When I am afraid...

Ik ben bang voor vogels. Ik vind het echt niet leuk als ze te dicht bij me in de buurt komen. Waarschijnlijk hebben de meeuw die op mijn hoofd poepte, de eend die in mijn vinger beet en de haan die me in ninja-stijl aanviel er iets mee te maken. Er zijn veel andere, grotere dingen waar ik ook bang voor zou kunnen zijn. Ik zou bang kunnen zijn dat er oorlog komt, niet heel onrealistisch als ik sommige kranten moet geloven. Ik zou bang kunnen zijn dat ik op een dag een telefoontje krijg met het nieuws dat iemand die me dierbaar is, is overleden, de kans dat zoiets gebeurd is altijd aanwezig. Ik zou bang kunnen zijn dat de bom barst, dat ik ernstig ziek wordt of dat we in financiële moeilijkheden komen.

‘Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest.’

  

Tegeltjeswijsheden zijn vaak cliché, maar wel heel erg waar. Hier in Zuid Afrika zie ik veel mensen die leven in grote angst. Ze hebben enorme hekken, elektrische bedrading en veel beveiligingscamera’s rond hun huis. Als je het huis binnen komt moet je eerst allerlei codes invoeren en alarmen uitzetten voordat je kan ontspannen. Allemaal om zichzelf te beschermen tegen misdaad. Is dat nodig? Misschien, misdaad en inbraken komen hier niet eens meer in het nieuws omdat het zo veel voorkomt en geweld wordt absoluut niet geschuwd. Misschien zijn wij wel heel naïef om zonder heel veel camera’s en elektrische hekken ons leven te leven. Misschien kom ik op een dag thuis om te zien dat ons huis leeggeroofd is, of nog erger, misschien liggen we een keer rustig te slapen als er opeens criminelen ons huis in komen om niet alleen mijn spullen maar ook mijn gevoel van veiligheid mee te nemen. Hoewel dat allemaal mogelijk is denk ik niet dat ik een gelukkiger mens zou zijn als ik alle mogelijke voorzorgsmaatregelen genomen had. En dat geldt overigens niet alleen voor misdaad. Er zijn zo veel preventieve dingen die je kan doen om je leven veiliger te maken. Er zijn dingen die je niet mag eten omdat het niet goed voor je zou zijn, er zijn plekken waar je beter niet kan komen omdat het gevaarlijk zou zijn, mensen waarmee je beter niet om kan gaan omdat ze je pijn zouden kunnen doen. Misschien moet je ’s ochtends gewoon niet opstaan om jezelf maar niet bloot te stellen aan de gevaarlijke buitenwereld. Maar ook dat is gevaarlijk, want de hele dag op bed liggen is weer niet goed voor je hart en je geestelijke gezondheid. Een mens is gemaakt om te leven, om risico’s te nemen, om niet alles van tevoren te kunnen berekenen en om soms in het spreekwoordelijke diepe te springen, zonder daarbij naïef te zijn natuurlijk.  En met de tekst die ik op de muur geschreven heb  als geheugensteuntje kan ik dat. Ik hoef niet bang te zijn want ik kan op God vertrouwen. En als ik een situatie tegenkom waarin ik toch bang ben, want dat is heel menselijk, kan ik nog steeds op Hem vertrouwen. Ik heb deze tekst op de muur geschreven, zodat ik hem veel zie en hij uiteindelijk in mijn hart geschreven zal staan. Zodat ik eruit kan leven, vandaag, nu alles goed gaat, maar ook als er dagen komen waarop ik in radeloze angst niet meer weet wat ik moet doen… behalve dan vertrouwen op God.