Lief klein Ananasje

(Ik schreef deze blog vorige week al maar vergat hem te plaatsen, zwangerschapsvergeetachtigheid?)

Hey klein Ananasje (want zo groot ben je nu ongeveer),

De tijd met jou in mijn buik gaat veel te snel voorbij. Jij bent al 32 weken aan het groeien en ontkennen dat je er bent kan al lang niet meer. Daar zorg je wel voor met je drukke getrappel en gedraai. Erg gezellig, en soms ook een beetje pijnlijk.  Hoewel het de tweede keer is dat ik zwanger ben zijn er weer zo veel nieuwe ervaringen en gevoelens dat ik het gevoel heb dat ik dingen moet opschrijven omdat de herinneringen anders vervliegen en voor altijd verloren zijn. Het is weer zo mooi, zo nieuw, zo herkenbaar en toch zo anders om deze 9 maanden op je te wachten, naar je uit te kijken en over je te dromen. Je bent nu al geliefd en ontzettend welkom.

Wat ik leuk vind: Dat het niet meer zo ontzettend lang duurt voor je komt zodat we je eindelijk kunnen knuffelen en zodat Sophie naar jou kan wijzen in plaats van naar mijn buik als we vragen waar de baby is. 

Wat ik mis: Even snel kunnen opstaan/bukken/veters strikken/etc... die buik zit best wel in de weg soms. 

Waar ik naar uitkijk: Meer nog dan bij Sophie kijk ik uit naar de bevalling. Het was zo'n mooie ervaring. Ik hoop nu natuurlijk dat het weer gewoon rustig thuis kan, en ietsje sneller mag ook wel, en een beetje dichter bij de uitgerekende datum zou ook fijn zijn (al was het alleen al om het feit dat ik het zielig zou vinden als je verjaardag en Sinterklaas op dezelfde dag zouden vallen.) Maar zelfs als het helemaal anders gaat ben ik tevreden, ik kijk er gewoon ontzettend naar uit om je te ontmoeten en je te leren kennen.

Waar ik op hoop: Dat de rest van de zwangerschap rustig en zonder al teveel problemen gaat verlopen. Tot nu toe voel ik me nog fit en kan ik bijna alles doen wat ik zonder zwangerschap ook doe,  en helemaal met een rondrennende dreumes is het wel handig om je een beetje fit te voelen. 

Wat ik moet doen: Ongeveer alles wat je moet doen voor je een baby krijgt. Bij Sophie was ik al niet heel erg goed in alles voorbereiden, deze keer is het nog een beetje erger omdat ik steeds denk 'Ach, die spullen hebben we allemaal wel... ergens....'. Het wordt tijd dat ik eens moed verzamel om dingen voor jou in orde te brengen. Maar ach, zolang je een luier en een warme deken hebt zal de rest wel goedkomen toch?!

Waar ik dankbaar voor ben: Dat deze zwangerschap, net als de vorige, zonder al teveel pijntjes en klachten verloopt.  
Waar ik van droom: De gekste dingen. Net als bij de vorige zwangerschap heb ik levendige dromen met de gekste scenarios die hopelijk nooit uit gaan komen. Als ik wakker ben dagdroom ik ook, maar dat zijn leuke dromen. Ze gaan over hoe jij en je grote zus elkaar leren kennen en samen spelen. En over hoe jij weer helemaal anders helemaal jezelf gaat zijn en met die eigenheid een plekje in ons gezin gaat vinden.  

Liefs Mamma

Ps:Ik hoop trouwens wel dat je niet zo groot bent als een Oegandese ananas want dan kan ik beter gelijk een keizersnede plannen.