto's bij deze
blog zijn gemaakt door Gavin, Hartmut's neef die ook in Kaapstad woont. We
realiseerden ons ineens dat we, hoewel Hartmut heel trouw foto's van de
groeiende buik maakt, helemaal geen foto's van ons samen tijdens de
zwangerschap hebben. Een wandeling in ons favoriete bos maakte daar snel een
einde aan. Hartmut heeft een enorme hekel aan poseren en fotoshoots (ik ook,
maar vind het eindproduct wel wat moeite waard) en een 'echte shoot' zou hij
dus nooit willen doen. Maar Gavin kennen we goed en hij heeft ook onze
trouwfoto's gemaakt dus dat het was meer gezellig wandelen en af en toe een
foto maken dan echt poseren.
- Afgelopen donderdag
was het weer tijd voor de maandelijkse gebedswandeling in de gevangenis. Deze
keer waren we in het gedeelte waar de meeste gevangenen zitten. 3700 mannen
samengepropt in een gebouw dat daar helemaal niet voor gebouwd is. We waren op
een grote binnenplaats waar we zongen terwijl de regen met bakken uit de hemel
kwam vallen. Wat me het meest trof was het uitzicht dat de mannen hadden. Een
betonnen binnenplaats omgeven door hoge gebouwen, stenen muren en tralies. Het
enige stukje natuur wat zichtbaar was waren de vogels die af en toe over kwamen
vliegen. Ik denk dat een gevangenis deel uitmaakt van een rechtvaardige
samenleving, maar ik geloof ook dat een meer stimulerende omgeving gevangenen
minder depressief en meer open voor herstel maakt.
- Ik ben denk ik nu
'officieel' met zwangerschapsverlof. Vorige week heb ik van alles afgerond en
nu zit ik dus thuis. Ik had ook wel eerder mogen stoppen met werken maar ik had
het gevoel dat ik veel te veel zou zitten wachten op de bevalling als ik niet
zo veel meer te doen zou hebben. En ik voelde me nog altijd goed dus het was
een fijne afleiding.
- Nu heb ik ook genoeg
afleiding hoor. Vanavond halen we Imke, mijn schoonzusje van het vliegveld die
hier de komende weken is om te helpen en om me gezelschap te houden. Dus als de
baby nog even op zich laat wachten vermaken we ons wel met wandelingen, thee
drinken en kletsen. Dan kunnen we vast wennen aan het levenstempo dat we zullen
hebben als we allebei oud en bejaard zijn ...
- Terwijl ik dit type
heeft mijn muziek moeite om boven het geluid van de regen en storm uit te
komen. Zaterdag was het, zoals je op de foto's kan zien, heerlijk weer.
Kaapstad heeft dat altijd midden in de winter, een paar dagen regen en koud en
dan weer een paar dagen heerlijk weer (het was 20+ graden) om ons er aan te
herinneren dat de winter niet eindeloos zal duren. Ach, we zijn het nog niet
zat. Gisteren was het weer over met het mooie weer maar we deden we open haard
aan, er werden grote potten thee gezet en we hadden een paar vrienden
uitgenodigd om spelletjes te spelen. Helemaal niet erg!
- Omdat het voor
iedereen, onszelf incluis, nog een verassing is of we een jochie of een meisje
krijgen is het een dankbaar onderwerp om over te speculeren. Nu ken ik heel
veel mensen uit heel veel verschillende landen en culturen die er allemaal een
mening over hebben. Volgens de mensen uit Republiek Congo krijg ik een meisje
want een jongentje maakt je moe, lui en lelijk tijdens de zwangerschap en
volgens mijn vrienden heb ik veel energie, werk ik hard en ben ik mooi. Om
diezelfde reden zeggen mijn Zimbabwaanse vrienden juist dat we een jongentje
krijgen. Een meisje pakt namelijk de schoonheid en energie van haar moeder af
dus als een vrouw er goed uitziet en actief is tijdens de zwangerschap moet wel
in verwachting zijn van een zoontje... verwarrend!