Flammkuchen, Germany's best kept food-secret...

(scroll naar beneden voor Nederlands)

One of the best things about living in a different country than the one where you were vorn and raised, and being married to a man who comes from a different culture than your own, is being exposed to a large variety of dishes. Obviously, I cannot live without my regular share of Dutch food and I have found ways to prepare most Dutch dishes (except for hagelslag but I do not really miss that anyway) .During my time in Kenya, I learned about a great way to make cabbage exciting, nowadays it is  a dish that makes a regular appearance at our dining table. The Namibian and South African kitchen have taught me to appreciate eating meat in a completely new way. My time in Flanders (Belgium) is mostly noticeable in the variety of sweets and dessert that I make, no offence, but in my memory, that is just very typical Flemish. The German kitchen has surpised me in a nice way. I used to think that all they were really good at (food-wise, I am not talking about engineering and all that) was bratwurst and sauerkraut (not bad, but for sure not the pinnacle of what is achievable in the kitchen) but I have now been converted to a big fan of the German kitchen. I have developed my own way to prepare ‘spaetzle’, and just like my German husband, I find myself longing for the typical German ‘brötchen’ that we used to eat whenever I came to visit him in Berlin. However, to me one of the biggest surprises that I found amongst all the German food were the ‘Flammkuchen’ the German/French answer to the pizza. (In France they call it tarte flambée)

They say that flammkuchen were first made by bakers who wante to test if their stone ovens were hot enough to bake their breads. The thin flammkuchen had to be ready in 2 minutes, otherwise the oven had to be heated a bit more.

When I bake them, it takes a little longer than 2 minutes, but definitely not more than 10. It is amazing if you serve it as a main dish, accompanied by a salad but it also works well for parties, you just cut it in little pieces and get ready for people asking for the recipe!

Ingredients

• 2 cups white flour (and a bit more to sprinkle on your work surface)
• 1 cup cold water
• 1/4 teaspoon salt
• 250 ml sour cream or crème fraîche
• 2 medium red onions
• 150 gram bacon diced (or more when you are a big fan, you can't really go wrong with bacon anyway)
• Peper to taste
• Handful of rocket

Instructions

• Mix the flour, water and the salt until you have a nice dough (maybe you need to add some flour or water to achieve this, it depends on the flour you are using)
• Rest it for at least 30 minutes in the fridge so that the gluten can develop well and the dough becomes more elastic and easier to roll out (trust me, if you skip this step, your flammkuchen-experience will not be as good as it can be.
• Preheat the oven to as hot as it can get (mine goes max 220C and that works perfect)
• slice the red onion as thin as you can. If you own a mandoline, this is the moment to use it.
• Divide the dough in 3 balls. (I can make about 3 flammkuchen out of this dough, but it depends on the size of your oven and the size you are going for)
• On a baking sheet, roll out the dough as thin as you can, but, not so thin that you can almost see through it when you pick it up (if it did not already break).
• Divide about 2 heaped spoons of sour cream over the base, sprinkle a third of the bacon and the sliced onion over de base and add peper to taste.
• Pop in the oven. It is hard to say for how long as I have made this dish in many different ovens with always a different baking time. In my oven it takes about 6 minutes for the dought to get baked and for the edges to come brown and crispy. You must really just watch the first time, as it bakes pretty quickly. 
• As the first one is baking, I already work on the second flammkuchen so that I can pop it in the oven as soon as the first one is ready
• Cut in pieces (I have used a pizza cutter and a pair of scissors for this, both work well) and toss a bit of the rocket over the flammkuchen.

Enjoy!

