Over hoe je zo onelegant mogelijk reist...
Ik ben veilig in Kaapstad aangekomen. Naast het feit dat ik een heerlijke tijd gehad heb, heb ik ook een belangrijke les geleerd. Ooit, als ik ouder, wijzer en meer damesachtig ben zal ik, heel elegant, reizen met mooie lichte koffers in een perfect reisoutfit dat zowel comfortabel als modieus is en ik zal in mijn handbagage alleen de dingen hebben die ik nodig heb op mijn vlucht zodat ik me nooit zorgen hoef te maken over of mijn bagage wel allemaal mee zal komen. Maar ik ben blijkbaar nog niet oud, wijs en damesachtig genoeg om dat nu te doen. In ieder geval afgelopen maandag niet. Ik had al mijn kleren gewogen en de zwaarste kledingstukken mochten niet in mijn koffer maar moest ik aantrekken. Dit resulteerde in een belachelijk outfit waardoor ik niet alleen 10 kilo zwaarder leek maar ook veel te warm was! Mijn koffer was uiteraard nog altijd te zwaar en bij het inchecken moest ik er dingen uit halen. Daar had ik al op gerekend dus mijn stroopwafels lagen vooraan zodat ik de koffer snel op het maximaal toegestane gewicht kon brengen (23,9 kg, toch nog 900 gram meer als mijn ticket mij vertelde, winst!). Toen kwam de volgende hindernis. In het vliegtuig stappen met al mijn handbagage. 4 stuks om precies te zijn. Bij het inchecken aan de balie had ik helft wijselijk uit het zicht bij mijn moeder laten staan maar in het vliegtuig kon ik er niet aan ontkomen. Ik deed net alsof mijn rugzak bijna niets woog hoewel hij duidelijk op ontploffen stond en mijn andere twee tassen probeerde ik met een jas te bedekken zodat men het niet zou zien. De koker met een poster van de conferentie was zo groot dat ik die onmogelijk verborgen kon houden maar ik gooide mijn allervriendelijkste glimlachje in de strijd. In ruil daarvoor deed de stewardess net of ze niets zag. Vanwege mijn enorme omvang leek mijn poging om bij mijn stoel, die helemaal achterin het vliegtuig was, te komen in niets op de elegantie die ik voor ogen had. Het was meer een struikelend ‘Oei, ik kan er niet langs, kunt u misschien even aan de kant gaan. Pardon mevrouw, het spijt me dat mijn koker u liet struikelen. O sorry, kwam mijn tas in uw oog meneer?’.
Maar ik ben veilig aangekomen en heb mijn lesje geleerd. Ik zal nooit weer met zo veel bagage reizen! Tot de volgende keer dat ik in Nederland ben, dan lijken alle boeken van vroeger, gordijnen van de Ikea en handdoeken van de Hema weer veel te aantrekkelijk en zal ik weer met veel te veel bagage het land verlaten. Maar we maken ons geen zorgen voor de dag van morgen…
