7 quick takes...

1. Goeiemorgen! Wat is het een heerlijke morgen. De zon schijnt door de ramen, de meiden zijn heerlijk samen aan het spelen, we zijn al even naar de supermarkt geweest om melk en eieren te kopen en hoeven nu verder nergens meer heen. Gelukkig maar want ik ga zo een stoofpotje op het vuur zetten dat de hele dag moet sudderen. Lekker!
2. Van mijn trouwste lezers kreeg ik al berichtjes met de vraag of het wel goed  ging met mij omdat ik gisteren geen blog geschreven had.Ik kan je verzekeren dat het heel erg goed gaat, ik heb gisteren iet sheel leuks voor de eerste keer gedaan. Een vriendin had gevraagd of ik bij haar thuisbevalling fotgraaf en doula wilde zijn en als het nodig was op haar dochtertje wilde letten. gisteren om 5 uur 's ochtends belde ze me om te bellen dat het zo ver was. Zo bijzonder om door de donkere lege straten te rijden om vervolgens aan te komen bij een huis waar ondanks de stilte de energie en spanning voelbaar is. Een intieme en ontroerende gebeurtenis. Het was een prachtige rustige bevalling waarbij een prachtig en gezond jochie geboren werd. Toen ik een paar uur later het huis verliet was de wereld een stukje mooier door dit nieuwe leven dat nu al niet meer weg te denken is. 
3. Zondag gingen we naar Andre en Elani, Andre is Hartmuts neef en we zouden met hen gaan zeilen in hun bootje. Toen we er aankwamen bleek helaas dat de motor van het bootje stuk was gegaan en het was veiliger om dan het water niet op te gaan. Desondanks hebben we een fijne middag gehad die voelde als een mini vakantie. We braaiden aan de kant van het water, de meiden speelden tussen de bomen en in het zand en toen de zon wat gezakt was gingen we lekker zwemmen. Doris en Sophie werden rondgetrokken in een rubberbootje en hadden het helemaal naar hun zin. Sophie; ' dankjewel voor varen op een boot, dat was echt een leuke verassing!' Want als je twee bent maakt het nog niet uit op wat voor boot je vaart.
4. kaapstad is zo mooi en ik wordt er helemaal enthousiast van als ik mensen die schoonheid kan laten zien. Via instagram leer ik de leukste mensen kennen en een van hen is Laura die stewardess is bij de KLM. Ze had een vlucht aangevraagd naar kaapstad en Vrijdag kon ik haar een paar van mijn lievelingsplekjes laten zien. We gingen naar Kirstenbosch, bezochten een wijnfarm, gingen naar het strand in Muizenberg en aten ons avondeten bij een gezellige foodmarket waar het eten voor je neus klaargemaakt wordt en je de lekkerste craftbeer, versgeperste sapjes en wijntjes kan proeven. Wie is de volgende die ons komt bezoeken?   
5. Wat ik altijd grappig vind om te zien is hoe Doris en Sophie Nederlanders altijd direct vertrouwen en in hun hart sluiten. Waar andere mensen altijd hunbest moeten doen om hun vertrouwen te winnen kunnen Nederlanders vrijwel direct rekenen een grote glimlach en krijgen ze gelijk boekjes in hun handen gedrukt die ze mogen voorlezen. Grappig hoe een taal iemand gelijk zo vertrouwed kan maken. (Ik ben wel benieuwd hoe dat gaat als we in Mei in Nederland zijn en IEDEREEN Nederlands tegen ze praat.
6. Als Doris en Sophie zo lief samen spelen smelt ik echt. Het liefste wil ik nu de hele dag niets meer doen en alleen maar naar ze kijken en luisteren. Nu Doris steeds meer woordjes kent en steeds beter kan communiceren zijn ze zo schattig als ze samen bezig zijn. Zoals net; Doris had haar zinnen gezet op een bepaald boek maar kon er niet bij. Ze loopt naar Sophie, wijst naar het boek en zegt: 'pakke pakke'. Sophie: 'ok, laat maar zien welke je dan wil'. Samen lopen ze naar de boekenkast en nadat Sophie een paar keer het verkeerde boek pakt heeft ze uiteindelijk de goede in handen. Doris straalt van oor tot oor en zegt: 'Kjaaaaaaar (klaar) danke'. Ik geloofde mijn oren niet, mijn kind zegt gewoon 'dankje' en ik heb er niets voor gedaan. Sophie-de-opvoeder heeft soms best een goede invloed. En nu zijn ze dus samen, zonder ruzie aan het lezen. 
7. Ondertussen is het toch al middag geworden. Na 5 minuten was het vredig boeken lezen over omdat grote zus vond dat kleine zus te snel bladerde en kleine zus het niet leuk vond dat grote zus dat liet merken door haar met een plastic mes te 'snijden'. ('maar het was nepsnijden hoor mamma, met een speelmes kan ik echt niet haar arm afsnijden ofzo, of dacht je dat soms?!').
   Daarna vroeg Sophie of we alsjeblieft in het park konden gaan spelen en dat leek mij een prima idee,. Nu is het middag en even rustig in huis omdat ze alletwee slapen. Het stoofpotje begint heerlijk te ruiken, de was is al droog en kan ik zo afhalen en ik heb nog een stapel foto's van gisteren te sorteren.
   Tot volgende week!

Dat was het eind evan mijn vetplant.