De 'onbekende' soldaat...
Vorige week hebben we een cultureel uiterst verantwoord uitstapje gemaakt naar Heroes’Acre. Volgens de regering van Namibië een must voor iedere Namibiër die zijn natie, en de strijd die daarvoor geleverd is eer wil bewijzen, en ook zeker interessant voor iedere buitenlander die een beeld wil krijgen van het Namibisch nationalisme en patriottisme.
In werkelijkheid is het monument ver weg van de stad en rijden er geen bussen heen zodat de arme bevolking er eigenlijk al niet heen kan, bovendien moet je er een entree betalen die haast gelijk staat aan een daginkomen van de gemiddelde Namibiër. Dure manier om je natie eer te bewijzen.
Dit officiële oorlogsmonument, met een enigszins indrukwekkende totale oppervlakte van 350 hectare is gebouwd in opdracht van oud-president en gezicht van de onafhankelijkheidsbeweging Sam Nujoma. Hoewel het 8 meter hoge beeld van een dappere soldaat officieel beeld staat voor alle dappere Namibiërs die deel hebben genomen aan de strijd voor onafhankelijkheid lijkt deze ‘onbekende soldaat’ verdacht veel op Sam Nujoma zelf. Het hele project heeft in totaal een slordige 8 miljoen euro gekost en het is haast lachwekkend wat voor slechte kwaliteit er met dat geld is neergezet. Hoewel het monument er pas sinds 2002 staat zijn er al heel wat barsten en scheuren te ontdekken. Tegels zijn gebroken, de letters op het monument beginnen los te laten en de bronzen soldaat lijkt ook zijn beste tijd gehad te hebben. Een mooi voorbeeld van Afrikaanse kitsch en de grootheidswaan van haar leiders.
Namibië is in maart 1990 onafhankelijk geworden, na meer dan 100 jaar koloniaal gebied te zijn geweest van eerst Duitsland en later Zuid Afrika. Ik geloof dat de strijd om die onafhankelijkheid te krijgen zwaar is geweest. Mensen hebben er voor geleden en vele dappere strijders hebben hun leven voor hun land gegeven. Maar toch had dit monument voor mij een vervreemdend gevoel. In een land waar meer dan de helft van de bevolking dagelijks in onzekerheid leeft over de beschikbaarheid van eten gezondheidszorg en onderwijs lijkt het me niet gepast om als president narcistisch miljoenen in een monument te steken dat voor de gewone man helemaal geen meerwaarde heeft.
Dit officiële oorlogsmonument, met een enigszins indrukwekkende totale oppervlakte van 350 hectare is gebouwd in opdracht van oud-president en gezicht van de onafhankelijkheidsbeweging Sam Nujoma. Hoewel het 8 meter hoge beeld van een dappere soldaat officieel beeld staat voor alle dappere Namibiërs die deel hebben genomen aan de strijd voor onafhankelijkheid lijkt deze ‘onbekende soldaat’ verdacht veel op Sam Nujoma zelf. Het hele project heeft in totaal een slordige 8 miljoen euro gekost en het is haast lachwekkend wat voor slechte kwaliteit er met dat geld is neergezet. Hoewel het monument er pas sinds 2002 staat zijn er al heel wat barsten en scheuren te ontdekken. Tegels zijn gebroken, de letters op het monument beginnen los te laten en de bronzen soldaat lijkt ook zijn beste tijd gehad te hebben. Een mooi voorbeeld van Afrikaanse kitsch en de grootheidswaan van haar leiders.
Namibië is in maart 1990 onafhankelijk geworden, na meer dan 100 jaar koloniaal gebied te zijn geweest van eerst Duitsland en later Zuid Afrika. Ik geloof dat de strijd om die onafhankelijkheid te krijgen zwaar is geweest. Mensen hebben er voor geleden en vele dappere strijders hebben hun leven voor hun land gegeven. Maar toch had dit monument voor mij een vervreemdend gevoel. In een land waar meer dan de helft van de bevolking dagelijks in onzekerheid leeft over de beschikbaarheid van eten gezondheidszorg en onderwijs lijkt het me niet gepast om als president narcistisch miljoenen in een monument te steken dat voor de gewone man helemaal geen meerwaarde heeft.
Na deze geschiedenisles waar jullie waarschijnlijk helemaal niet op zaten te wachten wil ik jullie, in deze laatste blog van het jaar hele fijne feestdagen en een gezegend 2010 wensen. Nog een week of 2, dan gaan we naar Kaapstad waar ons nieuwe leven eindelijk echt gaat beginnen. Dan zal het over zijn met de aardrijkskunde en geschiedenislessen over Namibië en zal ik verhalen vertellen over mijn werk. Nog even hier genieten van kerst op het strand en oud en nieuw in de warmte…
Liefs Anneke en Hartmut
