7 quick takes...

  1. Mijn Nederlandse gasten zijn aangekomen en ik moet zeggen dat het erg gezellig is. Ze zijn overal enthousiast over en willen alles leren. Het is ook leuk om weer Nederlands te praten en om over Nederlandse dingen te kunnen praten. En het is natuurlijk geweldig dat mijn voorraadkast weer vol met Nederlandse ingrediĆ«nten staat. Je kan meer over hen en hun visie op de dingen die ze meemaken lezen op hun blog (waar ik bij gebrek aan eigen foto's ook de foto van 'gestolen' heb). Juist door hen overal mee naar toe te nemen en te zien hoe mooi zij alles vinden ga ik ook weer extra genieten van de prachtige stad waarin ik woon. 
  2. Toen ze Donderdag geland waren heb ik ze gelijk meegenomen naar de maandelijkse gebedswandeling in Pollsmoor gevangenis. Een kennismaking met de harde werkelijkheid van gangs, criminaliteit en drugs. We mochten, anders dan andere keren, de gevangenis zelf niet in omdat er vorige week twee ontsnappingen waren. Als je naar de hoge muren, de stevige tralies en de vele camera's kijkt lijkt dat haast onmogelijk maar als je wanhopig genoeg bent kan je denk ik veel.
  3. Ik werk vandaag thuis omdat de monteur van het telefoonbedrijf langs gaat komen om een telefoonlijn te installeren. Als dat klaar is kan de internetprovider langskomen en hebben we binnenkort internet in huis, wie gaat me als eerste skypen? J
  4. Ons kerstcadeautje is vorige week ook aangekomen. Het is een sapcentrifuge, gelukkig is het een opzetstuk voor de mixer die ik al heb waardoor het niet al te veel plaats inneemt. Heerlijk om zelf sappen te maken, mijn favoriet tot nu toe is wortel, appel en rode bietensap. Lekker gezond!
  5. En dan nog even over de boete waar ik vorige week over schreef. We waren te lang in een park gebleven en toen we bij het hek kwamen was het dicht en moest de boswachter komen om het hek te voor ons te openen. Ik ging, zoals de boswachter zei, naar het politiebureau om te betalen maar daar bleek dat ik naar de rechtbank moest. Toen ik daar was werd ik van het kastje naar de muur gestuurd om uiteindelijk bij de openbare aanklager te komen waar ik schuld moest bekennen waarna de openbare aanklager heel hard moest lachen. ‘Je bent ook zwanger en kan natuurlijk niet zo snel de berg beklimmen als je dacht.’ Vervolgens werd de helft van de bekeuring kwijtgescholden. Ik was helemaal in mijn nopjes en ging snel naar de financiĆ«le afdeling om te betalen. Eenmaal daar aangekomen bleek dat ik weer terug moest gaan naar het politiebureau, en daar stuurden ze me naar een ander politiebureau. Daar was mijn bekeuring niet geregistreerd en ze konden me ook niet vertellen waar ik dan wel moest betalen. Lang leve Afrika!
  6. Zaterdag heb ik met een paar vrienden, en de Nederlandse jongens Lionshead beklommen. Het valt me mee hoe fit ik nog ben en het gaat eigenlijk nog bijna net zo goed als voordat ik zwanger was. Ik ben zo dankbaar dat alles tot nu toe goed gaat. De baby schopt veel, ik ben fit, kan goed slapen en heb eigenlijk nergens last van. Ik hoop dat dat nog een tijdje zo blijft!
  7. Hartmut komt vrijdagavond weer terug. Volgens hem krijg ik daarmee het beste valentijnscadeautje ooit. Het maakt mij eigenlijk niet zo veel uit dat het dan Valentijnsdag is, ik ben gewoon blij dat hij bijna terug is!