Skip to main content
7 quick takes from the airport...
- Ik kan me maar moeilijk voorstellen dat het al een week geleden is dat ik afscheid nam van mijn ouders op Schiphol. Tijd is zo’n ongrijpbaar begrip. Soms wil je het vasthouden, de herinnering koesteren, andere momenten wil je dat het snel gaat omdat je uitkijkt naar iets of iemand. In theorie weet ik wel dat elke seconde, elke minuut en ieder uur even lang duurt, maar in de praktijk lijkt het soms te vliegen en soms te kruipen. Ik wil niet dat de twee weken die ik in Nederland doorbracht zo snel bij me vandaan snellen. Ik wil de herinnering vasthouden en de emoties kunnen oproepen alsof ze gisteren gecreëerd zijn.
- En nu sta ik al weer op een vliegveld. Ik heb net ingecheckt op een vlucht naar Johannesburg en vanavond hoop ik in Entebbe (Oeganda) aan te komen. Ik ga hier voor mijn werk heen en het zal een hele drukke week worden. Gelukkig maar want, daar heb je het weer, dan gaat de tijd lekker snel en duurt het gevoelsmatig niet al te lang voor ik weer bij Hartmut ben. Elke keer bij elkaar weg zijn is helemaal niet leuk.
- Al mijn bagage uit Nederland is veilig aangekomen en verschillende kamers zijn van gordijnen voorzien, onze logeerkamer kan zo in een Ikea-catalogus ;-) Nu is het aftellen voor de volgende gasten, over iets meer dan 6 weken komen mijn ouders, ik kan niet wachten!
- Afgelopen week werd Hartmut een beetje ziek, dus erg veel hebben we niet kunnen doen dit weekend. Daarom hebben we maar films gekeken. Alle films die we gekeken hebben waren echte aanraders om verschillende redenen.’ The intouchables’, vanwege een prachtig verhaal over een intieme en onwaarschijnlijke vriendschap tussen heel verschillende werelden. ‘The great Gatsby’, vanwege het prachtige filmwerk en de schitterende ‘roaring twenties’ kostuums en ‘Extremely loud & incredibly close’ vanwege het doorzettingsvermogen van een klein jongentje bij een zoektocht met als doel het willen vasthouden van de herinnering aan zijn overleden vader.
- Dit weekend was het overdag heerlijk warm maar ‘s avonds echt heel koud. Gisteravond hebben we daarom maar lekker aan de winter toegegeven met vleespasteitjes en glühwein voor de open haard. Laat de winter maar komen, wij gaan hem vieren!
- Zaterdag heb ik heel wat vergaderingen voor Madagaskar gehad. Over een maand ga ik daar weer heen met een medisch team van onze kerk. Het team is fantastisch en ik ben echt benieuwd wat ons deze keer te wachten staat! We gaan ons deze keer vooral focussen op mensen preventieve voorlichting geven en ik ga waarschijnlijk ook nog les geven aan verloskundigen. Dat zijn in ieder geval de plannen. maar het is nog altijd Madagskar, dus niets is zeker... En dat maakt het ook wel weer heel erg leuk!
- Het is geen straf om hier op het vliegveld te zitten. Ik moet lang wachten omdat Hartmut me al vroeg, voor hij naar zijn werk ging, bracht maar dat is helemaal niet zo erg. Ik zit voor een heel groot raam en kan alle vliegtuigen zien landen en opstijgen. Er is een grote drukte en ik vraag me af waar al die mensen op de maandagmorgen toch heen moeten. Als ik in de terminal kijk en de mensen op hun uiterlijk beoordeel zijn het vooral mensen zoals ik, mensen die vanwege hun werk ergens naar toe moeten vliegen. Ik zie veel mensen in (mantel)pak ijverig op hun laptop of ipad typen. Misschien moet ik ook maar aan het werk gaan in plaats van blogs schrijven ;-)