Een van de beste dingen van het wonen in andere landen dan waar je oorspronkelijk vandaan komt en het trouwen met een man die uit een andere cultuur dan je eigen komt is de grote verscheidenheid aan gerechten die we kennen, en tegenkomen om te leren kennen. Een gerecht dat ik heb leren kennen in Kenia en wat dan ook vaa bij ons op tafel staat is kool zoals alleen de Kenianen het klaar kunnen maken. Van de Namibische en Zuid Afrikaanse keuken heb ik het eten van vlees op een heel nieuwe manier leren kennen en uiteraard komt de Nederlandse keuken regelmatig voorbij in ons eten. Mijn tijd in Vlaanderen is vooral terug te zien in dessertjes en zoetigheden, maar misschien is dat gewoon wel heel typerend voor de Vlaamse keuken. De Duitse keuken heeft bij op een aangename manier verrast. Waar ik de keuken vooral associeerde met brattwurst en sauerkraut (niet onsmakelijk, maar ook niet echt het toppunt van wat er op culinair gebied te bereiken valt) ben ik nu een groot liefhebber van de Duitse keuken geworden. Ik heb ondertussen mijn eigen techniek ontwikkeld om ‘spaetzle’ te maken en net als Hartmut zucht ik soms dat ik de  Duitse ‘brötchen’ mis die we altijd aten toen hij in Berlijn woonde. Maar de grootste verassing van de Duitse keuken was voor mij de ‘Flammkuchen, het Duits/Franse antwoord op de pizza dat in de Elzas en Baden ontstaan is. In de Elzas wordt het overigens tarte flambée genoemd. Het verhaal gaat dat flammkuchen voor het eerst gemaakt werden in de stenen broodovens van bakkers die wilden testen of de oven al warm genoeg was. Het dunne deeg van de flammkuchen moest in twee minuten gaar zijn, anders moest de oven nog een beetje warmer gestookt worden.

Als ik het bak duurt het wel iets langer dan 2 minuten voor de flammkuchen klaar is maar binnen tien minuten heb ik toch zeker een heerlijk gerecht  op tafel staan. Het is heerlijk als hoofdgerecht, als je er een salade bij serveert, maar het is ook erg succesvol gebleken op feestjes, je snijd of knipt het in kleine stukjes en delen maar.....

Ingrediënten 

• 2 kopjes witte bloem (500 ml)  (en een beetje meer voor het uitrollen van het deeg)
• 1 kopje koud water (250 ml) 
• een snufje zout
• 250 ml zure room of crème fraîche 
• 2 middelgrote rode uien
• 150 gram spekblokjes (of meer, teveel spel bestaat niet)
• Peper naar smaak
• Rucola

Aanwijzingen

• Meng en kneed de bloem, het zot en het water samen totdat je een soepel deeg hebt (eventueel kun je nog wat bloem of water toevoegen)
• Plaats het deeg minstens 30 minuten in de koelkast zodat de gluten zich kunnen ontwikkelen en je deeg elastischer wordt. (geloof me, als je deze stap overslaat zal het uitrollen van heet deeg geen fijne ervaring zijn) 
• Verwarm de oven voor op standje zo-heet-mogelijk. (de mijne gaat tot 220 graden en dat werkt prima)
• Snij de ui in dunne plakjes
• Na een half uur haal je heet deeg weer uit de koelkast en verdeel je het in 3 stukken (zo veel flamkuchen haal ik normaal gesproken uit dit deeg, maar het hangt natuurlijk een beetje af van hoe groot jouw oven is en hoe groot je de flammkuchen hebben wil)
• Rol het deeg op een bakblik zo dun mogelijk uit (maar niet zo dun dat je er doorheen kan kijken en dat het breekt als je het oppakt)
• Verdeel 2 volle eetlepels zure room over de basis en verdeel hierover 1/3 van de spek en de uienringen. Voeg peper naar smaak toe.
• Doe nu de flammkuchen in de oven. het is een beetje moeilijk te zeggen hoe lang hij in de oven moet omdat elke oven anders is, maar bij mij moet hij er ongeveer 6 minuten in voor al het deeg gaar en knapperig is en de randjes lekker een bruin korstje beginnen te krijgen.
• Terwijl de eerste in de oven staat maak ik meestal de tweede al klaar zodat deze de oven in kan zodra de eerste klaar is.
• Snij in stukjes, hiervoor gebruik ik een pizza roller of een schaar, werkt allebei prima, en verdeel een beetje rucola over de flammkuchen.

Eet smakelijk!