7 quick takes...

1. Ik heb weer een stapje in de goede richting gezet. De richting van het inburgeren in Zuid Afrika. Ik heb vanaf vorige week namelijk mijn eigen Zuid Afrikaanse bankrekening. Dat is vooral een stap in de goede richting voor het kopen van een huis. Ik schreef het al eerder, je moet op honderduizend manieren laten zien dat je met geld om kan gaan voor je een hypotheek krijgt en het hebben van een persoonlijke bankrekening is er een van. Hoera!
2. Toen ik vorige week aan het begin van een uurtje ‘literatuurproject’ aan een van de meisjes (7 jaar) vroeg wat ze die dag al gedaan had kon ik het niet laten om bij het antwoord even te lachen. ‘‘vandaag hebben we hele moeilijke sommen gemaakt, 10+ 10 enzo. Ik denk dat de juf een beetje in de war was want volgens mij was het eigenlijk voor de middelbare school.’
3. Afgelopen vrijdag hadden we onverwachts een heel leuk feestje. Twee hele goede vrienden van ons belden om te zeggen dat hij haar net ten huwelijk gevraagd had, natuurlijk zij ze ja en 5 minuten later zaten we in de auto om dat met hen op het strand te vieren.
4. Gisteren hebben we weer eens heerlijk genoten van de bereikbaarheid van de bergen in Kaapstad. 5 minuten in de auto en toen konden we beginnen aan een heerlijke korte klim naar ‘The king’s blockhouse’ waarvandaan je een prachtig uitzicht hebt over Kaapstad.
5. Ik weet dat het nog maar Maandag is maar ik kijk nu al uit naar het weekend. Hartmuts ouders en broer komen voor een lang weekend bij ons langs. We hebben al van alles bedacht dat we graag met ze willen doen dus we hopen dat zij genoeg energie hebben en dat het weer een beetje meewerkt.
6. Gisteren hadden we vier vriendinnen uitgenodigd om te komen eten. Het was erg gezellig, het eten was lekker en de spelletjes werden erg fanatiek gespeeld. Ik geloof zelfs dat Hartmut de grote dosis vrouwelijke hormonen aardig goed overleefd heeft. De grote zak avocado’s die ik vrijdag van een straatverkoper gekocht had inspireerde me om Mexicaans te koken. Ik had verwacht dat de avo’s wel rijp en zacht zouden zijn tegen Zondag maar uiteindelijk werd het een heerlijke mexicaanse maaltijd met aller er op en er aan, behalve guacamole omdat de avo’s nog zo hard waren dat zelfs de keukenmachine niet wist wat hij er mee aan moest…
7. Vanochtend was er een programma op de radio over tehuizen voor daklozen. Er zijn er een heleboel in Kaapstad, maar het zijn er nog altijd veel te weinig. Ik vind het altijd erg moeilijk om goed te doen als een dakloze me op straat aanhoudt of bij het verkeerslicht gebaart dat ik mijn raampje open moet draaien. Ik wil echt graag naar ze luisteren maar er wordt altijd om geld gevraagd, want dat is op dat moment hun grootste nood. Terwijl geld geven er juist voor zorgt dat ze die levensstijl in stand kunnen houden. Wat doe je dan? Ze een beetje geld geven om je eigen schuldgevoel af te kopen? of een beleefd praatje houden en dan door rijden? Ze eten komen brengen, of radicaler, ze uitnodigen om bij je thuis te eten?