Gesloten gordijnen...

Ze is zo verliefd op hem! Zijn mooie bruine ogen, zijn grapjes, zijn zachte handen. Ze is nog nooit zo gelukkig geweest! Als ze later groot zijn gaan ze trouwen. Ze weet het zeker . Ze houden er van om samen te dromen. Ze zullen veel kindjes hebben en een mooi huis. Hun oudste dochter zal Shakira heten, want ze zijn allebei helemaal gek op haar muziek. Ze houden ervan om te knuffelen, lang en veel. Een paar maanden geleden begon het, hij zei dat het normaal was want hij had het op televisie gezien. En zijn vriend had gezegd dat iedereen het deed. En ze geloofde hem, want hij was slim! Hij had haar uitgekleed en zachtjes gestreeld. Er was nog meer gebeurd, ze bloosde als ze er aan dacht. Het had een beetje pijn gedaan maar het was ook heel fijn. En hij zei dat hij nu nog meer van haar hield. Ze vond het fijn dat ze dit aan hem kon geven. Maar nu was alles anders. Ze was zo misselijk de laatste weken, en hoewel ze veel overgaf werd haar buik steeds een beetje dikker…

Hoe kon ze zo dom zijn geweest? Waarom had ze hem niet beter ingelicht? Ze was zo blij geweest dat haar zoon een vriendinnetje had. Hij was verstandelijk gehandicapt en altijd voor hem zorgen was een hele last. Hij was vaak humeurig maar sinds hij met haar samen was ging alles een stuk beter. Het was een lief meisje, hij had haar ontmoet op de werkplaats voor verstandelijk gehandicapten. Een toekomst voor hun samen zat er niet in maar zolang het ging was het fijn. Ze konden elkaar een beetje opvrolijken. Ze brachten veel tijd samen door maar het was nooit in haar opgekomen dat ze dit zouden doen! Natuurlijk, ze lieten elkaars hand geen seconde los als ze bij elkaar waren, dat was juist zo schattig. Zijn slaapkamer was in het tuinhuisje, zo had hij toch een beetje het gevoel dat hij op zichzelf woonde. Ze had wel gezien dat de laatste maanden de gordijnen steeds vaker dicht gingen als ze samen waren maar ze had er nooit wat achter gezocht.

Ik ontmoet ze in de abortuskliniek. Twee verslagen moeders die zichzelf niet kunnen vergeven dat ze zo dom en naïef zijn geweest. Ze zijn er allebei van overtuigd dat er geen plaats is voor een kind in het leven van hun kinderen. En een jong koppeltje, tot over hun oren verliefd op elkaar en op de baby die in haar buik groeit. Baby’s zijn schattig, als het een meisje is zal het Shakira heten. Over een jongensnaam moeten ze nog nadenken. Hoe ze aan geld moeten komen om voor een baby te zorgen weten ze niet. Ze hebben nog nooit nagedacht over ouderschap en de verantwoordelijkheden die daar bij komen kijken. De moeders hebben het koppel met smoesjes het ziekenhuis in gelokt om een abortus uit te laten voeren.

Hier in Zuid Afrika is, als je geen geld hebt, geen goed opvangsysteem voor mensen met een handicap. Als ouders sta je er vaak alleen voor. Deze twee moeders hebben in hun leven al heel wat teleurstellingen te verwerken gekregen, financieel heel wat offers moeten maken die ze eigenlijk niet konden missen. Ze weten dat de zorg voor deze baby op hun schouders terecht zal komen, en dat is een zware last. Ze willen het voor iedereen gemakkelijk maken. Ze vertellen me dat ze in principe allebei tegen abortus zijn, maar ze hebben er lang over gepraat en denken dat dit de beste oplossing is. Zijn deze moeders egoïstisch? Of doen ze juist iets goeds.. Toen ik kennis maakte met deze mensen besefte ik opnieuw hoe gemakkelijk het is om met een vinger te wijzen, om veroordelend te spreken en mensen te kwetsen. Kiezen tussen twee kwaden is niet gemakkelijk…