Skip to main content
7 quick takes...
- Het was de traditionele bruiloft van Martha, die bij ons in huis woont. Zij
komt uit Zambia, haar verloofde uit de DRC. Dit maakte dat het hele spektakel
een ervaring was die dicht in de buurt komt van de ‘toren van Babel’. Engels, Frans,
Swahili en nog wat andere talen die ik niet herkennen kon vlogen over en weer,
toch leek iedereen prima te kunnen volgen wat er gebeurde.
- De echte bruiloft is pas later in het jaar, nu ging het vooral om het
betalen van de bruidsschat, wat in de meeste Afrikaanse culturen het moment is
dat een man en vrouw officieel getrouwd zijn. Een paar maanden geleden waren de
twee families ook al bij elkaar gekomen om te onderhandelen over het te betalen
bedrag en nadat ze tot een conclusie gekomen waren was dan nu het moment dat de
prijs betaald mocht worden.
- Voor we naar binnen mochten moesten we de bewakers (vrouwelijke
familieleden van de bruid) overtuigen dat we van de goede kant waren. De
familie van de bruidegom mocht namelijk pas naar binnen nadat er lang onderhandeld
was over hoeveel entree ze moesten betalen. Pas toen het geld tevoorschijn kwam
gingen de deuren ook voor hen open. Het was duidelijk dat beide kanten genoten
van het spel. Er waren voor de gelegenheid zelfs een paar mensen ingehuurd die
niet direct familie zijn maar die heel goed zijn in onderhandelen.
- Toen de bruidegom eindelijk binnen was was zijn bruid uiteraard nergens te
zien. Die zat namelijk ergens in een kamertje te wachten tot ze tevoorschijn
mocht komen. En dat mocht pas nadat de beste spreker van de bruidegoms familie
de familie van de bruid had overtuigd van het feit dat ze met goede bedoelingen
kwamen.
- Toen de familie overtuigd was werd de bruid gehaald, verstopt onder een
kleed kon niemand zien wie het was, en hoewel iedereen wist wat er komen zou was
de hilariteit groot toen bleek dat niet de bruid maar een ander meisje verstopt
zat. De bruidegoms familie liet merken teleurgesteld te zijn en vanwege tijd
(jaja, ze waren er zich zowaar van bewust dat de volgende dag gewoon een
werkdag was) werd daarna nog een bruid gehaald die door de bruidegom
geïdentificeerd werd als de ware. Als er meer tijd was geweest waren er nog
minstens 3 andere verkeerde bruidjes binnen gebracht.
- Daarna werd met veel toespraken en vriendelijke woorden van beide families
het geld voor de bruidsschat in een grote schaal gedaan waarna Martha die al
knielend aan haar familie mocht presenteren. Vertegenwoordigers van beide
kanten trokken zich terug om het geld te tellen, en zoals iedereen al wist was
er veel te weinig gegeven. Nu was het aan de familie van de bruid om teleurgesteld te
zijn en een toespraak te houden over geschaad vertrouwen. Maar, omdat het
overduidelijk was dat het bruidspaar graag wilde trouwen werd er nu niet
moeilijk over gedaan, de rest van de bruidsschat moet betaald worden voor de
eerste baby er is.
- Daarmee was het officiële gedeelte over en kon iedereen genieten van
heerlijk traditioneel eten, rondrennende kinderen en de warme zomeravond. Wat
wij meemaakten was nog een hele kalme versie van een traditionele bruiloft.
Beide families zijn christelijk en hebben het beste voor met het bruidspaar, ze
wilden elkaar niet afpersen of het hele proces onnodig lang laten duren. In
veel families gaat het heel anders, zelfverrijking en hebzucht staan bovenaan
de agenda en met het geluk van het bruidspaar wordt weinig rekening gehouden.
Ik ben blij dat het gegaan is zoals het gegaan is en ik wens het bruidspaar veel geluk en liefde
toe!
